Kendimi nasıl geri kazanırım
Merhaba psk Betül canbel ben yaşadıklarımı taşıyamıyorum başlıklı bir yazı yazmıştım bunun üzerine yazdıklarınızı çok düşündüm. Yaşadığım şey benim hayatımı çok etkilemişti. Buna bir kapanış bir anlam bulmak istedim çünkü bunu yapmazsam kendimi hep onu aklarken buluyordum mesaj atıp sildim. Cevap bile gelmedi işte o an anladım o çift arkadaşımın kuzenleriyle birlikte olduğunu tahmin ettiğim gibi yerini garantiledi. Daha 1 ay önce şarkılar ekliyordu. Şimdi sessizlik içinde muhtemelen yerini garantiledi
Bu durumlardan öyle sıyrıldı ki etrafındakiler bile bana o zaman sende eski sevgilisini unutamamış biriyle olmasaydın dediler. Gerçekten bunu benim yüzüme söyledi üstelik bunu söyleyen de bir kadın hemcinsimdi. O mesajları sabitli görünce sen neden o evi terk etmedin dedi. O insan çabalayacağını unuttuğunu söylediğini söylemedim. Açıklama bileyapmadım. Çünkü biliyordum o kızın samimiyetsizligini Kocası gözümüzün önünde ona herkesin içinde bağırdığında neden tepki vermedin sustun diyesim geldi ama ben o gün o hemcinsim için üzülmüştüm. Onu teselli etmek gelmişti içimden. O ise o gün sessiz kaldığımda o üzüldüğüm günde eski sevgilim hiçbir şey olamamış gibi devam ederken bile bir kere bile yanıma gelip beni teselli etmedi bir kere bile yanımda olmadı. Güya ben hiçbir şeye karışmam demiş arkadaşıma. Karışmak istememekle bir insanı o halde görüp bir destek olmamak çok ayrı şeyler. Arkamdan biz gezmeye geldik hiç zevk almadık ruh gibiydi demişler benim için. Sınanmamışlığınkibridedimgeçtim
Bu soru 7 Kasım 2025 11:44 tarihinde Psikolog Betül Canbel tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhaba sevgili danışan,
Anlattıkların sadece bir ilişkinin bitişini değil, aynı zamanda kendi içinde verdiğin bir savaşın hikayesini de taşıyor. Birine inanmış, güvenmiş, hatta onun yükünü de sırtlamışsın. Fakat tüm iyi niyetine rağmen sonunda yalnız bırakılmışsın.
Kendini geri kazanmak, geçmişi silmek değil, geçmişin seni tanımlamasına izin vermemektir. Bu süreç, iyileşme sürecinin doğal parçasıdır. Ama bu duygulara takılıp kaldığında, zihnin geçmişte yaşadığın o “anlam veremediğin sahneleri” tekrar tekrar oynatmaya başlar. Her tekrar, bir yandan anlam arayışıdır ama diğer yandan da seni geçmişte tutan bir zincir haline gelir. O yüzden bu döngüden çıkmanın ilk adımı, anlam bulmaya çalışmak yerine kabullenmeye geçmektir.
Kabul, pasif bir teslimiyet değildir. “Evet, bunlar oldu. Evet, çok canım yandı. Ama artık bunların beni yönetmesine izin vermeyeceğim” diyebilmektir. Çünkü yaşananlar seni yordu, seni tüketti ama seni tanımlamıyor. Artık o olaylar senin kim olduğunu belirlemiyor. Onlar senin hikayenin bir parçası, ama senin bütünün değil. Bu farkındalık, kontrolü yeniden eline almanı sağlar.
İkinci adım, kendine duyduğun güveni yeniden inşa etmektir. Çünkü güven sarsıldığında, insan kendine bile inanamaz hale gelir. “Ben mi yanlış hissettim?”, “Ben mi abarttım?”, “Belki de ben fazla hassastım” gibi cümleler, içsel değeri sorgulamaya başlatır. Oysa hissettiğin her şey, senin gerçeğindir. Ve duyguların, doğru ya da yanlış değildir; sadece birer işarettir.
Kendini geri kazanmanın üçüncü adımı, sınırlarını yeniden belirlemektir. Bu ilişki sana sınırlarını unutturmuş olabilir. Belki de birini kaybetmemek için kendinden çok şey vermişsindir. Fakat sınır koymak bencillik değil, özsaygıdır. Birine iyi davranmakla kendini korumak arasında denge kurmak gerekir.
Bir diğer önemli adım, duygusal bağımlılığı fark etmektir. İnsanlar genellikle bir ilişkiden değil, o ilişkiyle gelen duygusal alışkanlıktan kopamazlar. Onu düşünmek, ondan haber beklemek, onun varlığına alışmak bir tür “bağ” oluşturur. Bu bağ koptuğunda, tıpkı bir yoksunluk gibi hissedilir. İşte bu yüzden “alışkanlık olduğu için ayrılamıyorum” diyen çok insan vardır. Oysa alışkanlık, sevgiyle karıştırılmamalıdır. Sevgi, özgürleştirir; alışkanlık ise sınırlar. Bu farkı anlamak, iyileşmenin dönüm noktasıdır.
Kendini geri kazanmak, aynı zamanda kendine şefkat göstermeyi öğrenmektir. Şefkat, geçmişteki benliğini suçlamak yerine, onu anlamaktır.
Bazen insanlar senin yaşadıklarını bile bile yüzeysel yorumlar yapar, “Zaten o kişiyle olmamalıydın” gibi. Oysa kimse, yaşanan duygusal derinliği dışarıdan göremez. Bu tür yargılar seni yalnızlaştırabilir ama şunu bil: sen yalnız değilsin. Bu duyguları yaşayan, kırıldığı halde iyileşmek için çabalayan birçok insan var.
Bu süreçte, kendine zaman tanıman çok önemli. Dilersen bir psikologtan da destek alabilirsin. Umarım cevabım faydalı olmuştur. Değerlendirilmesini istediğin farklı bir soru olursa yeni bir soru oluşturabilirsin.
Sevgiler,
Psikolog Betül Canbel
