Psikoloji

Kendimi beceriksiz hissediyorum

Gizli Kullanıcı8 Mayıs 2024 19:19

Kendimi gereksiz beceriksiz hissediyorum.

Ne yapsam hiçbir şey yolunda gitmiyor.

Neden böyle hissediyorum bilmiyorum. Geçmiş de yaşadıklarım beni bu hale e getirdi bilmiyorum. Kendimi denizin dibindeyim yüzeye çıkmak istiyorum ama çıkamıyorum neden. Hiç bir şey istediğim gibi olmuyor.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba, beceriksizlik düşüncesi kişinin kendini değersiz hissetmesine neden olabilir. Öncelikle bunu açıklayarak başlamak isterim.

Değersizlik hissi, kişinin üst üste çok fazla olumsuz durum veya insanla karşı karşıya geldiğinde yaşadığı ‘’çaresizlik’’ hissi olarak tanımlayabiliriz. Bu his zamanla kişinin işe yaramadığı, beceriksiz olduğu veya boşlukta olduğu düşüncesine neden olabilir.

Değersizlik inancının temeli çocukluk zamanlarında atılmış olabilir. İlk olarak, kişinin kendini yetersiz hissetmesine neden olan bir olay veya durum yaşanmış sonrasında da bu hissi destekleyen deneyimlerle birlikte bu olumsuz düşünceler yerleşmiş olabilir. Aile desteğinin alınmaması veya söz hakkı tanınmaması bu hissi pekiştirebilir.

Değersizlik hissi yaşayan kişi genel olarak hayatın olumsuz yönlerini görmeye meyillidir; hayattan zevk alamaz, kendilerine olan saygıları azalır, çevresindeki insanlardan kendini aşağıda tutar ve harekete geçmek için motivasyon kaynağı bulamaz.

Değersizlik hissi ile baş etmek için öncelikle kendiniz hakkında detaylı bir şekilde düşünüp iyi yönlerinizi sıralayabilirsiniz. Bunlar,  fiziksel veya karakteristik özellikleriniz olabilir. Bunlarla ilgili olumlu düşünmeniz ve bunları yazıya dökmeniz sizi iyi hissettirebilir. Eğer kendiniz yeteri kadar düşünüp bulamıyorsanız, kendinize yakın hissettiğiniz birileri ile (arkadaşınız veya kardeşiniz gibi) durumu konuşabilir ve onlardan yardım alabilirsiniz. Onlardan sizin iyi yönlerinizi söylemenizi isteyebilirsiniz. Değersizlik hissettiğinizde iyi yönlerinizi hatırlatan bu listeye tekrar bakabilir ve eklemeler yapabilirsiniz.

Kendinizi değerli hissetmek için daha önce yaşadığınız başarıları, gurur duyduğunuz anları, arkadaşlarınız veya ailenizle yaşadığınız mutlu ve keyifli zamanları düşünebilirsiniz. Kendinizi mutlu hissettiğiniz anları tekrarlayabilirsiniz.

Bir gününüzü düşünebilirsiniz. Gün içinde neler yapıyorsunuz ve nasıl hissediyorsunuz. Eğer monoton bir hayatınız varsa oraya basit egzersizler veya ilgi alanlarınıza yönelik aktiviteler ekleyebilirisiniz.

İletişim içinde olduğunuz insanları iyi seçmelisiniz. Sizi destekleyen ve yanınızda olan insanlarla bir arada olmanız daha iyi hissetmenize yardımcı olacaktır. Sizi eleştiren veya başkalarıyla kıyaslayan kişilerin düşünceleri sizin kendi değeriniz hakkındaki inançlarınızı olumsuz etkiler. Eleştirilerin aslında kişilerin kendileri hakkındaki düşüncelerinin yansıması olduğunu düşünebilirsiniz.

Başkalarında gördüğümüz başarının altında saatlerce çalışmanın olduğunu ve mükemmelliğin gerçek olmadığını unutmayın. Gerçekçi bir bakış açısına sahip olmak, hataları kabullenmek ve kusurları görmezden gelmeyi barındırır.

Kendinizi başkalarıyla kıyaslamak yerine kendinizi iyi hissedecek ve size katkıda bulunacak şeyler yapabilirsiniz. Kendinize kısa ve uzun süreli amaçlar belirleyebilirsiniz. Bu amaçları listeleyebilir ve hedeflerinize ulaştıkça tik atabilirsiniz.

Ayrıca, sizin başarılı olmanızın veya harekete geçmenizin önündeki engellerin veya bahanelerin bir listesini yapabilirsiniz. Bu maddeler üzerinde iyice düşünün. Bunlardan hangileri sizden kaynaklanıyor hangileri sizin kontrol alanınız dışında bulunuyor. Kendi kontrolünüzde olanları değiştirmek için neler yapabilirsiniz bunları düşünün, kontrolünüz dışında olanların farkına varın ve onları akışa bırakın.


Herkes geçici bir süre için değersizlik hissi yaşayabilir ve kendini beceriksiz hissedebilir. Bu süre ne kadar uzarsa, yardım almadan bu duyguyu kendi kendinize aşmanız o kadar zor olabilir.

Sevgiler. 

Cevaplanmış benzer sorular

Romantik İlişkiler

Sevgilimden Ayrılmalı mıyım?

Benim 2 buçuk senelik bir ilişkim vardı ilk başta çok iyi birisiydi bana iyi davranırdı ama neredeyse bir yıl sonra bu davranışları birden değişmeye başladı gereksiz yere her şeyi kıskanıp tartışma çıkarıyordu ve neredeyse her gün tartışıyorduk zaman geçtikçe daha kötü olmaya başladı ve bana hakaret etmeye hatta şiddet içeren şeyler söylemeye başladı mesela örnek vermem gerekirse mesajına geç cevap versem veya sinir olduğu bir şey yapmış olsam o telefonu kafanda kırarım falan diyordu ve her zaman beni suçlardı ben o kadar gereksiz trip atan bir kız değilim diğer çevremdekilere göre çok anlayışlıyımdır ama o sürekli trip atıyordu, güvenilmeyecek hiçbir şey yapmadığım halde bana güvenmediğini inanmadığını yalancı olduğumu falan söylüyordu ve kendi siniri geçince hiçbir şey olmamış gibi konuşmaya devam etmeye başlıyordu tabi aramız iyiyse o yaptıklarının tamamen sinir yüzünden olduğunu sinirliyken söylediklerini önemsememem gerektiğini söylüyordu ama bana göre öyle değil asıl önemli olan sinirliyken nasıl davrandığıydı bunu ona söylediğim halde bana aynı şekilde davranmaya devam etti beni kaybetmekten korkmadı.Biz üniversitenin ilk yılında tanıştık ve o zamanlar benim sınıftan bir erkek kankam vardı sevgili olduğumuzda onunla iletişimi kesmiştim ama sonrasında o benim hesabımdan takipten çıkarmıştı arkadaşımı onun da 2 tane liseden beri konuştuğu kız arkadaşları vardı o da onları çıkarmıştı birkaç ay önce tartıştığımız bir dönemde o kızları tekrar takip etti ve onlarla konuşmaya başladı ben buna bişey demedim ama benim arkadaşımla konuşma düşüncesi bile onu kızdırıyordu. Hayatı boyunca herkese karşı iyi davranıp ayıp olmasın diye kız arkadaşına sevgilisi oldğunu ve onlarla ona göre konuşmasını bile söylemek için ayıp olacağını ona küseceklerini düşünüyordu, herkesi bu kadar önemseyip iyi davranıp sadece ve sadece bana gelince hakaret edip saygısız davranması anlayış göstermemesi beni çok üzüyordu ona bunu söylediğimde de o kızların benden daha iyi ve saygıya değer olduğunu benim hiçbir iyiliği hak etmediğimi bu tür saygısız davranışları hak ettiğimi söylüyordu bunları yaparak beni kaybedeceğini biliyordu ama beni kaybetmekten korkmadı.Bu sebeplerden dolayı bizim aramız biraz açılmıştı o da kurban bayramından bir hafta önce Azerbaycan'a ailesinin yanına gitti 2 haftalığına fazla konuşamıyorduk ve ben de zaten birkaç aydır her tartışmamızda ondan ayrılmak istiyordum çünkü psikolojik olarak çok zarar gördüm çok yıprandım kızlarla konuşurken onlar ayrılmamı söylediler ama ben durup dururken sorun çıkarıp kalbini kırmak istemedim üzüldüğüm için onun benden ayrılmasını istediğimi söyledim o gün akşam bana mesaj attı ve bu şekilde devam etmek istemediğini ayrılmak istediğini söyledi ben de her ne kadar bana yaptıklarına rağmen üzüldüm ama bunu kabul ettim çünkü bu ilişkinin bu şekilde devam etmeyeceğini ikimiz de biliyorduk o akşam bu şekilde konuşup ayrıldık ve ben onu takipten çıktım. 17 haziranda ayrılmıştık bir kaç gün konuşmadık 20 Haziran'da da buraya benim yaşadığım şehire gelmiş ve o akşam bana yazdı bu şehirde nefes alamadığını her şeyin her yerin beni hatırlattığını falan söyledi ve yaptıklarından dolayı çok üzgün olduğunu söyledi ve bir hata yaptım çok pişmanım dedi ama ne yaptığını söylemedi, ben onu affetmeyeceğimi söyledim kararımda nettim ve ayrıldıktan sonra kendime odaklanmaya iyi hissetmeye başlıyordum ama bu fazla uzun sürmedi geçen gün benimle yüz yüze konuşmak istediğini söyledi her ne kadar gitmek istemesem de ne konuşacağını merak ettim ve buluşmaya gittim. Ona yaptığı hatayı sorduğumda babasının onu bir kızla nişanlamak istediğini ama onun kabul etmeyip babasıyla tartışıp buraya geldiğini söyledi ama biz ayrıldıktan sonraki gün akrabalarının düğünündeyken üzüntüden fazla alkol aldığını ve beni unutturur diye o kızın numarasını alıp kızla konuşmaya başladığını söyledi ayrıca o kıza beni de anlatmış ona boşuna umut vermek istemediğini ve konuşmayı kesmek istediğini söylemiş ama kız ısrarla ona bağlandığını ayrılmak istemediğini falan söylüyor kız biraz sorunlu bir tip.Neyse işte o böyle bana anlattı hatasını anladığını benim değerimi anladığını ve beni istediğini söyledi ama ben ona istemediğimi söylesem bile ona umut vermiş gibi oldum şimdi benimle konuşmaya falan çalışıyor sürekli. Sonuç olarak ben ona bir şans daha vermeli miyim vermemeli miyim bilmiyorum belirsizlikten dolayı çok strese giriyorum çünkü birşeylerin net olmasını istiyorum,Eğer ona bir şans verirsem ve tekrar aynı şeyleri yaparsa ondan ayrılırım ve kafam rahat olur çünkü onun değişmeyeceğini bilirim ki onunla yüz yüze konuşana kadar öyleydim iyiydim.Eğer ona bir şans verirsem ve gerçekten değiştiyse daha iyi olduysa bana istediğim gibi davranırsa ama bu sefer de ben onu eskisi gibi sevemezsem ne yaparım bilmiyorum bu şekilde ayrılırsam vicdan azabı çekerim çünkü o kadar değişmiş benim için ama ben onu istemiyorum diye çok üzülürüm.Şu an ona karşı ne hissettiğimi tam olarak bilmiyorum onu gerçekten istiyor muyum eskisi gibi sevebilir miyim bilmiyorum bu belirsizlikler beni çok yoruyor ve bir sonuca ulaşmak istiyorum artık.