Kendim için yaşamıyorum gibi geliyor
Aile baskısı eğitimimi ziyan edip lisede de üniversitede de açıktan zar zor okuttular, evden dışarı çıkmama asla izin vermediler, 26 yaşındayım hala hapis hayatı yaşıyorum psikolojik baskının dibini gördüm. Baba 25 yaşıma kadar sürekli dövdü psikolojik de baskı uyguladı hatta psikolojik baskıya devam ediyorlar. Hayatımda ne kız ne de erkek arkadaşım oldu. 22 yaşımda telefon aldılar sosyal medyaya izin yok telefonda wpde bile paylaşım yok pp fotom yok. Evde sürekli iş yaptırıyorlar. 12 yıldır evli çocuklu ev hanımı gibi sürekli evdeyim iş yapıyorum bıktım iş yapmaktan yemek yapmaktan. Bu yaşadıklarım yüzünden beynimde küçülme başladı boynumda fıtık çıktı, artık gücüm yok. Ek olarak baba neden telefon kullandırmadı yeni fark ettim 23 yaşıma kadar yaptığı bi iğrençlik yüzündenmiş. Son 1 yıldır kendimi odama kapattım kendisinden tiksiniyorum çünkü hala baskı yapıyor ama konuşmuyorum zaten. Şuan hastalıklarıma mı üzüleyim yoksa geçip gitmiş çocukluğuma mı gençliğime mi?Haa bi de telefonu 22de aldılar ya bugüne kadar akrabalarla bile konuşturmadılar iletişimsizlik alışkanlık oldu kimseyle telefonda konuşup yazışamıyorum herkes asosyal sanıyor ama bilmiyorlar ki şeytan(bba) böyle yaptı ablalarımla konuşurdum onlarla bile konuşmayacaksın derdi.
Bitkisel hayattayım gibi hissediyorum hatta komaya yakın bitkisel hayatta..
Size napabilirim diyemeyeceğim çünkü 26 senedir ben bunları değiştiremedim siz nasıl yapacaksınız. Neyse sadece içimi dökmek istedim.
Bu soru 22 Eylül 2024 20:33 tarihinde Psikolog İrem Bor tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhaba sevgili danışan, yaşadığınız zorlukları anlıyorum. Uzun süredir yaşadığınız durumlar sizi oldukça etkilemiş ve bu oldukça normaldir. Aile baskısı, şiddet ve psikolojik şiddet, izolasyon(dış bağlantılardan koparma), sürekli kontrol edilmek derin yaralar bırakmış. Fiziksel olarak rahatsızlanmanız da zihninizin gönderdiği sinyaller ve yardım alarmları gibi bedeninizi uyaran tepkilerdir. Zorlu yaşantılar, bedene oldukça zarar verebilir.
Baskı ile büyümek ve uzun yıllardır devam etmesi sizin kendinizi bitkisel hayatta hissetmenize sebebiyet vermiş.
Yaşadığınız çaresizliği son derece anlıyorum. Çünkü 26 yıllık hayatınızda kontrolünüz sizde değil babanızda olmuş. Kendinizi özgürce ifade edememiş, arkadaşlık ilişkisi kuramamış ve sosyalleşmeyi deneyimleyememişsiniz.
İçinde olduğunuz durumdan kurtulmanın oldukça zor olduğunu biliyorum. Fakat atılan her küçük adım sizin güçlü yönlerinizi fark etmenizi sağlayacak ve var olan güçlerinizi daha da güçlendirecek. Küçük adımlar, büyük değişimlerin başlangıcıdır.
Öncelikle sorunuzu iletmeniz ve hislerinizi yazıya dökmeniz çok güzel bir adım. Ne yapabileceğinizi söylememi beklemek yerine içinizi dökmek istemişsiniz. Fakat içinizde değişim için çabalayan bir detayı görmelisiniz. Bu değişim zor da olsa mümkündür diyebiliriz.
Örneğin, fiziksel olarak sizi zorlamayacak egzersizleri deneyebiliriz, sevebileceğiniz hobiler edinebiliriz, internetten güvenilir kişilerle sohbet edebiliriz. Her birine küçük küçük başlayarak kendimize iyi gelen şeyi bulma fırsatı yakalayabiliriz.
Zihnimizi ve bedenimizi düzenlemek adına yaptığımız tüm küçük adımlar bizi doğru yere götürür. Yaşadığınız zorluklar sizin suçunuz veya sorumluluğunuzla gelişmedi. Bunu unutmamalısınız, süreciniz için en önemli diğer şey de kendinize gösterdiğiniz şefkat. Kendinize yapabildiğinizce anlayış ve sabırla yaklaşın.
Süreciniz kendi başınıza oldukça zorlayıcı olabilir. Çözüm yolları bulmak ya da daha iyi hissedebilme şansı için bir terapi desteği alabilirsiniz. Bunu online yöntemlerle gerçekleştirmek, evinizde uygun saat aralığında psikologla konuşmak iyi bir seçenek olabilecektir.
Sizin sağlığınız oldukça kıymetli. Hoşça kalın…
Sevgilerimle, Psikolog İrem Bor.
