Kendini suçlu hissetme

Merhabalar, kafanızdaki düşüncelerin sizi ne kadar zorladığını anlayabiliyorum, eminim ki size bu düşüncelerinizi değiştirme şansı verilseydi değiştirirdiniz, ancak yaşamımızın her anında zihnimizi kontrol edemiyoruz, bu oldukça normal. Diğer yandan sıklıkla bu düşüncelerimizden kaynaklı sorun yaşıyorsak ve düşüncelerimiz bizi bir şeylerden eksik veya yoksun bırakıyorsa üzerine gidilmelidir. Şimdi yaşadığınız problemin olası nedenlerini konuşarak başlayabiliriz:

Kendiniz için bir şeyler yaptığınızda suçluluk hissettiğinizi belirttiniz;

Çocukluğunda kardeşlerine bakım veren görevini üstlenen kişilerde

Çocuklukta ebeveynler arasında kalan kişilerde (özellikle boşanma aşamasına gelen evliliklerin çocuklarında görülür)

Doğup büyünülen evde yaşlı/bakıma muhtaç kişilerin varlığı

Aşırı manipülatif annenin varlığı (ben sizin için şunları yaptım, ben şöyle fedakarım böyle eziliyorum diyen anne) ile büyüyen kişilerde

Yine doğup büyünülen evde fedakarlık ve ödün vermenin yüceltilmiş olması vs.

Gördüğünüz gibi birçok neden sayabiliriz, ancak genellikle işin çocukluk yaşantısına dayandığını fark edin, bu düşünceleri değiştiremediğiniz için kendinize şefkatli olun çünkü çocukluğunuza kadar inen, o derece köklü bir şeyden bahsediyoruz, değişmesi elbette güç olacaktır.

Şimdide verdiğiniz birkaç örnek özerinden başka türlü nasıl düşünülebilirdi ona bakalım.

Olayımız:arkadaşlarınızla dışarı çıkmak olsun

Aklınıza gelen olumsuz otomatik düşünceler; şu anda arkadaşlarımla olmak yerine evde olmalıydım, şu anda onlar ne yapıyorlardır acaba, ben yokken her şey yolunda mıdır, ya da beni özlemişler midir ?

Şimdide Alternatif Düşünce üretelim; yaşamda tek bir rolümüz yoktur, birilerinin kızıyız, birilerinin ablası, birilerinin arkadaşı, birilerinin sevgilisi, eşi…. Tek bir alana yaptığımız yatırım bizi diğer yerlerde eksik bırakır, arkadaşlarımla geçirdiğim vakit ailemle geçirdiğim vakitten farklı ve şu anda böyle bir şeye ihtiyacım olabilir, hem eve gittiğimde onlarla zaten beraber olacağım, çok endişelenirsem arar nasıl olduklarını sorarım. Bu bir alternatif düşüncedir, aklınıza gelen her olumsuz düşüncede başka türlü düşünmem mümkün mü diye bir düşünün, mutlaka öyledir.

Bu düşüncenizin üzerine gidin, ev dışında vakit geçirdiğinizde evdekilere bir şey olmadığını anlamanız için bununla yüzleşmelisiniz, bir görev gibi düşünerek aile dışındaki bireylerle planlar yapın.

Yaşadığınız sorun belirttiğinize göre günlük yaşamdaki aktifliğinizi oldukça engellemesinin yanında sizi de mutsuz ediyor, her düşünceyle her zaman başa çıkamıyor olabiliriz, başa çıkamadığımız durumlarda terapi bizim için vardır, terapi fark etmenizi ve fark ettiğiniz için değiştirmenizi sağlar. Sorununuza dair destek almaktan çekinmeyin.

sevgiler.