Kendimi nasıl sakinleştirebilirim

Merhaba sevgili Danışan,

Kısa ve net bir paragraf yazdığınızı görüyorum. Her bir cümleniz önemli ve ortak bir döngüye işaret ediyor.

“Kendimi kimseye ifade edemiyorum” derken; aslında başkalarının problemlerini çözen, kendi ihtiyaçlarını ise dile getirmeyen bir rol üstlendiğinizi anlıyorum. Yardım ettikçe birilerinin sizi fark etmesini, anlamasını ve karşılık vermesini bekliyorsunuz. Bu gerçekleşmediğinde ise üzülüyor, öfkeleniyor, ardından kendinizi suçlayarak içe çekiliyorsunuz. Bu döngünün sizi ne kadar yorduğunu görmek mümkün

İnsanlar, siz söylemeden ihtiyaçlarınızı her zaman fark edemeyebilir. Bu, sevilmediğiniz anlamına gelmez. İhtiyaçları dile getirmek; bencil olmak değil, sağlıklı bir sınır koymaktır. Talep etmekten kaçınmanızın altında “yük olurum” ya da “değersiz görünürüm” kaygısı olabilir. Bunu fark etmek önemli bir adımdır.

Şimdiye kadar başkalarına verdiğiniz ilgi, şefkat ve emeği biraz da kendinize yöneltmenizi istiyorum.

Öfkenizin altında karşılanmamış sevgi ihtiyacı olabilir. Sevgi, önce kendinizle başlar. Önce bunu fark edin ve kendinizi her küçük ayrıntı için kutlayın.

Başlarda başkalarına yardım etmeyi azaltmak değil; kendinizi ihmal etmeyi bırakmak iyileştirici olacaktır. Daha sonrasında başkalarına yardım etmek de azalabilir buna da müsaade edin.

Görünen o ki; başkalarının problemlerine çözüm bulurken kendi ihtiyaçlarınızı geri plana atıyor, sizden istenmeden veriyor ve bir gün birilerinin sizi fark etmesini bekliyorsunuz.

İnsanlar, siz dile getirmeden neye ihtiyaç duyduğunuzu çoğu zaman anlayamaz. Sevseler bile bu; yüksek farkındalık, ayrıntılı gözlem ve kişinin kendi hayatından feragat etmesini gerektirir ki bu sağlıklı bir beklenti değildir. Siz başkalarına gösterdiğiniz ilgi, şefkat ve anlayışı önce kendinize vermediğinizde bu döngü sürer.

Şimdiye kadar pek yapmadığınız bir şeye davet etmek istiyorum sizi:

Bir kağıda kendi isminizi yazın ve “Bu kişinin neye ihtiyacı var?” diye sorun.

Bu ihtiyaçların hangisini kendim karşılayabilirim, hangisini talep edebilirim?

Talep ettiğimde suçluluk mu hissediyorum, reddedilmekten mi korkuyorum?

İfade etmek sizi “bencil” yapmaz. Aksine, sınırlarınızı netleştirir. İnsanların sorunlarını çözmeyi biraz azaltıp bu enerjiyi kendinize yöneltmeyi deneyin.

Tekrar söylemeliyim ki Sevgi, önce kendinize vermeniz gereken bir ihtiyaçtır.

Fiziksel olarak kendinize sarılın, kendinizi okşayın. Bu beden, bu zihin ve bu kalp size emanet. Kendiniz için küçük kutlamalar yapın, sevdiğiniz bir yemeği sırf siz istediğiniz için yiyin. Hayattan ne beklediğinizi yazın; siz yazdıkça zihniniz de netleşecektir.

Kendinize yönelin. Etrafım mutlu iken ben mutluyum diyorsunuz belki içinizden ama belki de etrafınız sizi kendiliğinden mutlu gördüğünde daha keyifli hale gelecek belli mi olur?

Sevgiyle kalın aklınıza takılan başka bir nokta olduğunda bize yazın lütfen.

Psk. Seçil Orhun