Kendim için doğru karar verdiğimi nasıl anlarım?

Merhaba Sevgili Danışan,

Paylaştığınız bu süreç, sadece bir ilişki deneyimi değil; aynı zamanda değer duygunuzla, sınırlarınızla ve güven ihtiyacınızla doğrudan ilişkili bir yaşam deneyimi gibi görünüyor. Her ne kadar bu kişiyle ilişkiniz resmî olarak bir sevgililik boyutuna ulaşmamış olsa da, yaşadığınız duygusal yakınlık, beklentiler ve hayaller, iç dünyanızda yoğun bir bağlanma oluşturmuş. Bu yüzden vedalaşmanın zorluğu, yaşadığınız boşluk ve güvensizlik hissi son derece anlaşılır bir durum. İlişki ister kısa ister uzun, ister ciddi ister daha başlangıç aşamasında olsun, sizde oluşturduğu etki önemlidir. Bir ilişki insanın yalnızca karşısındakiyle değil, aynı zamanda kendilik değerleriyle ve geçmiş bağlanma deneyimleriyle de temas eder. Sizin durumunuzda da bu ilişki, sevilme arzunuz, bağ kurma ihtiyacınız ve güven beklentinizin tetiklendiği bir alan haline gelmiş gibi görünüyor.

İçinizdeki boşluk hissi çoğu zaman yalnızca kişiye duyulan özlemle ilgili değildir. O boşluk, çoğunlukla “umutların kesintiye uğraması” ile ilgilidir. Birine dair umut beslemek, onunla ilgili zihinde bir gelecek kurmak insani bir eğilimdir. Henüz ilişki resmen başlamadan zihninizde bu kişiye dair bir ihtimal alanı oluşmuş, birlikte yaşanabilecek güzel bir gelecek hayali kurulmuş olabilir. Bu hayalin aniden, sizin kontrolünüz dışında bitmiş olması, bir "yarım kalmışlık" ve "anlam verememe" duygusu yaratabilir. Bu da boşluk hissini derinleştiren bir etkendir. Üstelik kişi bu yarım kalan süreci bir veda süreci olarak yaşayamadan sonlandırırsa, zihin de kalp de kapanışa direnç gösterebilir. Bu nedenle sadece “birlikte olamamak” değil, aynı zamanda “içten içe umut besleyip sonra hayal kırıklığına uğramak” da canınızı yakıyor olabilir.

Bu noktada yaşadığınız duygu karmaşasını “gereksiz” veya “abartılı” gibi görmeniz çok anlaşılır; çünkü çevredeki bazı insanlar “daha sevgili bile olmamışsınız, neden bu kadar üzülüyorsun?” diyebilir. Fakat duyguların değeri, ilişki etiketinden değil, yaşanılan deneyimin sizin hayatınızdaki karşılığından gelir. Belki de bu kişiyle aranızdaki uyum, sizin için uzun zamandır yaşamadığınız türden bir yakınlık hissini doğurdu. Belki güvenmeyi denemek, açılmak, birine kendinizi olduğu gibi sunmak sizin için zorlu ama değerli bir adımdı. Tüm bunların boşa gitmiş gibi hissettirmesi, elbette can yakar. Bu nedenle kendinize karşı yargılayıcı değil, anlayışlı olmanız önemli. “Neden bu kadar üzülüyorum?” yerine “Bu yaşadıklarım bende neye dokundu?” diye sormak, duygularınızla daha sağlıklı temas kurmanıza yardımcı olabilir.

Kararınızın doğruluğu ise her zaman “keşke”li bir karşılaştırmayla ölçülemez. Sizin bu ilişkiyi bitirme sebebiniz, güven duygunuzun zedelenmesi olmuş. Bir ilişkiyi sürdürmenin en temel koşulu güven ise, bu temelin kırıldığı noktada devam etmek sadece acıyı uzatmak olurdu. Sizi önemseyen, sizinle güven temelli bağ kurmaya istekli biri, zihni karışıkken sizinle yola çıkmak yerine önce o süreci tamamlamayı tercih ederdi. Karşı tarafın, eski sevgilisinden net olarak kopmadan sizinle geleceği konuşması, duygusal anlamda belirsizlik içinde olduğuna işaret ediyor. Böyle bir belirsizlik içinde kendinizi açıkta hissetmeniz, ilişkinin başında bile kırgınlık ve değersizlik hissetmenize neden olmuş. Bu da duygusal olarak size iyi gelmeyecek bir zemin demektir. Dolayısıyla yaşadığınız kırgınlığa rağmen, kendi sınırlarınızı koruyarak vedalaşmayı seçmeniz, aslında duygusal olarak kendinizi korumaya yönelik sağlıklı bir adımdır.

Peki neden hâlâ bu kadar boşluk ve hüzün hissediyorsunuz? Bunun nedeni, duygusal bağın bir anda kesilememesidir. Kalp, mantığın aldığı kararın hemen ardından toparlanamaz. Hele ki umut edilen bir yakınlık varsa, zihninize bir gelecek senaryosu yazılmışsa, bu senaryonun yarım kalması acı verir. Üstelik siz bu kişiye kendinizi açma cesareti göstermişsiniz. Bu da aslında uzun süredir içinizde tuttuğunuz “sevilme, anlaşılma, bağ kurma” arzularının yüzeye çıkmasına neden olmuş olabilir. Belki de bu ilişki olmasa bile birine gerçekten bağlanabilmek ve sevilmek arzunuzun açığa çıkışı sizi bu kadar sarsmıştır. Bu da çok doğal bir insani ihtiyaçtır ve bastırılmaması gerekir. Bu ihtiyaç, her ne kadar şu an karşılanmamış gibi görünse de zamanla yerini başka biriyle kuracağınız daha sağlıklı ve karşılıklı bir ilişkiye bırakacaktır.

Bu süreci sağlıklı atlatabilmek için öncelikle yaşadığınız duyguları bastırmadan kabul etmeye çalışın. “Üzgünüm çünkü hayal kırıklığına uğradım.”, “Güvenmek istemiştim ama olmadı.”, “Kendimi birine açtım ama reddedilmiş gibi hissettim.” gibi içsel kabul cümleleri duygularınızı daha sağlıklı işlemenize yardımcı olur. Zihninizde “neden böyle hissettim” gibi suçlayıcı değil, “şu an bu duyguyla ne yapabilirim” gibi merak eden bir dil geliştirmeye çalışın. Duygular geçici ama onları nasıl işlediğiniz, ilerideki ilişkilerinize şekil verir. Şu anda hissettiklerinizin geçmeyeceğini düşünüyor olabilirsiniz ama bu tür acılar, doğru şekilde yas tutulursa ve bastırılmadan yaşanırsa kalıcı bir yara bırakmaz. Tam aksine, sizi bir sonraki ilişkide daha güçlü ve farkındalıklı biri haline getirir.

Ayrıca bu süreçte kendinize destek olabilecek alanlar yaratmanız da önemli. Kitap okumak, yazı yazmak, duygularınızı ifade edebileceğiniz yaratıcı faaliyetler ya da sizi anlayan insanlarla konuşmak bu sürecin yükünü azaltabilir. Ailenizle paylaşmakta zorlandığınızı belirtmişsiniz, bu da çok anlaşılır. Herkes ailesiyle duygularını aynı rahatlıkla paylaşamayabilir. Fakat bu durum sizi tamamen yalnız bırakmamalı. Gerekirse bir destek alarak bu duygusal süreci daha sağlıklı yönetebilirsiniz. Danışmanlık süreci, ilişki sonrasındaki yas sürecinde kişiye çok ciddi farkındalıklar kazandırır.

Son olarak, tekrar güvenip güvenemeyeceğinizle ilgili kaygılarınızı da anlıyorum. Elbette bir deneyimin ardından güven duygusu hemen yerine gelmeyebilir. Fakat önemli olan, geçmişte yaşadığınız kırılmaların sizi tamamen kapatmasına izin vermemektir. Güven yeniden inşa edilebilir bir şeydir. Ama bunun için öncelikle kendinize olan güveninizi yeniden tesis etmeniz gerekir. “Ben sınırlarımı koruyabildim.”, “Ben kırılmama rağmen kendi iyiliğim için bir karar alabildim.” gibi cümlelerle iç gücünüze sahip çıkın. Bu süreç sizi incitmiş olabilir ama aynı zamanda neyi hak ettiğinizi daha net görmenizi sağlamış. Güvenmek zordur ama imkânsız değildir. Özellikle bu süreçte “güveni önce kendinizle kurmak” gelecekteki ilişkilerin temelini güçlendirecektir.

Unutmayın, sadece sevilmek değil; aynı zamanda anlaşılmak, saygı görmek ve duygularınıza değer verilmesi de hak ettiğiniz şeylerdir. Bugün verdiğiniz karar belki duygusal olarak zorlayıcı ama gelecekte sizi daha değerli bir ilişkiye taşıyacak ilk adımdır. Bu nedenle attığınız adımı sorgulamak yerine, bu süreci nasıl anlamlandırabileceğinize odaklanın. Her ilişki bizi dönüştürür, yeter ki oradaki dersleri yargılamadan almayı seçelim.

Umarım cevabım faydalı olmuştur. Değerlendirilmesini istediğiniz farklı bir soru veya aklınıza takılanları yeni bir soru oluşturarak bizlere iletebilirsiniz.

Sevgiler,

Psikolog Betül Canbel