Kendimi çok sorguluyorum

Kendimi bir türlü rahat hissetmiyorum. İnsanlarla ilişki kuramıyormuşum gibi geliyor. Etrafımda bir sürü insan var ama samimiyet yok gibi. Yakın olduğum insanlar var ama onlarla da hep vakit geçirebileceğim konumda değil.Onlarla bile çok yazışmıyorum.Konuşsam da tam ne konuşacağımı bilemiyorum bazen o dengeyi kuramıyormuşum hissi var içimde.İnsanların benim hakkımdaki düşünceleri de beni yoruyor. Çoğunlukla unutulan, değer görmeyen biri gibi hissediyorum. Bana da öyle yazan, soran çok olmuyor. Ben de mi sorun var diye düşünüyorum çünkü bunu hep düzeltmeye çalışıyorum. İlişki kurmaya çalışıyorum, yazıyorum, ediyorum, arıyorum, hep ilgileniyorum. Mesela bir arkadaşıma yazdım. İzlemek istediğim bir anime filmi vardı. Onun afişini attım. O da o animeyi seviyordu. “Birlikte gidelim” dedi, tamam dedim. Sonra “ben sana döneceğim” dedi ama üstünden 1 hafta geçti mesela, dönmedi. Bunlar beni çok düşündürüyor. Çok mu düşünüyorum acaba, insanları böyle davranmam mı onları itiyor. Şu an insan ilişkilerine kafayı çok takmış durumdayım çünkü bu konuyla alakalı çok eleştirildim. Hep bir yorum yapıldı, hâlâ yapılıyor. Erkek arkadaşım tarafından bile yapılıyor. Yok nemrut suratlisin, yok mimiksizsin, yok anlaşılmayacak bir insansın. Yok sen kimseyi sevmiyorsun. Tepkilerin yok. Senden korkuyoruz. İnsanlara duygun geçmiyor. Gülmek için gülüyor gibisin vs. vs. Ekstra olarak çok lider ruhlu, disiplinli olduğumu düşünüyorlar. Asker mesleğine de yakıştırma yapıyorlar. İnsanlara kök söktüreceğimi düşünüyorlar. Kendimle alakalı da olabilir sorun; yaptığım her hareketi sorguluyorum. Bu da dışarıya yansıyor olabilir mimiklerimden, ruh hâli değişimlerimden. Artık yoruldum bu konulardan. Ne yapmam lazım? Ve bu ilişkilerin de çoğu şu anda iş ortamlarından. Dışarıda şu an pek bir ortamım yok. Ortaokul ve lise döneminde de çok zorbalık yaşadım, belki onların da etkisi olabilir. Bilmiyorum işte, durum böyle.