Psikoloji

Kilo alma korkumu nasıl yenebilirim?

Gizli Kullanıcı4 Eylül 2024 06:22

Kilo almak benim için lise sondan beri korkunç bir durum. 68 kilo başladığım 12. Sınıfın sonunda kendimi kelimenin tam anlamıyla aç bırakarak 59 kiloya düştüm daha sonra pandemi döneminde 49 kilolara kadar indim. Her zaman karnımın dümdüz olmasını istedim bu konuyu çok takıyorum. Şu an üniversite son sınıf öğrencisiyim ve 59 kiloyum boyum 1.66 55 kilonun üstünde olmak kendimi kötü hissettiriyor. Yemeklerle olan ilişkimi nasıl düzeltebilirim ve bedenime olan takıntımı nasıl geçirebilirim?

Bu soru 4 Eylül 2024 16:31 tarihinde Psikolog İrem Bor tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar sevgili danışan, kilo ve beden algısı ile ilgili yaşadığınız zorlukları anlıyorum. Öncelikle paylaşımınız için teşekkür ederim ve bu durumu birlikte yaşadığınız birçok insanın olduğunu bilmenizi isterim.

Neler yapabiliriz?

Bedenizle ilgili koyduğunuz hedeflerin sağlıklı ve gerçekçi olmasını önemseyin. Kendi bedeninizi başkalarının bedeniyle kıyaslamaktan kaçının. Sağlıklı olmayı ve kendinizi iyi hissetmeyi öncelik edinin.

Bedeni kabullenmek çok önemlidir. Kendinize aynada baktığınızda bedeninizin size ait olduğunu ve bedeninizi sevmeyi öğrenmeye çalıştığınızı dile getirin. Bunu istediğiniz kadar tekrarlayabilirsiniz.

Gün içerisinde yemek öğünlerinizi not edin. Neler hissediyorsunuz? Yemeğinizi yerken aşırıya mı kaçıyorsunuz ya da kendinizi mi sıkıyorsunuz? Tüm bunları not alarak değerlendirmeye çalışın.

Düzenli bir yeme düzeniniz olsun. Belirli saatlerde ve güzel porsiyonlarla sağlıklı besinleri hayatınıza entegre edin.

Sosyal medya veya çevreniz beden algınız konusunda sizi etkileyebilir. Destekleyici arkadaşlıklar kurarak onlarla zaman geçirin. Yanıltıcı beden algılarından bir süre kendinizi uzak tutun. Böyle içeriklere veya hesaplara göz atıyorsanız bu anlamda ara vermelisiniz.

Farkındalık çalışmalarından faydalanabilirsiniz. Örneğin, nefes egzersizleri, meditasyon uygulamaları sizi anda tutarak bedeninizden uzaklaştırabilir. Olumsuz düşüncelerinizi zihninizden atıyor olmak yemek yeme düzeninizin de oturmasını sağlar.

Unutmayın ki süreciniz zorlayıcı olabilir fakat destek almak her zaman mümkündür. Bir terapist ile çözüm yolları bulabilir, duygusal anlamda kendinizi düzenleyebilirsiniz.

Kendinize iyi bakın.. Hoşça ve sağlıkla kalın..

Sevgilerle,

Psikolog İrem BOR.



Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Hamilelik ve eşimle yaşadığım iletişim problemleri

Hamilelik sürecindeyim. Eşimle ailem arasında her ailede olan farklılıklar var. Eşim ailesiyle de çok samimi ilişkiler içinde değil. Benim ailem içinde böyle bir beklentim yok kendisinde. Ne zaman ailemin yanına gitsek huzursuz ya da tartışarak dönüyoruz. Eşim ailemin yanında sıkılıyor ya da evin kalabalık olması nedeniyle uyumsuz davranışlar gösteriyor. Ailemle oturmuyor, çok az konuşuyor, telefonuyla ilgileniyor ve mutsuz olduğu belli oluyor. Kafa dinlemeye ihtiyacım var diyerek benim ailemin yanında kalmamı istedi ama ailemin aramızdaki gerginliği hissetmesi üzerine benimle gelmek istersen gelebilirsin dedi ve bu olaydan sonra benimle konuşmuyor ve benimle uyumadı. Hamilelik hormonları nedeniyle ağladığımı ve abarttığımı düşünüyordum ama olan olay nedeniyle annem ve babam eşimin davranışı nedeniyle kavga etmişler ve ben aileme bir sorunumuz olmadığını düşünmeleri için sürekli bahane uydurmak zorunda kalıyorum. Bu süreçte evimden biraz uzaklaşmalı mıyım? Bunun bir çözüm olmadığının farkındayım ama ne yapmalıyım bilmiyorum. Eşimin sevgisinin, ilgisinin ve kaybetme korkusunun farkındayım ama bunu ifade etme şekli biraz farklı olduğu için bunları yaşıyoruz sanırım.Hamilelik hormonlarından olaylar gözümde büyüyordur. Ne yapmam gerektiğine karar veremiyorum.Her bireyin aile yapısının ve iletişiminin farklı olduğunu biliyorum. Eşimin ve benim ailelerimizle yaşadığımız geçmiş yaşantıların etkisiyle zaman zaman tepkiler verebildigimizin bilincindeyim. Ben ve eşim ailelerimizin tepkilerinden kendimizi ve ilişkimizi koruyabiliyoruz. Ama eşimin suskunluğu benim kaygılanmama ve olumsuz düşünmeme neden oluyor. Bu duygunun altında yatan nedenin de ailemle yaşadığım olumsuz bağlanma olduğunun farkındayım. Eşimin susmasının kötü amaçla olduğunu düşünmüyorum sadece duygusal olarak söylemek istediklerini söyleyemiyor mesela benim üzüldüğümü fark ettiğinde genelde böyle davranıyor. Sakinleşmem icin alan açıyor ve belirli bir süre sonra her şey eski haline dönüyor.Hamilelik nedeniyle her şeye duygusallaşıp ağlamaya başladım ve yaşanan bu süreçlerde ne yapmam gerektiğini bilemiyorum.