Romantik İlişkiler

Kıskançlığımı frenleyemiyorum ne yapmalıyım?

Gizli Kullanıcı6 Eylül 2024 18:53

3 yıllık ciddi bir ilişkim var. Ailesiyle tanıştım. Evlilik düşünüyoruz ama geçmişte sevgilimin bir kaç kere yalanını yakaladım ve bir defa da kısa bir ayrılık yaşadığimız zaman beni sevdiğini söylediği halde eski sevgilisiyle görüştü bu olaylardan sonra ona güvenemiyorum. Küçücük bir olayda geçmişe dönüyorum kendimi durduramiyorum o kızları kompleks yaptım kendimi değersiz hissediyorum. Sürekli kendimi onlarla başkalarıyla kıyaslıyorum .Herhangi bir kızla bir samimiyetini gördüğümde kıskanıyorum sinirleniyorum benim olmadığım,yanında bulunmadığım ortamlarda sanki hoşlanmayacağım biseyler yapacak ve bana o durumdan bahsetmeyecek saklayacak belkide yalan söyleyecek düşüncesine kapılıyorum.

Bu durumlarda öfkeleniyorum haliyle bu ruh halim iliskimizede yansiyor tartışma oluyor. bunu nasil düzeltebilirim benide onuda yoruyor bu durum. Sizce ilişkime devam edip evlenmeli miyim yoksa bitirmeli miyim.

Bu soru 8 Eylül 2024 15:12 tarihinde Psikolog Şevval Aydın tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar, ilişkinize devam etme veya bitirmeyle ilgili yönlendirme yapmam mümkün değil ancak böyle bir yönlendirmeye ihtiyaç duymanızın sebebini anlayabiliyorum. Bizler yaşamımızın bazı dönemlerinde alacağımız kararlarda sorumluluk bize ait olmasını istemeyiz çünkü alacağımız kararların sonuçlarından korkarız. Ben ise size ilişkinizin dinamiğiyle ilgili farkında olmanız gereken durumlardan bahsetmek istiyorum bu sayede siz de hem ilişkinizi hem de sizin ilişki anlayışınızı değerlendirebilirsiniz.

Öncelikle kendinizle ilgili olumsuz değerlendirmelerinizi ele almakla başlayın, benlik algımızın zedelendiği durumlarda dışarıdaki olayları ve insanları oldukça negatif algılarız. Benlik algımız bize kim olduğumuzu söyler, siz nasıl birisiniz ? Sevilecek biri misiniz ? güzel biri misiniz ? değerli misiniz ? kendinizle ilgili olumsuz yargılarınızın gerçekliğini sorgulayın, kendinize karşı şefkatli misiniz ? hatalarınızla ve yanlışlarınızla bu yaşamda milyarlarca insanın arasında birinciksiniz ve güvenli bir ilişkinin içinde olmaya hakkınız var. Burada partnerinizle ilgili olumsuz düşüncelerinizin sizinle ilgili taraflarını sorgulayın, kendinizle ilgili düşünceleriniz partnerinizin davranışlarını yorumlamada çarpıtmalara sebep olabilir.

Diğer yandan erkek arkadaşınızın yalanlarını yakaladığınızı belirtmişsiniz böyle bir davranış elbette güven kırılmasına sebep olur ve yalan söylenen kişide güven problemleri yaratır. Bilmenizi istediğim ilk şey bu tek başınıza başa çıkabileceğiniz bir durum değildir. Burada partnerinizin bu konuyla ilgili özverisi olmazsa olmazdır. Birlikte sorunun çözümüne dair neler yapabileceğinize bakmalısınız, birbirinizden isteklerinizi belirtmelisiniz, şu anda güvensiz olduğunuz bir ilişki içerisindesiniz ancak bu durum güvenilir partnerle geçirilen bir süre sonucunda güvenilir bir ilişkiye dönebilir. Çiftler bunu başaramadığında ise çift terapisi oldukça etkilidir. Terapilerde çiftin beraber çabasıyla aldatmaların dahi üstesinden gelinebilir ve çiftin ilişkisi devam edebilir ancak bu oldukça çaba gerektiren bir yoldur. Bu aşamaya gelmeden önce ilişkinize dair motivasyonunu sorgulamak adına kendinize şu soruları sorabilirsiniz:

İçinde bulunduğum ilişki beni ne kadar mutlu ediyor ?

Partnerime güvenebilmem için kanıtlarım neler / anti kanıtlarım neler ?

Kendimi bu ilişkide nerede görüyorum ?

Nasıl biriyle evlenilir ? partnerim bu kişilik özelliklerine sahip mi ?

Bu ilişki bittikten sonra olacaklardan korkuyor muyum ? devam etme motivasyonum bu olabilir mi ?

İlişkiye devam etme motivasyonunuz daha ağır basıyorsa ilişkinizde şu ana odaklanmanızı tavsiye ederim, sürekli güvenle ilgili meseleleri düşünmek şu anı yaşamanıza engeldir. Şu anı nasıl daha huzurlu hale getireceğiniz ise paylaştığım sorgulamarla daha kolay hale gelecektir.

sevgiler.

Cevaplanmış benzer sorular

Romantik İlişkiler

Sorunumun ne olduğunu bulamıyorum

Üniversiteye giderken de ailemi geride bıraktığım için çok üzülmüştüm hatta kendimi o kadar kastım ki vücudum titriyordu midem bulanıyordu sabaha kadar titredim sakinleştirici verdiler ona rağmen devam etti. lisede sınıfta kaldığımda başladı benim hatırladığım öyleydi. Midem sürekli bulanıyordu sabahları okula giderken öğürüyordum hep. Hiç arkadaşım kalmamıştı. Kaygılıydım. Bu üniversitede de devam etti. İş hayatına atıldım devam etti ve 1 haftadan uzun sürünce işi bıraktım. 10 yıllık ilişkim bitti aldatıldım sürekli öğürdüm. Her stresli durumda bunu yaşıyorum. Kötü bir olay yaşadığımda kalkıp hemen yürümeye başlıyorum. Kafamda cevaplar veriyorum çözüm arıyorum hemen kaygılanıyorum midem yanıyor. Eski sevgilisini unutamamış beni manipüle eden bir ilişkim oldu yalanlar söylüyordu sürekli ve ben bir şekilde kopamıyordum bu kişiden, sonunda kendini bir şekilde haklı çıkardı ve benden ayrıldı. Yine eski ilişkisine dair bir şeyler kalmıştı telefonunda hiçbirini silmemiş ben artık tahammülümü bitirmiştim. O gün arkadaşlarımız vardı benim gülüp eğlenemedim. Ve suçlu ben oldum. Aylardır silmesini istiyordum. Sildim diyordu ama her kalan bir şey için açıklaması vardı. O arkadaşlarımız da benimle hiç konuşmadı. Ben suçlu değilim gerçekten üzülüyordum insan olarak hiçbir şey olmamış gibi nasıl yapabilirim ki kötü ben oldum yine. Ayrıldı benden. Ben beni bırakmaması için ağladım. Herkes kurtuldun diyordu. Ama yalnız kaldım terk edildim. Annemden ayrılamıyorum. Yetişkin oldum hala evdeyim işi bıraktım anneme benzedim temizlik yapıyorum sadece, arkadaşlarım bana hatalar yaptı fedakar olan taraf hep bendim. Yetersiz değersiz hissediyorum. Konuşacak bir konum bile yok kaç aydır evdeyim. 9 ay oldu ilişkim biteli ama o kadar çok zorladı ki beni içinde olduğum zamanlarda bile sürekli ağlıyordum. Kıyafetlerimden dolayı ödün vermiştim muhafazakardı. Uyum sağlıyordum ona. Ama o kendiyle o kadar çelişiyordu ki yalanlar üzerine yalanlar söylüyordu kız arkadaşlarıyla konuştuğu mesajları siliyordu. Kendimden o kadar ödünler verdim ki haklıyken bile üste çıkan taraf oydu. Sanki her şeyi alttan almak görevim olmuştu. Annemin sevgisizliği beni bu hale getirdi az çok anlayabiliyorum. Bana kendimi hiç savunmayı öğretmedi. Hep susan anlayış gösteren orta yoku bulmaya çalışan haksızlığa cevap veremeyen biri oldum. Hatta 1. Sınıfın ilk günü beni okula bıraktı sonra ben hep o uzun yolu kendim gelip gittim kimse gelmesin ben giderim ben yaparım dedim. Şimdi de böyle o kadar kendimden veriyorum ki terk edemiyorum kimseyi hayatımdan çıkaramıyorum en sonunda onlar beni çıkaracak bir neden buluyor. Bu sene o kadar yoruldum ki bu son yaşadığım ilişki beni hayattan soğuttu. Kaygılı mutsuz sürekli evde oturan birine dönüştüm. Annem beni hep eleştirir soğuk bir yapısı var. Başımı okşamaz. Çok ölümler oldu ailede o da kendini kapattı duygusal anlamda. Sanki onların yasını ben de tutuyor gibiyim. Anneannem şizofrendi. Hep acılar çekmiş bir aile vardı gözümün önünde. Ben küçükken hep oyuncaklarımı alıp köşede beklermişim beni de oyunlarına alsınlar diye adım atamazmışım. Şimdi belki de oyunu kuran ben olmak istiyorum. Yetişkin kendime bunu borçluyum. Son ilişkimdeki kişi o kadar donanımlıydı ki ben evde oturan biriydim sadece belki de kendime bunları yediremediği çok başarılı olmaya uğraştım çalıştım olmadı eve kapandım. Onu buldum kendimde olmasını istediğimi. O çok sosyaldi. Ben sakin biriydim. Hikayem bu şekilde. Kendime yardımcı olmak istiyorum. Çünkü potansiyelim bu değil hayallerim var işe gitmek mutlu huzurlu gelecek istiyorum. Kaygılı mutsuz birisi olmak istemiyorum. Geri dönerse zayıf biri olup onu affedip yine kendinden ödünler veren biri olmak değil. Kendi kurallarına göre yaşayan biri olmak istiyorum. Bu değişimi kendime borçluyum. Sevgim hala var mı bilmiyorum. Yoksa öfkemden mi bunlar bilmiyorum. O gün bana ağlayıp sarılmıştı. Ailesiyle alakalı şeyler söylemişti o sevilmemiş babası tarafından ben de o saygısızlığı bana yaptığı gün ona sarılmıştım. Bana çok yüce gönüllüsün demişti. Değildim belki de çocukluğunda görülmemiş kendimi gördüm onda o ağlayışı güçsüzlüğü çok tanıdıktı. Birlikte iyileşiriz sandım. O mutlu şimdi ben daha da çok yaralandım.

Romantik İlişkiler

Terk edilme ile nasıl başa çıkarım?

452 gün önce bahsedeceğim kişi ile tanıştım. Aslına bakarsanız fazlasıyla karışık bir başlangıçtı. Bir aile dostum bizi yakıştırmisti ve ben A kisisini o şekilde tanıdım. Sonrasına faks bir hesaptan bir sohbette bulunduk . Ve benimde kim olduğumu söylemem ile bir sohbete başladık. Çok etkilenmiştim gayet ilgili biriydi , sağlam bir karaktere sahipti ailesini biliyordum ve kafamın bir yerinde olan bir nevi annesi ve o aile dostumuzun bizi yakistirmis olması bana bir rahatlık veriyordu. Aramızda 4 yaş vardı. Bu ailelerin bizi birbirimize dusunme işini öğrenince -benim varsayimimla kendini geri çekmek istedi-ve sohbeti kestik. Sonrasında bir şekilde tekrar bir sohbete başladık güzel ilerlerken açıklamasını yaptığım halde bir kıskançlık şeklinde kavga ederken beni englledi . O zaman farkına vardım benim için umduğumdan fazla bir anlama sahip olmuştu. Günlerce tek tik şeklinde mesajlar attım çoğu gece ağlıyordum. Bir gün ansızın mesajım çift tik oldu ve tekrardan bir sohbet başladı. Benim için bu durum canıma minnetti. Zaten onu istiyordum ve aslında hiç bir açıklama yapmadan devam etti . Kapalı bir kızım ve muhafazakar bı ailem var. Aramızdaki sohbet önce saçıma sonra benim kendimi teslim edip hayır demeyince devamına sebep oldu. Günah veya yakalanma korkusu vardı ancak karşımdakinin o olması beni de tahrik ediyordu ve buna dur demek istemiyordum. Bir müddet sonra bu sefer bunun yanlış olduğu ikimiz içinde bunu devam ettirmemenin daha iyi olacağına karar verdi ve benimle konuşmayı kesti. Bu süreçte çok zorlandım onu istiyordum her şeyimle. Sürekli ekli olmasam da hesaplarını kontrol ediyor ve WhatsApp mesajlarimiza gidiyordum. Bunu sayamiyacak kadar çok yapiyordum. Durduk yere WhatsApp profili gidince mesaj attım çift tik oldu hemen hemen çektim ve sonrasında engellemedim merak etme şeklinde bir mesajla tekrar bir sohbet başladı. Yine arada cinsel içerikli de olsa konuşmaya devam ettik. Ancak bir problem oldu ve tekrar konusmayi kestik . (Yanlış hatırlamıyorsam benim snaptaki kaydilmis nudelari silmem ile alakalıydi ) Bana beni istediğini ama benim gibi sevmediğini söylemişti. Konuştuğu birileri de olduğunu ve onlardan biriyle bir ilişkiye başlarsa gideceğini söyledi. Ben yalnızca hayatında kalmak istiyordum. Sonra ara verdiğimiz bir dönem gibi bir şey yaşadık . Bana arada yazmamı nasıl olduğumu anlatmamı istediğini söylüyordu ancak yedekmis gibi hissetmiyor değildim. Sonrasında gergin bir sohbet hakim oldu . Kısa ve net cevaplara dönüştü yanıtları. Eskisi gibi sormuyordu . Sexting şeklinde değilde yalnızca nude istiyor ve işini görüyordu. Mesajlarıma geç dönüyor. Ama her şeyden öte ben atmadan bir şey istemiyordu. Ve bende iki kelime sohbet bile olsa konuşmak için bedenimi kullanıyordum. Buluşmak istiyordu ancak hem imkan olmuyor hemde ben kendimi geri çekiyordum. En sonunda normal bir şekilde yalnızca snaplasiyor bazen iki üç sohbet geçiyordu. Tekrar ister ve konuşuruz umuduyla en son attığım nudelari silince neden sildigimi sordu ve isterse atabilecegimi soyledim oda lan zaten istemiştim dedi ve beklemeden snaptan çıkardı. WhatsAppa yazdım ve ordan da engelledi. Artık geri dönüşü olmayacak gibi hissediyorum. Engelli olsamda mesaj atmaya devam ediyorum. Kendimi berbat hissediyorum. Ne yapmam lazım bilmiyorum. Beni sevmeyen biri için bu kadar kendimi kahretmem ne kadar doğru sorgulanir. Kendi açımdan dinen günaha sokan birini istemem de yanlış geliyor. Ancak biri tarafından sevilmek değilde yalnızca onun tarafından sevilmeyi cok istiyorum. Kendimi bunalımda hissediyorum. Kendimi yemeğe veriyorum. Ve bu bende tek sevdiğini bildiğim şey olan bedenimin cirkinlemesine sebep oluyor. Ne yapmam gerekli yardıma ihtiyacım var. ..