Psikoloji

Kendime nasıl iyi gelirim?

Gizli Kullanıcı10 Ağustos 2024 19:59

İşsizim okuduğum bölümü istemeyerek okudum zaten insanlar dalga geçer gibi konuşuyor okuduğum bölümle ilgili iş bulamıyorum insanların her dediklerini o kadar çok takıyorum ki onlar hep beni başarılı bilsinler iyi yerde olduğumu düşünsünler istiyorum evet bu çok saçma ama böyle olsun istiyorum hayatım hep başarısızliklarla dolu şöyle düşününce evet şunda iyiyim diyebileceğim birşeyim yok maalesef bir yerden başlamak istiyorum bir seylere tutunmak istiyorum kendime yetebilmek için ama bu saçma düşüncem beni insanlardan uzaklaştırıyor okulla okuduğum bölümle işle ilgili birşey sormasinlar diye herkesten uzak durmaya çalışıyorum utanıyorum aslında çünkü insanlar öyle tepkiler veriyor ki cevap veresim gelmiyor. Diğer bir konu ise ilişkimle alakalı yaklaşık 2 yıldır uzak mesafe ilişkisi yaşıyorum ilk başlarda herşey çok güzeldi ilk yüzyüze görüştüğümüzde de herşey çok güzeldi zaman geçtikte bana karşı davranışları değişti sevdiğini hissetmiyorum defalarca ortada bir sebep yokken uzaklaşıyoruz bir ara işle ilgili problemleri vardı ama herşeyi bize bana yansıtıyordu bana soğuk yapıyor veya tersliyordu şimdi aynı şehirde yaşıyoruz yine ortada bir sebep yokken uzaklaşıyoruz sorduğum her soruya bilmiyorum diye cevap veriyor niye böyle yapıyor anlam veremiyorum gerçekten nasıl davranacağımi bilmiyorum şimdi konuşmuyoruz en son tartışmamız böyle oldu .

Bu soru 11 Ağustos 2024 08:59 tarihinde Psikolog Şevval Aydın tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar, diğer insanların söylemleri ve size karşı tutumlarından kaynaklı kendinizle ilgili olumsuz yargılamalara sahip olduğunuzu düşünmekteyim. Burada kendinize karşı yargılayıcı olmamakta fayda vardır, işsiz olma durumunuzu beraber değerlendirebiliriz.

işsiz olmanızı okuduğunuz bölümle ilişkilendirdiğinizi görüyorum, bu sorumluluğu kendi üzerinize aldığınızda durumun tamamen sizinle ilgili olduğunu düşünebilirsiniz, oysaki sizin durumunuzda olan milyonlarca insan var bu insanların hepsine başarısız ve yanlış karar veren insanlar diyebilir miyiz ? düşüncelerinizde esnek ve makul olun. İşsizlik durumunuz sizden bağımsız olarak içinde bulunduğunuz ülkenin koşulları, yaşadığınız şehirdeki iş bulma olanakları, iş hayatına girişteki diğer faktörler (torpiller vs.) oldukça etkilidir. Gördüğünüz gibi içinde bulunduğunuz durumun %100 sizinle ilgili olmadığını fark ettikten sonra sizinle ilgili olan kısımla alakalı neler yapabileceğinizi düşünün:

Kendi mesleğinizle ilgili iş bulmada yararlı olabilecek deneyimleri sorgulayın: bunu Linkedİn gibi iş bulma platformları üzerinden yapabilirsiniz.

Birçok insan kendi mesleğini yapamıyor ancak iş yaşamında var olabiliyorlar, alternatifler üretin, farklı kazanç yöntemleri ve meslekleri düşünebilirsiniz.

İş bulamadığınız dönemde arayışlarınıza devam ederken aynı zamanda farklı aktiviteler yapmaya çalışın, yaşamınız iş bulma çerçevesi içinde sıkışıp kalmasın.

Partnerinizle ilgili olan kısımda ise sevgi görmediğinizi düşünüyorsunuz bu düşüncenin kanıtlarını ve anti kanıtlarını sorgulayın, düşüncelerinizin sizinle ilgili olan kısımlarıyla farkındalık oluşturun, sizde var olabilecek güven problemleri, ayrılma kaygılarının varlığını sorgulayın. Hislerinizi karşı tarafla paylaşmaktan çekinmeyin ancak bunu yargılayıcı cümlelerde değil, senli cümleler yerine benli cümleler kullanın; sen sevmiyorsun değil, ben senin sevgini hissedemiyorum gibi. Karşı taraftan iletişim kurma taleplerinize karşılık gelmemesi ve bilmiyorumlarla geçiştirilmek oldukça kafa karıştırıcı ve yıpratıcıdır, partnerinizden davranışlarıyla ilgili nedenleri isteyin ve üzerine çözümlerinizi konuşmayı deneyebilirsiniz.

iyi günler dilerim.

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Devamlı endişeli-kaygılı hissetmek, kötü olaylar olacağı düşüncesi

Merhabalar, üniversite hazırlık dönemimden beri kaygı bozukluğu ile savaşıyorum gitmediğim psikolog ve psikiyatrist nerdeyse kalmadı. Biraz daha büyüdükçe daha farkında olmaya başladım tabi . Mesleğimi elime aldım evlendim yeni bir şehire taşındım hersey yolundaydı taa ki 2020 yılında babamin ilk hastalanmasina kadar, sabahin ilk satleryle ani bir telefonla hersey basladi . Beyin kanaması ardından beyin tümörü beyin ameliyatı ve son 6 8 ayının kalmasını öğrenmemiz pandemi ile beraber sık sık babamin yanına gidememem derken 2022 yılında babami kaybettim yine anı bir telefonla vefat haberini aldım. Onun üzerine yas surecini atlatamadığım için psikiyatrist tedavisi aldım çünkü aşırı takıntılarım ve ağlama krizlerim başlamıştı. Takıntı durumum ise devamli ocağı kapiyi kontrol etmem camları kontrol etmem vs gibi. 1 yıl tedavi gördüm ve nihayet iyileştim dedim; bebek tedavisine başladım hamile kaldım sebepsiz yere 2 aylıkken kalbinin durduğunu ve bi an önce kürtaj olmam gerektiğini öğrendim, bununla birlikte 3. 5 yuldir çalıştığım iş yerinden ayrılmak durumunda kaldım. Evde kendime zaman ayırıp psikolojik ve fiziksel olarak toparlamak gerekiyordu. Kürtaj sonrası yaşadığım psikolojik sıkıntıdan sonra urtiket ve egzama oldum bagirsak ağrısından duramadim . Biraz kendimi toparladım yaşadığım yere dönerken evimi şu bastı boru patladı ve yeni taşınmıştım ve üst kat kaynakli idi. Üst kat komşuma durumu anlattım vs. Problem çıkarttı böyle komşuluk mu olur vs bize laf attı sadece tabu büyük kavga falan olmadı. Ama bu olaydan sonra ben evde duramamaya kalp carpisintisindan uyuyamamaya başladımCunku ya tekrar olursa yine onunla muhatap olmak zorunda kalırsak eşimle kavga ederlerse bu sefer ev masrafını karşılamazsa kavga çıkarsa gibi tetikte durmaya başladım , ilerde çocuğum olduğunda ya bisey olursa yine gibi drvamli düşüncelerim artmaya başladı. Eşimle bu noktada hep konuşuruz beni kaygilandiran düşündüren şeyleri hep paylaşırız ama ya o bi gun yanımda olmazsa nasıl baş ederim devamli endişeli devamli korkarak yaşamak istemiyorum