• Anasayfa
  • Sorular
  • Kilo problemimi bir türlü çözemiyorum imkanım var zamanım da var
Psikoloji

Kilo problemimi bir türlü çözemiyorum imkanım var zamanım da var

Gizli Kullanıcı19 Eylül 2024 16:58

Merhaba daha once bir psikolog dan destek almadım gitmeyi düşündüm ama cesaret edemedim birçok şeye cesaret edemediğim gibi kötü ve travma dolu bir çocukluk yaşadım suan kilolu biriyim ve zayıflamak istiyorum en ufak sorunda yemek yemeyi seçiyorum bilmiyorum yani üşengecim aklımda herseyi yapıyorum ama icraata gelince eyleme dökemiyorum insanlardan kaçıyorum kimseyi görmek istemiyorum problemim ne anlamış değilim şansımı denemek istedim sadece teşekkürler eğer cevap verirseniz 🙏🏻

Bu soru 20 Eylül 2024 19:14 tarihinde Psikolog İrem Bor tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba sevgili danışan, öncelikle yaşadığınız durumdan bahsettiğiniz için teşekkür ederim. Duyguları paylaşmak ve yardım bulma isteği cesaret istediği için bu anlamda attığınız adım çok kıymetli. Yaşadığınız durumlar birbiriyle bağlantılı olabilir. Çocukluk çağı yaşantıları ve sıkıntılar karşısında yemek yeme, eyleme geçmeden kaçma gibi davranışlar birlikte incelendiğinde şu an ki yaşamınızı etkileyebilecek şeylerdir.

Travmatik çocukluk dönemi şu an ki davranışlarınızın temeli olabilir. Bu anlamda bir psikolog ile görüşerek travmaları anlamak ve çözüm getirmek önemli olabilir.

En ufak sıkıntılar anında yemek yemek, bir duygusal yeme davranışı olabilir. Duygusal yeme davranışı, stres, sıkıntı gibi durumlarda duygularla başa çıkma yolu gibi kendini gösterir. Yemek yemek o an için rahatlatır ancak uzun vadede bizi üzer. Kilo vermek istemeniz konusunda bu durum sizi oldukça zorlar. Yemek, duygusal boşluğu doldurmaz. Böyle durumlarda yardım almak doğrusu olabilir.

Bir şey planlayıp vazgeçmek ve sizin motivasyonunuzu düşürebilecektir. Burada kendinize küçük hedefler koymayı deneyebilirsiniz. Ulaştığınız her küçük hedefte kendinizi ödüllendirmelisiniz. Bu hedefler ufak günlük hayatta yaptığımız şeylerden olabilir.

İnsanlardan kaçmak, geçmişte yaşadığınız durumlarla ilgili olabilir. Bir tür duygusal izolasyon olarak adlandırılabilir. Bu farkında olmadan da yapabiliyoruz, bazı inançlarımız veya kurallarımız doğrultusunda insanlarla konuşmak bize uzak kalabilir.

Aslında tüm şikayet ettiğiniz yaşamlar geçmiş deneyimlerle ilişkili olabilir. Bu anlamda detaylı bir analiz ve çözüm yolları gerekebilir. Umarım cevabım yardımcı olmuştur. Hoşça kalın… Sevgilerle, Psikolog İrem Bor.


Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Yas sürecini nasıl atlatırım ve bunu nasıl kabullenirim?

Merhaba. Ben bu yaşıma kadar babama çok bağlıydım. Hatta ona bir şey olur korkusuyla her gece seni seviyorum demeden uyumazdım. Maalesef ki babamı bu geçen mayıs ayında kaybettim. Aslında farkındayım. Herkesin gideceğini, bunun sadece benim babamın başına gelmediğini biliyorum fakat kalben kabullenemiyorum. Bunun dışında Hiç evden çıkmak istemiyorum. Ama evde durmaktanda bunalıyorum. Bir şeyler yapmam gerek ama ne yapacağımı bilemiyorum. İçim daralıyor. Her konu hakkında o kadar kaygılanıyorum ki. Her şey hakkında çok düşünüyorum. Ya bir şey olursa ya kötü bir şey olursa diye tüm günümü zehir ediyorum kendime. Kendi kendime paranoya yapıyorum. Eskisinden çok sinirliyim. Ama gerçekten sinir düzeyim çok fazla. Kendime zarar vermiyorum fakat bir şeyleri fırlatıp kırma isteği oluyor. Bunu tamamen nasıl aşacağımı bilemiyorum. Mantıklı bir insan olduğumu biliyorum. Hatta çevremdeki herkesten daha güçlü olduğumu da biliyorum psikolojik olarak. Kendimi güzel geliştirdim. Ama babamın bu durumu beni çok sarstı. Dışarıdan çok iyi görünüyorum fakat içimde neler koptuğunu sadece ben biliyorum. Dediğim gibi bazen bu durum bana çok acı veriyor. Bazen de hiçbir şey hissedemiyorum duygu olarak. Neden böyle anlamıyorum. Babamla ilgili bir konuda da diğer insanlarla konuşmak istemiyorum çünkü zor geliyor. Vefat etti derken bile yüreğim acıyor. Lütfen bunu gerçek anlamda nasıl aşabileceğime hayatımı kendim için nasıl kolaylaştırabileceğime dair bir öneri sunun. 🤍 Sevgilerimle.