Kişisel gelişim hakkında

Ben kendimin en iyi versiyonu olmaya çalışmak istiyorum fakat yaşadığım olaylardan sonra yıprandım ve eskisi gibi hissetmediğim için ara sıra gelen düşünceler beni tetikleyip stres ediyor ve kafamda ne kursam kötü hissediyorum tam her şey yolunda bir şey düşünmüyorum iyi hissediyorum derken yine mi döngü diye düşünüyorum bu neyden kaynaklı, ikincisi arkadaş veya eski sevgili hayatımda olan ve çıkarttığım ya da çıkan herkesi siliyorum ve tekrar geri dönmüyorum ama onları bazen hatırlatıp özlediğimde iletişim kurmalı mıyım düşüncesi geliyor aklıma ama geçici olduğunu bilsemde sonra yapmayınca gururdan mı yapmıyorum başkaları yapabiliyor diyorum genelde ne istiyorsam çekinmeden yaparım ama bazen yüzsüzlük olarak görüyorum öz saygım düşer diye vazgeçiyorum hangisi normal? Ve bu gibi mesela sevdim dediğim kişinin peşinden de gitmedim bazı insanlar kızlar çabalıyor sırf sevdiği için ya da taktik yapıyor sonrasında karşı taraf da seviyor ya da istiyor ama ben bunu da yapmayı kendime uygun göremiyorum gururdan mı yoksa normali benimki mi? Birde çabalanacak insan var insan var karşıdaki sevdiğim dediğim kişi 2-3 yıl tanıyıp 2 kez görüştüğüm beni belirsiz bırakan ilişkiye adını koymayan (benim yüzümden diye düşünüp kendimi kötü hissettim) kendimi kaç kez ifade ettiğim halde anlamayan en son cevap bile vermeyen biri ben ayırt edebilirdim fakat hiç böyle olmamıştım bu döngüden çıkmak defteri kapatıp önüme bakmak istiyorum hayatımı etkiliyor bu hisler ve düşünceler 23 yaşındayım ve 3 yıldır onunla uğraştım vakit kaybettim geç kaldım gibi hissediyorum bu süreçte çok fazla anı biriktirilir ve bir yol çizilebilirdi.Üçüncüsü arkadaşlarım ve çevrem çok ama sanki gerçek arkadaşım yok gibi hissediyorum ve 1 tane dostum var diye düşünüyordum bazen yaptığı hareketlerden kaynaklı sorguluyorum emin olamıyorum gerçek dostlar edindiğimi nasıl anlarım ve edinirim? Eskiye göre daha çok etkiliyor beni herhangi bir söz davranış duygusal ve hassaslığımdan kaynaklı bu da geçmiş ilişkimden kaynaklı sanki her şeyi etkiledi gibi onu bazen suçluyorum ama affedip önüme bakmak istiyorum gerçekten kendimin farkında değilmişim gibi geliyor ve dışarıdan da söyleniyor benim sahip olduğum imkanlar çok fazla ve her konuda iyisine sahip olmak varken kendimi yetersiz gördüğümden mi nedenini bilmiyorum hiçbir konuda tam olarak dengimi aldığımı hissedemiyorum genel olarak bu yaşlar böyle mi? Herkes bunları yaşayıp düşünüyor mu? Ben 3 sene öncesini neden özlüyorum o halimi hem umursamaz hem başarılı hem de ilişkide gayet iyiydim arkadaşlıkta da ve ne olursa olsun kendim olduğum için hep iyi hissediyordum bu durumun adı nedir olgunlaşmak değişmek mi yoksa bir sorun mu? Bir şeyleri sürekli düşünüp sormaktan çok sıkıldım hiç yapmadığım şeyleri yapmak kötü hissettiriyor ama kendimi geliştirmek için buna ihtiyacım var