kimseye güvenemiyorum ve her şeyden çok korkuyorum

Merhaba sevgili danışanım, bizimle paylaştıklarında derin bir yalnızlık ve güven duygusuyla ilgili zorluklar hissediyorum. Bu duygular birdenbire açığa çıkabilecek duygular değil, aksine belli bir süreç içinde birikerek kendini gösteren ve zamanla ağırlaşabilen duygular. Kendinizi güvensiz ve kimsesiz hissetmen bazı yaşantılar sonucu yüreğinde birikmiş aslında, bu durumdan sıkılmış ve hayatında seni anlayan birinin olmasını istiyorsun çünkü içine kapandığını ve bu durumda çevrendeki bireylerle paylaşım yapamadığını ve tüm bunların yarattığı gerginliğin sende korku, utanma gibi duygulara yol açtığını anlıyorum. Ayrıca iş stresinin seni etkilediğini de belirtmişsin.

Sevgili danışanım duygularımızı, düşündüklerimizi ve içimizde daha nicelerini bir başkasına anlatmak isteriz fakat herkese anlatılmayacağını da biliriz ,özellikle bu konuda daha önceki deneyimlerimiz olumsuz sonuçlanmışsa kendimizi korumak adına birkaç adım geride dururuz. Bu duruşumuz çok anlaşılırdır ve çoğu zaman da işe yarayabilir. Fakat duyguların yoğun yaşandığı esnada biz insanlar olarak bir başkasına anlatmak, dertleşmek isteriz bu da oldukça doğaldır. Biliriz belki sorunumuz ortadan kalkmayacak, belki derdimize çare hemen bulunmayacak ama o duyguları aktardığımızda içimizde bir ferahlık hissedebiliriz. İşte sen tam da burada kendini sıkışmış gibi hissediyorsun, bunu sezinliyorum.

 Öncelikle önceki deneyimlerini tam olarak bilmediğim için ezbere konuşmak istemiyorum ve bu noktada senin ne yaşadıklarını sormak istiyorum? Olumsuz deneyimlerinden ötürü mü bu şekilde davranmaya başladın yoksa iş stresinden dolayı hissettiğin bir durum mu bu?

Ben bu iki senaryo üzerinden de teker teker giderek birkaç söylemek istiyorum, tabii sebebi farklı da olabilir o noktada katkını bekliyorum 😊

İŞ STRESİ

öncelikle iş stresinden başlamak istiyorum. İş, özellikle fazla mesai yapan çalışanlar için hayatın merkezinde yer alabiliyor ve kişi günlük hayatında işten farklı şey düşünecek pek de vakit bulamayabiliyor. Hani “kafamı kaşıyacak vaktim yok.” Derler ya, sanki bu duruma benziyor gibi. Bu noktada birey sosyal hayatına yeteri kadar vakit ayıramayabiliyor, arkadaşları olsun ailesi olsun kısacası yakın çevresiyle arasına görünmez bir perde çekebiliyor, o perdeyi sağa çekebilir sola çekebilir yani kısacası karşı görüş açısını açabilir ama çalışmaktan hem mental hem fiziki olarak öyle yorulmuştur ki hareket edecek hali yoktur. Bir diğer olasılık da patrondan, çalışma arkadaşından, hizmet alanlardan uğradığın mobbing olabilir iş stresini oluşturabilecek. Anlattığım senaryolarda iş stresi yaşıyor olmak çok olağandır çünkü iş yükü hayatın birçok alanına sızmıştır. Burada kendini bir döngünün içinde hissediyor ve bunun sonucunda yorgun hissediyor olabilirsin. Bu durum dışarıdaki ilişkilere de yansımış olabilir. Kendine nefes alabileceğin, sana mutluluk ve zevk verebilecek anlar yaratmak, hareket edebileceğin ve anda kalabileceğin zamanlar faydalı olabilir. Güvendiğin arkadaşınla dertleşmek üzerine bir buluşma ayarlamak da yararlı olabilir. Aynı zamanda stres seni çok fazla etkilediği anlarda aşağıdaki egzersizleri yapabilirsin😊

Bir diğer senaryoya geçmek istiyorum olumsuz deneyimler sonucu kendi içine kapanıp yalnızlaşmış ve kimseyle o gerçekçi bağı kuramıyor gibi hissedebilirsin. Bu deneyimler sonucu böyle hissetmen doğaldır. Senden bu noktada gözünü kapatıp söylediklerimi düşünmeni istiyorum. Hiç gitmediğin bir yere yürüdüğünü farz et. Yol uzun, yorgunsun ve hâlâ hedefindeki yere ulaşamadın. “Acaba yanlış mı gittim?” diye düşünmeye başlıyorsun. O an aklına yolu bilen biri gelir ve ona sorarsın, muhtemelen söylediklerine güvenirsin. Fark ettiysen o anda aklına diğer insanların geçmişte seni hayal kırıklığına uğrattığı gelmez; sadece güvenirsin ve yolu bulmaya odaklanırsın.

 Bir insanın diğer insanlarla arasında kuracağı bağın önemi yadsınamaz. Hayatında duygularına ortak olabileceğin, rahatça paylaşım yapıp birlikte toparlanabileceğin kişiler biriktirmek çok önemlidir. Bu kişiler hem hayatı kolaylaştırır hem de sana güçlü adımlar atma imkânı sunar.

 Peki bu sahici bağlar nasıl kurulur?

Sevgili danışanım çok sevdiğim bir alıntıyı sana da aktarmak isterim. “Kendimizle olan ilişkimiz sahip olduğumuz tüm ilişkilerin tonunu belirler.” Çünkü dünya kendi çerçevemizden baktığımız bir yer. Yani kendimizle olan ilişkimiz aslında birçok insanla ilişkimizin yapı taşı. Bu yapıyı güçlendirmek diğer ilişkilerimizi de büyük ölçüde güçlendirme şansını sunabilir bize. iş stresi hakkında konuşurken birkaç önerilerde bulunmuştum. Oradaki önerilere uyabilir dilersen sana iyi gelebilecek ama benim bahsetmediğim başka şeyleri de hayatına katabilirsin.

Yapmaktan zevk aldığın, uzun zamandır sürdürdüğün hobin var mı? Okuduğum kitapta benzer ilgi alanlarına sahip kişilerin daha güçlü arkadaşlıklar kurabileceği yazıyordu. Eğer yeni arkadaşlıklar edinmek istiyorsan seninle aynı hobileri paylaşan kişilerden oluşan bir ağ yaratmak faydalı olabilir. Burada yeni arkadaşlıklardan bahsediyorum çünkü yeni bağlar eski bağları onarabilir ve kişiyi daha güçlü kılabilir ,tabi eski bağları onarmak da bir tercih 😊

Sözlerimin sonuna gelirken bir şey daha eklemek isterim; bir başkasının gözünde değersiz hissetmek aslında bir başkasıyla alakalı bir durum değildir çoğu zaman, kişinin kendine bakış açısını bizlere sunar. Burada ”neden bunu hissediyorum, böyle hissetmeseydim hayatımda neler değişirdi, bu hissi yenmek için neler yapabilirim?” kısımlarını düşünmek zihinde yeni pencereler açabilir. Dilersen profesyonel bir destek de alabilirsin.

Umarım yazılarım zihninde ışık, yüreğinde bir sıcaklık yaratmıştır. Kurduğun ve kuracağın bağlar çok özel sevgili danışanım, hepsi sana has. Dilersen, duygularını dair biraz daha konuşmak veya paylaşmak istediğin başka detaylar varsa anlatabilirsin. Burada seni anlamak ve birlikte neler yapılabileceğine bakmak için yanındayım.✨

İyi günler dilerim

Psikolog Serra MENEVŞE