Aile

Kendimi bulamıyorum

Gizli Kullanıcı21 Eylül 2024 17:52

İlk anneliğim 2 yaşında kızım var. Bu süreçte kendi kendimi kapattım. Çalışan bireyken hamileliğimden beri çalışmıyorum. Eşimle kızımız olduğundan beri daha çok tartışıyor ve tartışma dozumuz artıyor. Bu duruma kızımın şahit olmasını istemiyorum. Ama ne yazık ki iki kez buna şahit oldu. Çoğu zaman kendimi kaybolmuş hissediyorum. Eşim tedavi görmemi söylüyor. Ne yapmalıyım lütfen bana bir yol gösterir misiniz? Buna çok ihtiyacım var.

Bu soru 22 Eylül 2024 18:13 tarihinde Psikolog Ezgi Aydın tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar sevgili danışan,

Yaşamakta olduğunuz bu sürecin sizin için ne kadar zorlayıcı bir durum olduğunu çok iyi anlıyorum. Aile olma sürecinin zorlayıcı yanlarına ek olarak ailenize yeni bir bebeğin dahil olmasıyla ebeveynlik sürecinizde zorluklarla karşılaşabilirsiniz bu oldukça doğaldır. Öncelikle hayatınızdaki değişim ve sorumlulukların artması ile birlikte değişimler ile başa çıkmakta zorlanıyor olabilirsiniz. Bu durum içinize kapanmanıza, tahammülsüzleşmenize ve zaman zaman öfkelenmenize neden olabilir. İçinize kapanmış olmanız eşinizin duygusal süreçlerinize anlam verememesine ve iletişim kurma konusunda problemler yaşamanıza ortam hazırlıyor olma ihtimali de yüksektir.

Öncelikle yaşadığınız bu duyguların bir geçiş süreci olduğunu ve bu süreçte sabırlı olmanız gerektiğini kendinize hatırlatmanızı isterim.

Değişim ve sorumlulukların zaman zaman sizi yorduğunu, bazen bunlarla tek başınıza mücadele etmek zorundaymış gibi hissettiğinizi çok iyi anlıyorum ancak, bu süreçte kendinize karşı şefkatli olmalısınız. Kendi ruh ve beden sağlığınıza değer vermeli ve sizin iyilik halinizin bebeğiniz ve eşiniz ile olan iletişiminizi doğrudan etkileyeceğinin bilincinde olmalısınız.

Kendinize kişisel alanlar oluşturunuz.

Günün belli bir kısmını kendinize ayırmak, kendiniz için düzenli rutinler belirlemek (kişisel bakım rutinleri oluşturmak, düzenli yürüyüşlere çıkmak gibi) , sosyalleşmek adına dışarıda keyif alabileceğiniz ortamlarda bulunmak, küçük hedefler belirleyerek bu hedefleri bir liste haline getirmek size iyi hissettirecektir.

Güncel durumunuzun ortaya çıkış nedenlerini değerlendirmelisiniz. Sizi bu noktaya getiren yükler neler? Bu konuya dair bir defter tutabilir ve kendinizi değerlendirebilirsiniz.

Sevgili danışan, bu güne kadar taşımak zorunda olduğunuzu düşündüğünüz yükleri tek başınıza taşımaya devam etmek zorunda değilsiniz. Öz değerlendirmenizi yaptıktan sonra bu konuya dair duygularınızı eşinize suçlayıcı bir dil kullanmadan kendisiyle paylaşabilirsiniz.

Unutmayınız ki çocuklarımız, duygusal sağlığımızın bir yansımasıdır. Onlara bırakacağımız en güzel miras, kendilerini sevmeyi ve sağlıklı sınırlar koyabilmeyi öğretebilmektir.

Elbette bu süreçte bir uzman desteği almak size çok daha iyi hissettirebilir.

Sağlıklı günler diliyorum.

Sevgiler,

Psikolog Ezgi Aydın

Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Sevgi nedir bir ailede?

Bazen kendimi çok kötü hissediyorum bütün bu olanlar benim değerimi ailem de ki yerimi b li etmiş ti ve ben bugün bir evlik içindeyim ve mutluyum ben hiç bir zamana annem ve babamın evinde kendi evim gibi hissetmedim ve hiç bir zman kardeşlerim yakın ve koşul siz. benim ile her zorlukta yanımda olmadılar ve herkes masraf aile nedir sevgi saygı vs bilmiyorum evet bir evlilik yaptım ve. Kimse bunu istemedi başta annem annem benim. Hep ablam ile kıyasladı o bana hediyeler alır sen almıyorsun yada o şöyle bu böyle kıyaslama dan nefret edim o gün ve evde ol. ak istemedim bir eşim teyzesi ile sohbet etim eve geldiğim için pişmanım dedim ve annem eşimin teyzesini o gün tanıdı ve benim evliligimde sahip çıkmadı her şey bahane oldu benim de istemediğim bir evliliğe. Zorlarken ben de annem ben onla evlenmek istemiyorum biri ile tanıştım dedim konuş anlaş dedi ama o kişi eşim teyzesi olduğunu bilmezdi sevmedi kadını benim de evliliğe karşı geldi herşey ters giti maalesef deprem mi. Ablam hamileliği abim görev yeri hepsi engeldi benim mutluluğuma ama annem karşı geldi ve ben de evde o ay çıktım ve ise gitim yatılı yurtta kalır Ken işten cikarildim bu eve gitmem söylediler ve ben o gün evi terk etim. Ama bir umut annem benim aramda durur da bana sahip çıkar dedim olmadı şimdi benim abim kardeşlerim ve ailem yok bizi öldü bil dediler 2yil geçti ama annem bana karşı hiç bir özlemi olmamız gibi davrandı bir kere gördüm yüzünü annem bana sarilmadi bile ve kardeşlerim iyi günü bırak kötü gunumde yanımda olmadı lar ve kırgınım umarım birgün beni analr lar tek umudum bu yönde ve pişman degilm insanlrin beni anlamadı için ne yapmaliyim.

Aile

Çaresizlik ve çıkmazdayken ne yapmalıyım?

Şu an beni gerçekten bir psikolog mu dinleyecek bilmiyorum ama beni bir insan evladının dinlemesine çok ihtiyacım var bana birinin samimi ve içten sarılmasına çok ihtiyacım var. 4 yıllık evliyim bu yıla kadar bir şekilde geldik artık çok yoruldum eşimi benden kıskanan bir kayınvalidem var kendi çocuğumu bile benden kıskanan bir kadın benle sürekli alay eden eleştiren bir insanlar eşim ailesindeyse eşimden de çok yoruldum eş gibi bir gün olsun sınır koyup bizi korumadı, hep ezildim içimi anlatsam sayfalar yetmez hissettiklerim duygularım paramparça annesi kırılmasın diye elinden geleni yaptı ama bizi hiç düşünmedi ayrılmak istedim bu sefer kendi ailem dinlemedi annem zaten çocukluğumdan beri hiç şefkatini göstermedi bana beni candan öptüğünü hiç hatırlamam babam zaten gamsız bir adam maddi olarak dikteler kardeşim peki, evlenmeden önce yıllarca çalıştığım birikimlerimi aldı o yetmedi evlendikten sonrada verdiğim borçları hiç ödemedi oda yetmedi üzerime bilgim olmadan 500 bin tl borç bıraktı hacizlik oldum ne bir işe grip kira ödeyebilirim nede çocuğumun ihtiyaçlarını karşılarım bana destek olucak tek bir kişi yok hayatımda bu evliliği sürdürmek istemiyorum ama mecburum gidicek ne yerim ne param var ne de derdimi dinleyen beni anlayan bir ailem her yerden önüm kapalı, ben iyilikten başka hiç bir şey yapmadım ama hepsi bana hainlik olarak döndü oğlum olmasa inanın bazen yaşamayı bile düşünmüyorum, bu evlilikte maddi sıkıntı çekmiyorum ama manevi olarak kalbime her gün bir yumruk yiyorum ben eşmişiz yoksa ev arkadaşımı belli değil yaşım 29 ben gerçekten sevilmek ne demek bilmiyorum bana bir yol gösterin ne olur ne kendi ailemi nede eşimin ailesini görmek istemiyorum hatta beni yoksayan bana değer vermeyen eşimi bile görmek istemiyorum ama gidicek yapacak hiç bir şeyim yok ben bu çıkmazda nasıl davranmalıyım