Aile

Kayınvalidem neden bana sürekli eltimi anlatıyor?

Gizli Kullanıcı22 Ocak 2025 19:01

Benden 5 yaş küçük bir eltim var. Kaynanam bana onu ve kaynımı anlatıp duruyor. Onların işlerini övüyor vs. Halbuki benim mesleğim onlarınkinden üstün. Onlardan hiç hoşlanmıyorum ve görüşmüyorum. Kocamla telefonda konuşuyorlar. Eltim ve kaynım benimle iyiymiş gibi davrnıyorlar kaynanamın yanında. Ama normalde benim bayramımı bile kutlamazlar. kaynanam onlarla konuşmadığım halde bana onları neden anlatıyor sizce? Ve bu konuda ne yapabilirim? Kocam da ban a destek olmuyor.

💙 Psikologca Geri Bildirimi

Deneyimini daha iyi hale getirebilmemiz için düşüncelerini ve önerilerini bizimle paylaşmak ister misin? Senin geri bildirimlerin bizim için çok değerli! 😊  Geri bildirim göndermek için tıkla.

Bu soru 23 Ocak 2025 11:48 tarihinde Psikolog Sena Keşkek tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba Sevgili Danışan,


Yaşadıklarınızı benimle paylaştığınız için teşekkür ederim. Bu durumun sizi zorladığının farkına varıp çözüm arayışına koyulduğunuz için siz de kendinizi tebrik etmelisiniz.


Eşinizin annesinin bu tarz konuşmalarının sizi rahatsız ettiğini anlayabiliyorum. Bu durumun önünü kesmek adına eşinizin annesine bunları konuşmak istemediğinizi belirtebilirsiniz. Onu kırmaktan, incitmekten endişe ediyor ve söyleyemiyor iseniz nazik bir dille, açık iletişim kullanarak kendinizi ifade etmeyi deneyebilirsiniz. Örneğin "Bana bunları anlatmak istediğini anlayabiliyorum. Fakat bu konulardan konuşmak bana iyi hissettirmiyor. Başka konular konuşmaya ne dersin?" gibi.


Eltiniz ve kaynınız ile yakınlık hissetmiyor, onlardan hoşlanmıyor olabilirsiniz. Akrabalık bağlarınızdan ötürü kendinizi onları sevmek zorunda hissetmeyin. Aranızda saygı çerçevesinde, sınırlarınıza özen gösterdiğiniz bir ilişki olması da yeterli olabilir.


Eşinizin desteğini hissetmediğiniz konularda eşiniz ile konuşmayı düşünebilirsiniz. Ona olayları sizin perspektifinizden anlatıp kaynınız ve eltiniz ile çok samimi olmak istemediğinizi belirtebilirsiniz. Örneğin "Senin eltim ve kaynım ile iletişim kurmanı anlayabiliyorum. Onlarla sağlıklı bir iletişim kurabiliyor olabilirsin. Fakat ben eltim ve kaynım ile iyi bir iletişim yakalayamıyorum ve bu sebeple daha mesafeli olmak istiyorum." gibi bir konuşma yapabilirsiniz. Bu konuşma hem eşinizin kardeşi ve kardeşinin eşi ile olan iletişimine saygı gösterdiğinizi hem de bu iletişime saygı duyarken bireysel olarak onlarla iletişim kurmak istemediğinizi anlamasını sağlayacaktır.


Sevgili danışan, umarım yazım size fayda sağlamıştır. Aklınıza takılan başka sorular olursa bu platform üzerinden bizlere iletebilirsiniz. Bu durum günlük hayat kalitenizi olumsuz yönde etkilerse bir psikolog veya psikiyatrist desteği almayı düşünebilirsiniz.


Sevgiler,

Psikolog Sena Keşkek



💙 Psikologca Geri Bildirimi

Deneyimini daha iyi hale getirebilmemiz için düşüncelerini ve önerilerini bizimle paylaşmak ister misin? Senin geri bildirimlerin bizim için çok değerli! 😊  Geri bildirim göndermek için tıkla.

alinti

Tşkr ederim ama daha fazla cevaba ihtiyacım var. Çünkü daha önce eşimle konuşmayı denedim ama işe yaramadı.

Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Annem ve kendim ile olan bağlanma problemim?

Merhaba, ben Elizabeth. Yani en azından kendime öyle diyorum. Bir kitap karakteri, belki biliyorsunuzdur. Tabii bunun konumuzla ilgisi yok. (:Karşımda bir psikolog var diye hayal edip size kendimi anlatmak istiyorum. Siz de eğer müsait iseniz ve dilerseniz ; beni yorumlayabilirsiniz. Ben 6 kişilik bir ailede büyüdüm. Annem, babam ve 4 kız kardeşiz. 2. Çocuğum ben. Küçüklükten beri annem ile bağlanma durumum biraz değişik. Kaygılı bağlanma gibi yani. 22 yaşındayım ve annem bir kaç günlüğüne şehir dışına çıksa kendimi çok kötü hissediyorum. Hatta şehir içinde bile , 1 gün başka bir akrabamızdakalmak istese( örneğin annesi, ananemde); yine karnıma sancılar giriyor ve o gün çok mutsuz oluyorum. Bunu kendime hatırlattıklça aşmaya çalışıyorum. "Sen kaç yaşına geldin, ne bu kaygı" gibisinden kendime sorular yönelttip duruyorum. Bir başka sorun ise, gerçeği ilki ile biraz alakalı bir durum. Bundan yaklaşık 2 sene önce, annem ile kahvaltı ederken; annemin boğazına toz biber kaçmıştı. ++ Çok fazla öksürüyordu, kardeşlerim normal bir şekilde karşılarken ( ki bu normal bir şey, çünkü bir lokma değil, bir toz kaçmış) benim bacaklarım titriyor, sesim kısılıyor, annem nereye gitse oraya gidiyordum. Ve bu 2 senedir ben ağzıma acı biber, toz biber sürmedim. Nefret ettin ondan. İlk zamanlar sofraya bile koydurmadım. Anneme izin vermedim yemesine. ( şu aralar çok karışmıyorum)Şu anda yanımda herhangi birisi yemek yerken öksürse, ellerimle kulaklarımı kapatıyorum ve gözlerimi yumuyorum. Son olarak çok oldu ama şunu da belirtmek istiyorum. Ben kendimi hep yetersiz hissediyorum. Yani işe gitmediğim zaman, okula gitmediğim zaman ; evde oturamıyorum, gün içerisinde yatamıyorum. Hep kalkıp bişey yapmam gerekiyor diyorum. Örneğin ders çalışmak, ne bileyim; mesela film izlerken bile alt yazısız izliyorum yabancı dilleri. Sırf o saatlerim boş geçmesin, dilimi geliştirim diye film bile doğru düzgün izleyemiyorum. Ha bir de , eskisi kadar kitap okuyamıyorum. Yani aslında eskisinden daha çok okuma isteği var ama bir yerde sabit kalamıyorum. 20 sayfa okuduktan sonra başka bir işe girişmem lazım diye düşünüp yarıda bırakıyorum. Şimdilik bu kadar, biraz uzun oldu ama yorumunuzu bekliyorum. Şimdiden teşekkür ederim💗