Psikoloji

Kendimi sevmek için ne yapmalıyım?

nazito14 Eylül 2024 21:27

İnsan kendini sevmek için ne yapar? 28 yaşındayım kendimi sevip sevmediğimi bilmiyorum. Ne yapmalıyım? Bazen kendimi sevmediğimi düşünüyorum dönemimiz erkekleri hep aynı geliyor kimse ciddi düşünmüyor buluşma ayarlıyoruz bulışuyoruz buluştuktan sonra mesaj yok arama yok hepsi Naz sen çok iyi bir insansın ama diye başlayan cümleler kuruyorlar ben neden tercih edilmiyorum bilmiyorum egoist değilim işim var memurum yine de olmuyor

Bu soru 22 Eylül 2024 21:15 tarihinde Psikolog İrem Bor tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba sevgili danışan, yaşadığın durum çoğu kişi tarafından yaşanıyor ve anlaşılır bir durum. İlişki kurma adına yaşadıkların anlaşılır. Ancak kendimizi sevme konusunda düşüncelerimizi başkaları değil biz belirleyebiliriz. Dışarıdan aldığımız geri bildirimler değil, içsel olarak bir kabul ve öz değerimizle ilgilidir.

Bu anlamda kendinizi sevmek, kendinizi tanımaktan geçebilir. Kendinizin güçlü ve zayıf yönlerinizi keşfetmeniz, sahip olduğunuz yetenekleri değerlendirmeniz gerekmektedir. Aynı zamanda kendimizi olduğumuz gibi kabul etmek öz sevginin bir adımıdır.

Her insanın kendine baktığında gördüğü eksikler farklı olabilir. Bu noktada o eksikliklere bakıp beni ben yapan özellikleri fark etmemiz oldukça kıymetli. İnsan çoğu zaman kötü ve eksik yönlerinin farkında olur, üstüne düşer ve kendini kötü hissettirir. Ancak güçlü yönlerimiz de vardır. Sahip olduğunuz özellikler ve yetenekler konusunda bir analiz yapmanızı önerebilirim. Bir not kağıdına bunları yazıp görmeniz farkındalığınız konusunda etkili olabilir.

İlişkilerde belirsizlikler, hayal kırıklıkları gibi bir çok durum yaşanabilir ancak bu durumlar sizin kişisel değerinizi belirlemez. Buluştuktan sonra cevap almamanız veya devam edememeniz, sizin yeterliliğinizle ilgili değil karşı tarafın beklentileri ile ilgili olabilir.

Ancak yine de kendinizi sevmediğiniz fikrine sahipseniz kendinizi ayırdığınız zaman kendinizi sevmenin bir diğer yoludur. Sevdiğiniz hobiler, aktiviteler, yapabileceğiniz egzersizler, hoşlandığınız bir çok alanda vakit geçirmeniz kendinize olan ilginizi arttıracaktır.

Hepimiz zaman zaman eksiklik hissi yaşayabiliriz. Fakat kendimize karşı nazik ve şefkatli olmalıyız.

Karşınıza sizin değerinizi anlayan biri çıktığında bu fırsatı yakalayacaksınız. Kendimizi sevdikçe diğer insanlarla yaşadığımız durumları hayatımızda daha az yer edebileceğiz. Hissettiğin şeyleri anlayabiliyorum ve kendini tanıma ve sevme sürecinde iyi ilerlemeni istiyorum. Bu sürede unutmamalısın ki, kendine karşı anlayışlı olman oldukça önemlidir. Umarım cevabım ile sana dokunabilmişimdir. Şimdilik hoşça kal.. Sevgilerle, Psikolog İrem Bor.

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Perinatolojik kayıplar niçin bir ölüm sayılmıyor?

Geçen yıl 7 aylık bebeğimin karnımda kalbi durdu . Şuan bunları konuşabiliyorum ya da konuşmaya çalışıyorum zaman geçtikçe hafifliyor mu yoksa alışılıyor mu bilemiyorum neyse şuna değinmek istiyorum acımı tam anlamıyla yaşayamadım ve bu içimde bir ukte bir suçluluk duygusu gibi kaldı şimdi bir bebeğim oldu gayet sağlıklı ve mutlu ama ben onu her sevişimde sanki kaybettiğim bebeğimi önemsemediğim onun acısını çok çabuk unutmuşum gibi hissediyorum buna sebep olan şeyler de şunlar çevrem bana bir kayıp yaşamışım gibi değilde sanki düşük yapmışım gibi davrandılar ama ben 12 saat sancı çekip doğum yaptım ve bebeğimi bir kez bile göremedim kucağıma alamadım bunu çok basit algıladılar benim acımı resmen içime sindirdiler şimdi her mezarına gidişimde o günü tekrar yaşıyorum ve acımı en dibine kadar yaşasaydım keşke diyorum …ve onun mezarını her görüşümde acaba nasıldı eli kolu yüzü gözleri saçları var mıydı acaba kime benziyordu bunları merak ediyorum yeni bir bebeğimiz oldu diye acaba bize kızıyor mudur? Onu daha mı az istedik sanıyordur ? Gibi gibi birçok şey demem o ki çevre perinatolojik kayıpları gerçekten bilmiyorum ve büyük cahillik yanımda rahatça bebeğimin ölümünden konuşuyorlar ben üzülecek miyim demiyorlar ama 10 yaşında ölseydi benim çocuğum adını bile anamazlardı isyanım çok büyük etrafıma özellikle anneme eşime aileme ve yakınlarıma söyleyeceklerim bu kadar dahasını yazamıyorum …