Kendimi neden çok yalnız hissediyorum?
Çocukken de arkadaşım çok yoktu çevrende taşıtın yoktu çok dislanmistim çocukken babamın ailesiyle yaşayıp onlar tarafından psikolojik şiddet görürdük bir abim var aile olarak sohbet muhabbet birlikte aktivite yapmazdik bölük börçük bir hayatımız oldu annem babam kavga ederdi babam bırakıp gitmisligi de. Var bizi . Eve geç gelir ilgilenmezdi bizle bir abim var arada tek tük işte ilgi çoğunlukla gözümle görmedim birebir ama mesaj yakalamıştım babamın başka kadınla yazistigini mutlu bir ailemiz olmadı.ama bipolar hastalığı gibi şeylerde çok şiddetli zamanlarda hep yardımcı olmaya çalıştı . Baba özlemim gitmedi şuan evleri ayrı. Bazı şeyleri bahane ederek beni zaten istemiyorsunuz siz der(her ne kadar kendime bile itiraf edememiş bile olsam biraz narsist biraz manipülasyon yaptığını düşünüyorum) gezdirmezdi sohbet etmezdi, iyi yanları biraz az, oda çocukluğu sağlıkli değil bence ondan gibi geliyor diye kendimi avututorum
🌟Hocam babamın abimi ve beni arayıp sormamasi normalmi mesela çok alıngan olan babamın bir iki cümle kendine kötü şeyler soyledigimizi söylüyor sevmiyor disliyormusuz ne olursa olsun bizim arkamızda olması araması gerekmiyor mu insan sevmese bile evlatları babayı , baba aramaz mi ,? Annemde yaşadığı sıkıntılar babamla ilgili babamın ailesiyle düşünmekten bizle aktivitesi olmazdı sohbet etmezdi (sohbete çok açım anlayacağınız 😄) abimde hiç konusmaz sorduğun soruya bile evet yada hayır hareketi yapar o kadar arkadaşlarıyla iyi sanırım sürekli buluşup takilirlar ,
Çok sıkılıyorum her zaman normal mi?
Şuan annem çalışıyor yaşlandığı için artık işten gelince yanına gittiğimde uyuyup dinlenme ihtiyacı daha çok,abimde konusmuyor eşimle hiç sohbet edemiyorum,çok fazla yalnızlık cekiyorum olması gereken nedir zaman zaman yalnızlık normal mi bütün aktivitemi kocamla mi yapmaliyim tesettürlüyum ev hanımıyım arkadaşım yok
Bu soru 24 Ekim 2024 13:40 tarihinde Psikolog İrem Bor tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhaba sevgili danışan, yaşadığınız durum sizi duygusal anlamda oldukça yıpratıyor gibi gözüküyor. Babanızla yaşadığınız deneyimler, çocukluk dönemindeki size mesafeli tavırları, aile içindeki rolünü yerine getirememesi sizi oldukça olumsuz etkilemiş olabilir.
Erken dönem yaşantılarda yani çocuklukta yaşadığımız ve deneyimlediğimiz her şey ileriki yaşantımızı etkileyebilecek şeylerdir. Çocukken ilgi ve sevgi görmek konusunda yetersiz bırakıldıysak ileri ki yaşantımızda yalnızlık hissini daha derin yaşayabiliriz.
Babanızın yazışmalarına tanıklık etmeniz güven duygunuzu etkilemiş olabilir, bu durum da sizi içten içe yaralayabilir. Bu tarz aile dinamikleri her birey için zorlayıcıdır, babanızın davranışlarının altındaki nedenler hakkında konuşmak zordur, kesin bir kanıya varamayız.
Ancak bu durumlar sizin suçunuz ya da sorumluluğunuz ile alakalı değildir.
Babanızın sizi aramadığından bahsediyorsunuz, arayıp sormasını ve yanınızda olmasını istemeniz doğaldır. Ancak babanız kendi içsel durumunu çözememiş olabilir. Belki de kendi içsel kırgınlıkları bu geçmiş yaşantılara sürüklemiş olabilir. Fakat sizin beklentileriniz ve duygusal ihtiyaçlarınız var, herkesin vardır. Bu durum sizin ihtiyaçlarınızı geçersiz kılmaz. Aranızdaki mesafeyi kabul etmek ve bu durumun sizinle ilgili olmadığını bilmek önemli olacaktır. Mühim olan kabul etmek ve duyguları yaşamaya izin vermek olabilir.
Yalnızlık, zaman zaman herkesin deneyimlediği bir duygudur. Ancak bu duyguyu sürekli olarak hissetmek zorlayıcıdır. Hem annenizle hem de eşinize yetecek kadar sohbet edememeniz sizi bu duyguya itebilir.
Evlilikte, tüm duygusal beklentilerimizi ve ihtiyaçlarımızı karşılamak tek bir kişiye yoğun yük verebilir. Aslında sağlıklı olan edinebileceğimiz farklı arkadaşlıklar, hobiler, aktiviteler olacaktır. Tesettürlü ve evde işleri olan bir kadınsınız. Bu sizin sosyalleşmenizi engellemelidir, ilgilendiğiniz alanlarda arkadaş grupları bulmak sizin elinizdedir. Yani yalnızlık, sosyal ilişkilerden yoksunluk gibi de yorumlanabilir.
Hayatında sohbet edebileceğin ve paylaşımda bulunabileceğin kişilerin az olduğunu biliyorum. Bu durum seni daha da yalnız hissetmene sebep olabilecek önemli bir husustur. Bu süreçte kendine iyi gelecek gruplara dahil olmanı isterim.
Aynı zamanda yalnız hissetmek sizin değerinizle ilgili olan bir şey değildir. Siz değerlisiniz ve hissetmiş olduğunuz duygular sadece yaşadıklarınızla ilgili. Hayatında bazı boşluklar olabilir bu boşlukları doldurmak elbette zaman ve çaba isteyecektir.
Yalnız olmadığını bilmen çok önemli, gerektiğinde terapi desteği alabilmenin mümkün olduğunu da unutmamalısınız, hoşça kalın…
Sevgiler, Psikolog İrem Bor.
Çok iyi geldi sanki yüz yüze sizle konusmusum gibi bir nebzede olsa rahatlattiniz varolun 🌸
