Kendimi sevmem yeterli mi?
Bu platformdan ve etrafımdan sık sık duyduğum kendini sev, kendimi sevmiyorum çünkü karşı cinsin benden ilgi çekici bir şeyi olmuyor konuşuyorum zaman ayırıyorum buluşmak kahve içmek tanışmak sohbet etmek istiyorum ama insanlar ön yargısından dolayı ya yanlış anlaşılıyorum yada sapık gibi görülüyorum (Onlar bunu söylemesede) ben hislerimde karmaşıklık yaşıyorum duygusal boşluğa giriyorum ve çıkamıyorum kendimi bir şekilde düzeltemiyorum elimden gelen herşeyi yapıyorum kıyafetler Ayyakabılar aksesuarlar alıyorum ama bunların geçici bir çözüm olduğunun farkındayım karşı cinsimle hiç bir şekilde bağ kuramıyorum genelde 1 Hafta konuşmadan sonra Engelleniyorum ben onlara ayırdığım vaktin bana da ayrılmasını benim yaptığım fedakarlıkların bana yapılmasından başka bir şey istemiyorum insanları sevmeye çalışıyorum ama hep hüsran oluyor genelde insanlar beni sevemiyorum aşamıyorum bunu cevaplarsanız çok mutlu olurum teşekkürler ;)
Bu soru 7 Nisan 2025 19:04 tarihinde Psikolog Aysel Kacak tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Sevgili Danışanım,
Merhabalar !Yazdıklarınızı okumak, bir nevi bir yolculuğun haritasına bakmak gibiydi; hangi yollardan geçtiğinizi, nerelerde tökezlediğinizi ve nerelerde yalnız hissettiğinizi görmek mümkün. Sanki iç dünyanızda kurmaya çalıştığınız bir ev var, ama her kapıyı çaldığınızda içeriden bir ses “burada yer yok” diyor gibi… Bu durumun ne kadar yıpratıcı olabileceğini tahmin etmek zor değil.
İlişki kurmaya çalıştığınızda yanlış anlaşılmak, hele ki niyetinizin tamamen iyi olduğunu düşündüğünüzde, içten içe yıkan bir his bırakabilir. Bir çiçek gibi yaklaşıyorsunuz belki; su veriyor, zaman ayırıyor, ilgi gösteriyorsunuz. Ama karşı tarafın toprağına kök salamıyor gibi… Ve bu durum, doğal olarak kendinize olan bakışınızı da etkiliyor olabilir.
Dış görünüşünüzle ilgili yaptığınız çabalar —kıyafetler, ayakkabılar, aksesuarlar— bir noktada dumanla sinyal göndermek gibi olabilir. “Buradayım, görülmek istiyorum” diyorsunuz belki de. Ama görülemediğinizi hissettiğinizde, o duman havada kayboluyor gibi… Çünkü özde, görünmekten ziyade anlaşılmak istiyor gibisiniz.
Tüm bu yaşadıklarınız, sizi duygusal olarak yorgun düşürebilir. Ancak bu, başa çıkılamaz bir durum değil. Belki de bir süreliğine dışarıyı değil, içeriği —yani kendinizi— dinlemek iyi gelebilir. Hangi ihtiyaç daha baskın? Hangi duygular daha sık kapınızı çalıyor? Ve en önemlisi; bu “anlaşılma” isteğinin altında yatan hikaye nedir?
Birine zaman ayırmak, onu önemsemek güzeldir. Fakat ilişkiler iki kişinin de emek verdiği bir bağ gibidir. Tek taraflı inşa edildiğinde, o köprü yarım kalır. Bu yarım kalmışlıklar da zamanla hayal kırıklığını besler. Yine de bu döngünün içinde yeni yollar keşfetmek mümkün olabilir.
Ek olarak sevgili danışanım,bahsettiğiniz gibi “kendini sev” cümlesi çok fazla söyleniyor ve kulağa kolay gibi gelse de uygulaması çoğu zaman hiç kolay değildir. Özellikle de kendinizi tekrar tekrar değersiz hissettiren deneyimlerle karşılaştığınızda… Belki de burada sorun, bu cümlenin çok yüzeysel kalması. Çünkü “kendini sevmek” sadece aynaya bakıp güzel sözler söylemekle ilgili değil; kendinizi tanımak, ihtiyaçlarınıza kulak vermek, kırılgan yanlarınızı yargılamadan görebilmekle ilgili olabilir.Bu süreçte yakınlarınızdan veya bir uzmandan destek almaktan lütfen çekinmeyin.
Cevabımın faydalı olmasını umuyor, sağlıklı günler diliyorum.
Değerlendirilmesini istediklerinizi yeni bir soru ile sorabilirsiniz.
Psikolog Aysel Kacak
İlginizden dolayı çok teşekkür ederim
