Kendimi iyileştiremiyorum ne yapmalıyım?

Merhaba, ben bir yıl önce çok sevdiğim birinden ayrıldım. Biz ilk başladığımızda arkadaştık. Benim telefonum bozuldu o da bana yedek eski bir telefon verdi. O telefonda onun eski mesajları vardı. Ben de merak edip okudum. Daha önce hayatına çok fazla kadın girmiş. Ciddi ilişkileri de olmuş ama gönül eğlendirmek veya başka bir niyetle kurduğu ilişkileri vardı. Beni rahatsız eden seviyesiz mesajlarıydı. Bir mesajlaşmasinda flört ettiği birini cinselliğe ikna etmeye çalışmasiydi. Henüz aramızda bir şey olmadığı için bu konuda ona bir şey diyemedim. Bir süre sonra sevgili olduk.

O ilişki boyunca çok çabaladı güven vermeye çalıştı. Ben de onu zamanla çok sevdim aşık oldum ama bir türlü içime sinmeyen şeyler vardı. Ona karşı bir güvensizlik oluşmuştu. İlişkimiz boyunca beni aldatmadi en azından ben fark etmedim ama hep şüpheleniyordum ondan. Başka kızlarla olan muhabbeti beni çok rahatsız ediyordu. Birkaç defa farklı sebeplerden ayrılmak istedim ama o ayrılmadı devam etmek için çabaladı. Ben her seferinde onun uzattığı eli tuttum.

Aslında amacım ayrılmak değildi tartışma sırasında çok öfleniyordum ve birden ayrılalım diyordum. Bir kere ben onun memleketine gittim sokakta el ele dolaşıyorduk birden elimi bıraktı. Ben başta bir şey demedim eve döndüm sonra konuyu açtım bana babama şehir dışına çıkacağımi söyledim beni o şekilde görseydi hoş olmazdı dedi. Ben hiç ona inanmadım ona beni birinden gizledigini aldattığni söyledim ve ayrıldım. Bir hafta sonra okul açıldı ve yine aynı şehre gittik. İlk hafta rapor aldı ve gelmedi. Sonraki hafta geldiğinde ilk gün hemen mesaj attı konuşmak istedi. Ona çok ağır hakaret etmiştim buna rağmen yine barışmak istedi. Tekrar denedik. Bu olaydan sonra ben artk ona güvenmeye inanmaya başladım. Sorun çıkarmak istemiyordum ama yine de içimde anlam veremediğim baş edemediğim bir güvensizlik vardı. Onun geçmişi beni çok etkilemişti. Ona yakıştıramadğm şeyler yapmıştı. Aslında mesele yapmasindan ziyade buna dair bir pişmanlık görmemememdi. Yaptıklarını yüzüne vurduğumda senden önceydi uzun zaman önceydi gibi şeyler diyordu. Oysa kiminin duygulari ile oynamış kiminden ise faydalanmaya çalışmıştı. Ben başta kabul ettim evet çünkü geçmişi ile yargılamak istemedim ona inanmak onunla ciddi bir yola girmek istedim. Başta mesajlarını okuduğumu söylemedim bile. İlişkimiz devam ederken tesadüfen telegramina baktm yani bir numaraya bakacaktim silmek için orda absürt telefon numaralarini gördüm. Rus 1,2,3,... diye kaydetmişti. Ben çok rahatsız oldum çok tartıştık ama onun dediği tek şey eskidendi. Ben beni rahatlatacak tek bir cümle bile ondan duyamıyordum. Memleketinde yaşadığımız olaydan sonra ayrıldık sonra yine barıştık ama hiçbir şey eskisi gibi olmadı. Bu sefer o çok gelgitli oldu. Bir iyi bir kötüydü. Benm de dengemi iyice bozmuştu.

Ona nasıl davranacağımi şaşırmıştim. Sonunda ayrılmak istedi ve ayrıldık. Ayrılık sürecinde birkaç kez iletişime girdik ama barışmadk. Aynı iş yerinde çalışıyorduk. Sürekli birbirimizi görüyorduk. Aradan 6 ay gibi bir zamandan sonra iş yerinden bir aradaşımizla sevgili oldu. O kız benimle daha çok samimiydi. Bir yandan da ayrıldığımızi fırsat bulup onunla yakinlaşmaya çalışıyordu. Bunu ben fark ediyordum ama sevdiğim adam bana bunu yapmaz gözümün önünde gidip başkasıyla olmaz diyordum. Oysa yanılmışım.

Ben bir daha yeniden başlama her şeyi toparlma derdindeyken o artk kendine başka yol bulmuş ve o kızla birlikte olmuştu. Bu durumu bilmeden önce ben gidip onunla konuştum ona hâlâ onu sevdiğimi unutamadığımi söyledim ama o umursamadı. Beni suçladı. İlişkimiz boyunca onun da hataları vardı ama ben hataları karşısında yüksek tepki veriyordum ve ayrılıyordum. Ayrılık sebebimizin benden kaynakli olduğunu söyledi ve son konuşmamzda bile beni suçladı. Oysa onun o geçmişi benim içimde çok büyük bir korkuya ve endişeye sebep olmuştu. O bir türlü bunu anlamadı. Ben onu çok temiz sevdim. Yalansız dolansiz sevdim ama o bana yalanlar da söylemişti birkaç defa yalanını da yakalamıştm.

Sonuna kadar inkâr etti. Hep beni suçladı. Ayrıldı ve gözümün önünde başkası ile oldu. Oysa ben bir ay sonra tayin isteyip gidecektim o bunu bilmesine rağmen beni üzmeyi tercih etti. Anılarımızı kirletti. Ona çok kızgın ve kırgınım. İçimde ona karşı bir yandan büyük bir öfke varken bir yandan da onu seviyor ve çok özlüyorum. Size güvensizlik vardı dedim ama bir yandan da onun merhametine insanligna çok inanmıştim. Beni çok inandığım yerden de vurdu. Onu sevdiğimi bildiği halde gitti başkasi ile oldu. Ben de dayanamadım ve tayin istedim. Su an farklı şehirlerdeyiz. Bir yıldır ayrıyız ama her şey dün gibi aklımda. Her şey canımı çok acıtıyor. Tüm yaşam sevincimi hayallerimi umutlarımı çaldı benden. Çocuk ruhluydum küçücük şeylerden mutlu olurdum ama artık o çocuk ruhum öldü. Kendimi iyileştiremiyorum toparlayamıyorum. Ailemin yanındaydım. İşim çok iyi gidiyor.

Arkadaşlarım da iyi. Gezmeye eğlenmeye kendimi geliştirmeye çalışıyorum ama yine de aynı içimdeki bu kötü duygular gerçek anlamda mutlu olmama izin vermiyor. Bu durumda bile onu unutmak bana ağır geliyor. Bir yanım hâlâ özlüyor ve kavuşmak istiyor. Bir yandan da gururum baskın oluyor. Onunla son kez konuşmadım yaptıklarının hesabını soramadım. Sormak istedim ama beni anlamaz dedim sustum. Şimdi konuşmak istiyorum ama faydası olmaz biliyorum. Bu süreçte nasıl bir yol izleyeceğimi bilmiyorum.

Her şey çok iyi gidiyor ama ben bir karanlık boşluktayim ne yapacağımı bilmiyorum. Hiçbir şey mutlu etmiyor beni. Öfkeli anımda ona beddua ederken özlediğimde ise bizim için dua ediyorum. Bu duygu karmaşası beni çok yordu.