Romantik İlişkiler

Kıskançlığımı frenleyemiyorum ne yapmalıyım?

Gizli Kullanıcı6 Eylül 2024 18:53

3 yıllık ciddi bir ilişkim var. Ailesiyle tanıştım. Evlilik düşünüyoruz ama geçmişte sevgilimin bir kaç kere yalanını yakaladım ve bir defa da kısa bir ayrılık yaşadığimız zaman beni sevdiğini söylediği halde eski sevgilisiyle görüştü bu olaylardan sonra ona güvenemiyorum. Küçücük bir olayda geçmişe dönüyorum kendimi durduramiyorum o kızları kompleks yaptım kendimi değersiz hissediyorum. Sürekli kendimi onlarla başkalarıyla kıyaslıyorum .Herhangi bir kızla bir samimiyetini gördüğümde kıskanıyorum sinirleniyorum benim olmadığım,yanında bulunmadığım ortamlarda sanki hoşlanmayacağım biseyler yapacak ve bana o durumdan bahsetmeyecek saklayacak belkide yalan söyleyecek düşüncesine kapılıyorum.

Bu durumlarda öfkeleniyorum haliyle bu ruh halim iliskimizede yansiyor tartışma oluyor. bunu nasil düzeltebilirim benide onuda yoruyor bu durum. Sizce ilişkime devam edip evlenmeli miyim yoksa bitirmeli miyim.

Bu soru 8 Eylül 2024 15:12 tarihinde Psikolog Şevval Aydın tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar, ilişkinize devam etme veya bitirmeyle ilgili yönlendirme yapmam mümkün değil ancak böyle bir yönlendirmeye ihtiyaç duymanızın sebebini anlayabiliyorum. Bizler yaşamımızın bazı dönemlerinde alacağımız kararlarda sorumluluk bize ait olmasını istemeyiz çünkü alacağımız kararların sonuçlarından korkarız. Ben ise size ilişkinizin dinamiğiyle ilgili farkında olmanız gereken durumlardan bahsetmek istiyorum bu sayede siz de hem ilişkinizi hem de sizin ilişki anlayışınızı değerlendirebilirsiniz.

Öncelikle kendinizle ilgili olumsuz değerlendirmelerinizi ele almakla başlayın, benlik algımızın zedelendiği durumlarda dışarıdaki olayları ve insanları oldukça negatif algılarız. Benlik algımız bize kim olduğumuzu söyler, siz nasıl birisiniz ? Sevilecek biri misiniz ? güzel biri misiniz ? değerli misiniz ? kendinizle ilgili olumsuz yargılarınızın gerçekliğini sorgulayın, kendinize karşı şefkatli misiniz ? hatalarınızla ve yanlışlarınızla bu yaşamda milyarlarca insanın arasında birinciksiniz ve güvenli bir ilişkinin içinde olmaya hakkınız var. Burada partnerinizle ilgili olumsuz düşüncelerinizin sizinle ilgili taraflarını sorgulayın, kendinizle ilgili düşünceleriniz partnerinizin davranışlarını yorumlamada çarpıtmalara sebep olabilir.

Diğer yandan erkek arkadaşınızın yalanlarını yakaladığınızı belirtmişsiniz böyle bir davranış elbette güven kırılmasına sebep olur ve yalan söylenen kişide güven problemleri yaratır. Bilmenizi istediğim ilk şey bu tek başınıza başa çıkabileceğiniz bir durum değildir. Burada partnerinizin bu konuyla ilgili özverisi olmazsa olmazdır. Birlikte sorunun çözümüne dair neler yapabileceğinize bakmalısınız, birbirinizden isteklerinizi belirtmelisiniz, şu anda güvensiz olduğunuz bir ilişki içerisindesiniz ancak bu durum güvenilir partnerle geçirilen bir süre sonucunda güvenilir bir ilişkiye dönebilir. Çiftler bunu başaramadığında ise çift terapisi oldukça etkilidir. Terapilerde çiftin beraber çabasıyla aldatmaların dahi üstesinden gelinebilir ve çiftin ilişkisi devam edebilir ancak bu oldukça çaba gerektiren bir yoldur. Bu aşamaya gelmeden önce ilişkinize dair motivasyonunu sorgulamak adına kendinize şu soruları sorabilirsiniz:

İçinde bulunduğum ilişki beni ne kadar mutlu ediyor ?

Partnerime güvenebilmem için kanıtlarım neler / anti kanıtlarım neler ?

Kendimi bu ilişkide nerede görüyorum ?

Nasıl biriyle evlenilir ? partnerim bu kişilik özelliklerine sahip mi ?

Bu ilişki bittikten sonra olacaklardan korkuyor muyum ? devam etme motivasyonum bu olabilir mi ?

İlişkiye devam etme motivasyonunuz daha ağır basıyorsa ilişkinizde şu ana odaklanmanızı tavsiye ederim, sürekli güvenle ilgili meseleleri düşünmek şu anı yaşamanıza engeldir. Şu anı nasıl daha huzurlu hale getireceğiniz ise paylaştığım sorgulamarla daha kolay hale gelecektir.

sevgiler.

Cevaplanmış benzer sorular

Romantik İlişkiler

Kilom yüzünden sevilmiyor olabilir miyim?

Merhaba 26 yaşında 168 boyunda ve maalesef 130 kilo olan bir genç kızım. Küçüklükten gelen ve biraz da sanırım genetik yatkınlık sebebiyle her zaman iri, yapılı, kilolu o kızdım. İlkokulda ,ortaokulda ama en çok da lisede o kadar zorbalandım ki bu konuda çok kez sıramda ağladığımı hatırlıyorum. Bilmiyorum neden bu kadar etkiledi beni ama bu yaşımda hala kabullenemiyorum kilomu, kilolu bir genç kız olmayı. Zaman zaman elbette kilo vermek için girişimlerim deneyimlerim oldu ancak başarısızla sonuçlandı çünkü sürdüremedim ve kendimi mutlu etmek için yemek yerken buldum kendimi. Aslında tabiki kilo vermek istiyorum sağlıklı olmak. mutlu olmaki aynadaki kızı daha çok beğenmek için ama fazla kilolarım varken de kendimi bu kadar kötü hissetmem de zoruma gitmiyor değil. Hayatıma genel olarak bakınca her şeyi en iyi şekilde yapmak istiyorum hep kafamda var ama sonuca bakınca yerinde sayan hatta kimi zaman da geriye giden bir benle karşı karşıya buluyorum kendimi. Çevreme karşı çok sevkatli , ılımlı ve çözümcül ve umutlu biriyim ama bunu kendime yapamıyorum. Mesela başarısız diyet denemem benim tüm inancımı yıkıyor ve kendime çok öfkelendiriyor. Böyle olunca da temel sorunun kilo değil de sanki kendime acımasızlığım gibi geliyor bazen bana. Elbette birsürü şey var kafamda ama bir çözüme varamıyorum ve her geçen gün kendime inancımı da yitirmeme sebep oluyor bu durum. Konuştuğum insanlar oldu ve oluyor elbette ama bir ilişkim oldu denemez ve ben bunu her zaman kiloma bağlamışımdır. Zayıf olsam beni severler miydi? ,iletişim kesilince fiziğim güzel olsa bu kadar kolay silemezler miydi acaba? , bazı ortamlarda kendimi kadın gibi hissetmeyişim kilomdan mı? ya da zayıf olsam bana da potansiyel sevilecek insan gözüyle bakarlar mıydı? sorularından kendimi alıkoyamıyorum. Bu arada her zaman duyduğum zayıflasan güzel kızsın, sen bi zayıfla bak herkes peşinde cümleleri de hep eşlık etmiştir bana hala da etmekte. Şimdiden teşekkür ederim.

Romantik İlişkiler

Evliliğimde devamlı manipüle ediliyorum

Kac gundur yatak dosek hasta yatiyorum. gece saati kocamin iliski istegini geri cevirmedim. Sabah kalktiğımda bi anda kahvalti hazirliklarina baslayiverdim. Tam sofraya oturucaz yikanip yikanmadigimi sordu. Bende ne icin yıkanacam ki dedim iliskiye girdigimizi unuttum hemen hatirlayamadim. Hatirlamadigim icin trip atiyor adamligima laf soyledin deyip gun icinde devamli laf sokuyor. Her konuda herhangi bir seyde devamli laf yiyorum. cayina seker atmamam bile mesele. Devamli suclaniyorum. Surekli basimin etini yiyor. Sen soylesin boylesin boyle hissettiriyorsun. Kavga cikarmak istiyorsun. Tartismak istiyorsun. Vs vs. Ufacik seyleri dunya meselesi yapiyor. Esimin yaninda ne mutluyum ne mutsuzum tek hissettiyim gerginlik ve korku. Yine ne yapicam yine ne kusurum cikacak azarlanicam. Hakli olma ihtimalim 0. Kendi herseyi alttan alan 0 hatasiz kusursuz haddini bilen bir insan. Ben ise konusmayi bilmeyen devamli kusurlu hareketler yapan ve cogunuda onu bilerek sinirlendirmek uzaklastirmak icin yapan bir mahlukatim. Gozumun isigi söndü. Tek derdim gerginlik olmadan azarlanmadan gunum sonlansin. Gulmeyi unuttum. Beynim donuklassin istiyorum artik. Gozlerim her daim aglamaya hazir. Esimin bakis acisini gormeye calistikca boguluyorum. Derdimi anlatamiyorum. Konusamiyorum. Laflar bogazimda bir dugum bir tas gibi. Naparsam yapayim benim istegimi degil kendi istedigini anliyor ve uzerime geliyor. Hep susuyorum. İcime atiyorum. Psikolojik siddet gordugumu dusunuyorum. Bi yandanda acaba gercekten sorun benmiyim deyip yaranmaya ugrasiyorum. bu dunyaya fazlaymisimda yok olsam herkes rahatliycakmis hissiyatina burunuyorum kimi zaman. İyi degilim. Gozlerimin isiltisini geri istiyorum. Gulmek istiyorum. Tek yaptigim bos bakislarla etrafi izlemek. Nelerden hoslanirim. Karakterim nasildi. Beni ben yapan ozelligim yeteneklerim kendimle ilgili hic birsey bilmiyorum. Kendimi nasil geri kazanip kocamla nasil saglikli iletisim kurabilirim.