Kendimi herkese sevdirmek zorundaymışım psikolojisinden nasıl kurtulurum ve bunun sebebi nedir?

Ben üniversiteye yeni başlamış biriyim. Henüz 1 ay falan oldu fakat içimi çok huzursuz eden birşey var. Herşeyi o kadar fazla düşünüyorum ki gün içinde yaptığım şeyleri, konuştuklarımı kafamda sürekli döndürüyorum acaba yanlış birşey yaptım mı ? İtici durdumu? Vs diye sorguluyorum hep. Şuan bu yeni bi ortama girdiğim için mi öyle yoksa karakterim mi bu çözemiyorum da henüz ama beni rahatsız ettiği kesin. Aslında sosyal biriyim ve insanlarla hemen kaynaşıp arkadaş olan bi yapım var fakat kimseye güvenmiyorum. İnsanlara en samimi halimi gösterip en yakınlarım hariç kimseye içimi açmıyorum. Fakat biriyle konustugum zaman o kisi bana iyi davransa bile sanki arkamdan konuşacakmış gibi hissediyorum. Yada akşam eve gidince kafamda konuştuğum şeyleri döndürüp duruyorum, dışarıdan nasıl göründüğünü düşünüyorum. İnsanlar ya beni sevmezse diye düşünüyorum hep sanırım. Bu o kadar yorucu bişeyki. Liseden yada Aileden gelen birşey sanırım emin değilim çünkü babasız büyüdüm ve annemde sevgisini hiç bir zaman gösterebilen bi kadın olmadı hep uzaktı bana. Lisede ise çok fazla zorba insan vardı. Şimdiki kadar güzel değildim, dişlerim yamuktu kaşlarım çirkindi vs vs. Şimdi bunların hiç biri yok ama o his hala var. belkide bunlarla alakası vardır diyorum kendi kendime ama sanki herkes benim hakkımda olumlu şeyler düşünüp sevmeliymiş hissi ve sanki yüzüme iyi davranan insanların bile arkamdan kötü şeyler söylemesi hissi artık beni yormaya başladı gerçekten. İnsanların söylediği şeyleri kafama çok fazla takıyorum ve sürekli düşünüyorum. Bunun illa kötü bi söz olmasına da gerek yok ayrıca. Ne kadar güzel olursam, ne kadar göz önünde olursam o kadar sevilirmişim gibi geliyor. İnsanların ilgisi benim üzerinde olduğunda anlık olarak çok mutlu oluyorum fakat bu durum tam tersi olduğu zaman, birileri beni görmezden geldiği zamanda tam tersi şekilde çok üzülüp çok düşünmeye başlıyorum. Bazen ne kadar güzelsen o kadar sevilirsin gibi geliyor fakat İnsanlar güzel olduğumu söylese, ben kendimi beğensem bile Hep bir yetersizlik hissi var içimde (Ki ben genel olarak kendimi beğenen biriyim dış görünüşüm ile ilgili sorunum yok aslında. zaman zaman özgüvenimin düştüğü oluyor tabi ama genel olarak bi problemim yok ) sadece bu konuda değil bazen başarı konusunda bile hiçbirşey yapamayacakmışım ve başarısız olacakmışım gibi hissedebiliyorum. Ama bu da başka bir psikolojik durumun konusu sanırsam. Biraz uzattım kendimi açıklayabilmek adına ama Bu duygulardan nasıl kurtulabilirim acaba? Şimdiden teşekkür ederim🙏🏻