• Anasayfa
  • Sorular
  • Kendimce yaptığım çözümleme ne kadar mantıklı ya da normal mi bu durum?
Aile

Kendimce yaptığım çözümleme ne kadar mantıklı ya da normal mi bu durum?

Gizli Kullanıcı19 Eylül 2024 17:21

Yıllar önce, kendisi farkında olmadan bana çok fazla Zarar veren biri hayatıma tekrar dahil oldu ve beklediğimin çok ötesinde biri olarak. insanları kolay kolay sevmem yada çok zor ısınıırm ama onu sevdim ısındım . Ve o yaşıtlarının ve özellikle benim kültürümdeki yaşıtlarının çok ötesinde. Ve nasıl yıllar önce kötü yönde çok fazla etkilendiysem şuan da da aynı şekilde iyi yönde çok fazla etkileniyorum sürekli aklıma geliyor. Ve ona sürekli dua ediyorum mutlu olması için. Bu etki normal mi bunu sormak istiyorum? Ve yorumunuzu almak çok isterim. Şimdiden çok teşekkür ederim 🌺 🤍 paylaşmazsanız. Mutlu olurum

Bu soru 9 Ekim 2024 09:05 tarihinde Psikolog İlknur Yılmazgil tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar güzel günler sevgili danışan,


Öncelikle, insanların zamanla değişebileceğini ve olgunlaşabileceğini hatırlatma ihtiyacı hissetmekteyim. Bu kişinin şu anki haliyle sizi olumlu yönde etkilemesi, onun olgunlaşmış, farkındalığı yüksek biri haline gelmiş olabileceğini gösteriyor.


Ona karşı hissettiğiniz duygusal yakınlık ve iyi dilekler, onun şu anki kimliğini, enerjisini takdir ettiğinizin bir göstergesi olarak değerlendirilebilir. Bu tür pozitif bir etkileşim, insanın iyileşme sürecine katkı sağlayabilir ve geçmişteki olumsuz deneyimlerin yarattığı duygusal yaraları hafifletebilir.


Aklınıza sık sık gelmesi ve ona mutlu olması için dua etmeniz, bağ kurma ihtiyacınız ve ona karşı hissettiğiniz içten bir sevgiyle ilişkili olabilir. Bu hisler, onun size şu anda iyi gelmesinden kaynaklanıyor olabilir.


Kişilerin olgunlaştıkça değişmeleri ve bu değişimi görüp takdir etmeniz oldukça insani bir durumdur. Ancak, bu etkileşimde kendi sınırlarınızı korumak ve geçmişin sizi nasıl etkilediğini göz önünde bulundurmak da önemlidir. İlişkilerde dengeyi bulmak, hem kendinizi hem de karşınızdaki kişiyi anlayarak hareket etmeyi gerektiren bir olgudur.


Bu durumu normal olarak değerlendiririz çünkü insanlar, geçmişte yaşadıkları olumsuz deneyimlerin aksine olumlu deneyimlerle yeniden şekillenmeye, iyileşmeye ve büyümeye açık varlıklardır. Duygusal dünyamız çok katmanlıdır ve bazen geçmişte yaşanan kötü tecrübelerin yerini, o kişiye karşı hissettiğimiz pozitif duygulara bırakabilir. Önemli olan, bu sürecin sizi nasıl etkilediğini gözlemlemek ve duygularını dengeli bir şekilde yönlendirebilmektir.


Yine de duygusal bağlar kurarken geçmişin yarattığı izleri de göz ardı etmeden, dikkatli bir şekilde ilerlemek size fayda sağlayacaktır. Kendi psikolojik sağlığınızı öncelendirmek genel olarak ilişkilerinizde daha sağlıklı bağlar kurmanızı sağlayabilir. Umarım sorunuza istediğiniz cevabı verip aklınızdaki soru işaretlerini giderebilmişimdir.


Esenlikler dilerim.

Psikolog İlknur Yılmazgil.

Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Babamın vefatı ile gelen pişmanlıklarımı nasıl yenerim?

Babam 11 Ay önce vefat etti biz onunla yaklaşık 2 yildir konuşmuyorduk çünkü ben hastaydım 4 yildir benimle ilgilenmedi kavga etti hep sürekli kavga ederdik o yüzden konuşmuyorduk annemle de benle de konusmuyordu babama baba demeyi o yaşarken özlemistim annemi de beni de üzdüğü için kizgindim ona kuah hastasiydi her zamanki gibi her yıl hastaneye yatardı iyi olup eve gelirdi bu sefer hastaneye döndükten 13gun sonra vefat etti 10. Günde doktor kontrolüne gitti çok iyiydi birden hasta oldu yine bizimle konusmadi uyurdu hep makineye bağlıydı normalde nefes almayınca makine öterdi onu kullanirdi ötmeyen makineye baglanmis ve makine calisiyordu o vefat edincede kendi odasinda vucudu buz gibi olmustu biz onu bulana kadar onun için çok üzüluyorum çok pismanim keşke yillardir yaptığım gibi herseye katlandım her şeye sustum hastalandım bunu yapamadım keşke o zamanda da sussaydim hep onun yanında olsaydim annemle babamı arasını yapsaydim yine her şeye rağmen babamin yanında olsaydim yine hergun ağlıyorum kendimi aglamaktan durduramiyorum çok pismanim kendi hastaligimdan dolayı zaten acı çekiyorum birde kendimi affedemiyorum babamı çok seviyordum ama kizgindim sadece bunları yazarken bile ağlıyorum sadece yapabildigim tek şey bu 5 senedir evdeyim hastayim yataktan çıkmıyorum çok ağrılarım var uyku saatlerim çok kötü sürekli kabuslar görüyorum babam vefat etmeden önce de kabuslar görürdüm 2019 da falan çalışıyordum o zamanlar sonra durmuştu kabuslarim yine başladı yeni değil babam vefatindan sonra artti geceleri uyuyamiyorum yatmaya calissamda en az 4 kere uyaniyorum gündüz uyuyorum genellikle annemle birlikte yasiyoruz 2 ablam var evliler çok korkuyorum karanliktan tek kalmaktan annemle aynı odada kalıyorum korkuyorum geceleri hep onu izliyorum ona da bisey olucak diye uzun zamandır dışarı cikmiyorum ciktimmida sadece hastaneye gidiyorum gücüm zaten yok ağrılarım da buna izin vermiyor kimseyle görüşmek konuşmak istemiyorum hep yatmak istiyorum ama bu durumdan çok sıkıldım kendim için birsey yapmaya gücüm yok hep halsizim değerlerim hep düşük takviyeli haplar içiyorum nafile kendimi Bi döngünün içindeymisiz gibi hissediyorum annemde bende çok üzülüyoruz ben daha çok psikiyatri gittim daha önce ilaç verip yolluyor verdigi ilaçlar ya uyutuyor yada kilo aldırıyor kimse dinlemiyor doğru düzgün ondan birdaha gitmek istemiyorum napicagimi bilmiyorum