Kendimi sevmek için ne yapmalıyım?

Merhabalar,

Öncelikle sorduğunuz bu soru için çok teşekkür ederim size. Birçok insanın kendine bu soruyu sormasını ve bulduğu her yanıtta yeni bir yol çizip denemekten hiç vazgeçmemesini o kadar kalpten bir şekilde isterdim ki anlatamam. Sebebi çok basit aslında; insan sevilmeye muhtaç en çok da kendisi tarafından.

Şimdi birkaç soruyla çocukluk dönemimize bir uğrayalım istiyorum. Nasıl bir çocukluk geçirdiniz? Ebeveynlerinizi nasıl tanımlardınız? Ben bu soruların cevaplarını duyamıyor olsam da siz verdiğiniz her cevabı bir kağıda yazabilir ve buradan kendinize bir yol haritası çıkarabilirsiniz. Ebeveynleriniz tarafından sevildiğinizi düşünüyor musunuz? Evetse sizi ne şekilde severlerdi, sevgi dilleri neydi? Hayırsa ne olsaydı ne yapsalardı kendinizi sevilmiş hissederdiniz? Çocukluk döneminde özellikle ebeveynleriniz tarafından eleştirildiğinizi düşünüyor musunuz? Ya da ebeveynleriniz bir başkaları tarafından eleştiriye ya da zorbalığa maruz kaldılar mı siz de bu duruma şahitlik ettiniz mi?

Aslında daha binlerce soru sorabilirim ama bu sorularla şu farkındalığa sahip olmamızı istiyorum: şimdiki bana olan tavrım çocukluğumda ki anne babamın bana olan tavrıyla neredeyse aynıdır. Bana nasıl davranılırsa ben de kendime öyle davranırım. Bana neler dedilerse ben de kendime onu söylerim. Çünkü bunu öğrenirim. Çünkü bana böylesi güvenli gelir, alışkın olduğum acı vermez ki bana ya da ben bu acının kaynağının o olduğunu göremem. Dolayısıyla çocukluk dönemindeki rolleri ve davranışları gözden geçirdiğinizde kendinizi neden sevmediğinizi düşündüğünüzü görebilirsiniz.

Peki gelelim bu durumu nasıl düzelteceğimize. Kaygıyla da, depresyonla da herhangi bir psikolojik problemle mücadele ederken bizim en etkili silahımız daima kişinin kendini kabul etmesi ve sevmesidir. Kişi kendini seviyorsa iyi olmak için isteklidir. İstekliyse de zaten iyileşir dolayısıyla bu oldukça kıymetli bizim için. İlk aşama kişinin kendini kabul etmesidir. Sessiz bir yapım var ben de diğerleri gibi şen şakrak olmak istiyorum demişsiniz. Diğerlerini öncelikle bir açalım. Kendimizi karşılaştırdığımız insanlar var. Peki biz bu kıyaslamayı neye göre yapıyoruz? Onların şen şakrak olmasını nasıl değerlendiriyoruz? Ya da şen şakrak olmak size göre ne demek? O kadar derin ve ayrıntılı bir süreç ki bu kendinizi karşılaştırma süreci derinlerine indiğinizde aslında şen şakraklığı değil bambaşka bir özellik ya da davranışı imreniyor olabileceğinizi görebilirsiniz, bu çok detaylı bir süreç.

Kendinizi yetersiz görmek, başarısız olduğunuzu düşünmek için kanıtlarınız var mı? İnsan ne olunca başarılı olur? Genel kültürünüzün eksik olduğunu ifade etmişsiniz. Belki de ilgi alanınız bu değildir. Belki de kendinizi hiç olmaması gereken bir yerde aradığınız için bir türlü karşılaşamıyorsunuzdur. Şimdiye kadar olan bütün tabuları bir kenara bırakın ve şimdiki beni aramak için yola çıkın.

Şimdiye kadar hiç yapmadığınız şeyleri yapmayı deneyin. Eğer başarısız olduğunuzu düşünürseniz kendinize şunu sorun: ne olsaydı başarılı olacaktım ki? Ben başarmak mı istiyorum mutlu olmak mı? Beni ben halimle kabul etmem mümkün mü? Belki de sadece kendimi kabul etmem kendimi sevmem için yeterli olacak.

Bu yolculukta size en çok anlayış diliyorum. İnsan kendini sevmeli ama çok da anlayışlı olmalı. En doğru yerde kendinizi bulmanızı diliyorum, sevgilerle...

Psk. Başak Alasya Kaya