Psikoloji

Kendim - Kimseyi kıramıyorum

Gizli Kullanıcı4 Mayıs 2024 04:44

Niye her küçücük şeyde kendimi suçluyorum hani karşımdaki kırılmasın üzülmesin diye hiç bir şekilde kendinin konuşma hazinemi aşmıyorum ve ne yapsam yapıyım da her zaman ben sorunlu ve suçlu oluyorum kendimi baskıların yerine koyuyorum hani olsam ne Güzel olur diye bunun sebebi sizce ne olabilir hani tek kendimden kaçıyor gibi hissediyorum

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba,


Siz kırılıp üzülüyorsunuz ama bir başkasının üzülmesine ve kırılmasına dayanamıyorsunuz. O kadar dayanamıyorsunuz ki suçluluk duyuyorsunuz. Kendinizin duygularından kaçıyor olabilirsiniz. Bu suçluluk duygusunu hissettiğiniz dönemleri ve zamanları tek tek kaydedin. Bu suçluluk size bir şey anlatmaya çalışıyor. Acaba ne söylemek istiyor? Çok kırılan, üzülen bir çocukluk mu var orada? Her ne olsa suçlu bulunan bir mi var? Ne varsa orada dürüstçe kendinize söylüyor olmanız çok kıymetli. Eğer bunu bulursanız üstünde çalışabileceğiniz konuyu da bulmuş olursunuz.


Sağlıklı günler dilerim.


Psk. Merve Ulusoy

Cevaplanmış benzer sorular

Romantik İlişkiler

Sevdiğim kız ve arkadaşımla olan sorun

Benim hoşlandıgim bir kız var.bu kız aynı zamanda en yakın arkadaşlarimdan biri.birde benimde en yakın arkadaşım sayılan ve benim hoşlandıgim kızlada benden daha çok samimiyeti bulunan erkek dostum var.benim bu kız için olan duygularım bunların samimiyetlerinden sonra gelişti.ben bu kızla arkadaşlağımızın bozulmaması için sessiz kaldım unutmaya çalıştım ama olmadı ve bazı gelişmelerden ötürü benim erkek olan yakın arkadaşıma bu durumdan bahsettim ama duygularımı kendi içimde kesinleştirdikten sonra 1 aylık depresyon süreci geçirdim.burda ki elzem nokta benim hoşlandıgım kızla bu arkadaşımın arasındaki samimiyet beni rahatsız etmeye başladi.insan sevdiği kişinin en çok kendisine değer vermesini ister o yüzden bu durum benim için rahatsızlık seviyesini yükseltti.yakın arkadaşımla bu mevzuları konuştum samimiyetlerinden ötürü rahatsız olduğumuda dile getirdim.sonra 15 günlük bi tatil girdi.orda biraz kendimi toparladım ama tekrar geri dönüldüğünde sanki rahatsızlığımı dile getirmemişim gibi sürekli benim hoşlandıgim kızla ne yaptıklarından bahsediyor ve benim buna dayanma gücüm kalmadı.tekrar erkek olan arkadaşımla konuştum artık benim için dayanılmaz bi rahatsızlık boyutuna evrildi bu iş .şunları dedim"sana bu rahatsızlıgimı dile getirdim.niye aynı şeyleri sürekli yapıyon.beni farketmiyon mu ,farketmek mi istemiyon?"oda"ben olsam bu duruma bu kadar dayanamazdım.herşey benim eşşekliğim.senden çok özür diliyorum. sen çok iyi bir insansın.senden ikinci bir şans istiyorum"tekrar bende"sana karşı olan yaram çok büyük .sana karşı erken düzelemem" dedim ve hala da dediğim gibiyim ona karşı düzelemdim.olay şurda kopuyor.ikisinin samimiyet benden önce gelişmiş olduğu için ben arkadısama kızla samimiyetini azalt veya bitir diyemiyorum.çünkü hakkım olmadıginı biliyorum ama içten içede bunu istiyorum.arkadaşıma hala soğuk olma sebebim ise benim bunu ondan isteyemiyeceğimi biliyor ama kendinin bunu farkedip samimiyetini azaltması gerektiğini düşünüyorum ve arkadaşımla en son yüzleşmeden sonra sanki ikinci şansı isteyen kendisi dwğilmiş gibi gözümün önünde benden ayrı yerde ikisi oturuyor.ben ne yapmalıyım ne tavsiye edersiniz.kıza açıldım bu arada olmadık.arkadaşımla olan yüzleşme açılmamdan önceydi ve şuanda kızla hiçbir ilişkim yok onun tercihinden ötürü erkek olan arkadaşımlada asla eskisi gibi değilim istesem bile olamıyorum içim el vermiyor onun bana karşı olan dostluğu sahte gibi geliyor.