Kendimi Sıkılmış ve Bunalmış Hissediyorum
Kendimi sıkılmış bunalmış hissediyorum etrafımda hiç bir işe yaramıyor gibi ama hiç işimde bitmiyor gibi 2 çocuğuma karşı agresif olmaya darlanmaya başladım sürekli iyi düşünmeye çalışsamda olmuyor daha önce antidepresan aldım psikolog tedavisi gördüm ataklar vardı ama bu çok başka işi bıraktım 10 sene sonra bebek ev derken huzursuzum sıkışmış gibiyim ve kendimden vazgeçmiş gibiyim koştururken kendimi unutmuşum gibi sıkışmışım gibi
- Paylaş:
Selam değerli anne, mücadelenizi tebrik ediyorum her şeyden önce. Bir insan neden kendinden vazgeçmiş gibi hisseder? Bunun cevabı çok geniş alana yayılır. Bu nedenle daha özelleştirerek sizin de bahsettiğiniz gibi yorgun anne yanınıza odaklanalım: Bir anne neden kendinden vazgeçmiş gibi hisseder?
Çocukların bakımı, ev işleri, iş hayatı veya diğer aile üyelerine yönelik sorumluluklar gibi yoğun günlük görevler, bir anne için zamanını ve enerjisini tüketebilir. Bu durumda, kendi ihtiyaçlarını ihmal etme eğilimi ortaya çıkabilir.
Çevrenizden maddi manevi destek görebiliyor musunuz? Toplumun annelikle ilgili beklentileri, ideal bir anne olma çabası veya kültürel normlar, bir anne üzerinde baskı oluşturabilir. Bu da annenin kendini sürekli olarak çocukları ve ailesi için adamasına neden olabilir. Bu noktada, tükenmişlik seviyesini en aza indirmek adına kendi düzeninizi ve kurallarınızı net sınırlarla belirlemeniz önemli. Bazen sorumluluklarından daha çok anneyi yoran şey; çevresinden gelen olumsuz eleştiri ya da müdahalelerdir.
Tüm sorunlarınızı bir kenara bırakıp ilk olarak verimli uyku, duş ve beslenme gibi ihtiyaçlarınızı çocuk bakımı kadar özenli bir yere almalısınız belki de. Çünkü uzun süreli uyku eksikliği, düzensiz beslenme, yetersiz dinlenme gibi faktörler, annenin enerjisini düşürebilir ve dolayısıyla kendini vazgeçmiş gibi hissetmesine neden olabilir. Eğer mümkünse çocuklarınız uyurken veya başka bir yetişkin gözetimdeyken kısa süreli dinlenme molaları verin lütfen. Kendinizi agresif hissettiğinizde, duygularınızı ifade etmek için bir yol bulmaya çalışıyor musunuz? Eğer mümkünse çocuklarınızın yanında bu duygularınızı ifade etmekten kaçının, fakat sonra daha sakin bir zaman diliminde bu konuları eşinizle veya yakın bir dostunuzla paylaşabilirsiniz.
Kendinizi sıkışmış, huzursuz veya sıkılmış hissetmek, normal ve geçici duygular aslında. Fakat bazen anneler öyle dönemlerden geçer ki; eski güçlerine, neşelerine ve olumlu yönlerine bir daha kavuşamayacaklarını düşünürler. Buna bir yerden sonra öyle kalpten inanırlar ki, bu imaja-profile teslim olurlar. Başlarda kabul etmemiz gereken bilgi; birden ve art arda eski coşkunuzu hissedemeyebilirsiniz. Ama küçük ya da kısa süreli iyi hissetme hallerini hafife almazsanız ve kendinize emek vermeye devam ederseniz eskisinden çok daha büyük yaşama sevincine sahip olabilirsiniz.
Bununla birlikte, artısı olanları-katkısı olanları yapmaya devam ederken, sizden eksilten kişilerle veya eylemlerle aranıza sağlıklı mesafeler de koymaya devam etmeye ne dersiniz? :)
Kendinize ve anneliğinize sağlıkla, neşeyle yaklaştığınız bir ömür diliyorum.
Sağlık dileği ve sevgilerimle...
