Kız kardesımın kımseyı dınlemeyısı...

Merhaba Sevgili Danışan,

Öncelikle böyle önemli, hassas bir konuda destek aramanız gerçekten değerli. Kız kardeşinizle ilgili yaşadığınız kaygının ne kadar içten ve koruyucu bir yerden geldiğini hissedebiliyorum. Özellikle aileden uzakta olup, onun iyi oluşunu yüreğinizde sürekli hissediyor olmak başka bir yük yaratabilir insanda. 🌱

Aktardıklarınızdan, kardeşinizin bir süredir sosyal hayata mesafeli olduğunu, bunun zamanla daha da belirginleştiğini ve şimdi aileyle yaşanan gerginliklerin üst seviyeye çıktığını anlıyorum. Evden kaçmak istemesi, aslında taşıdığı duygusal yüklerin ve sıkışmışlığın bir işareti gibi. Burada sadece sosyal çekingenlik değil, aile içi iletişimde de zorlanma ve belki de duygusal bir yalnızlık var gibi görünüyor. Belki bazı şeyleri anlatmak istiyor ama tam konuşacak alan bulamıyor. Ya da anlaşılamadığını hissediyor olabilir. Sizce de biraz öyle mi?

Kardeşinizin sosyal ortamlardan kaçınmasında, kendine has bir mizacın etkisi olabilir. İnsanlar bazen dış dünyanın yoruculuğundan uzak durmak ister. Ancak burada son dönemde ortaya çıkan ani tepkiler—örneğin evden kaçma isteği—işlerin biraz daha karmaşık hale geldiğini gösteriyor. Bu tür davranışlar çoğunlukla kaygı, ümitsizlik, çaresizlik veya iletişimsizlik hislerine işaret edebiliyor. Özellikle ergenlik döneminde, bireyselleşme arzusu ile aileye duyulan ihtiyaç arasında kalmak gençleri zorlayabilir. Aileyle yaşadığı gerginliğin altında, kendine ait bir alan yaratamama ya da anlaşılmadığını hissetme yatıyor olabilir.

İçimde bir soru yankılanıyor: Acaba evde hangi meseleler, hangi söz ya da davranışlar kardeşinizin bu kadar keskin bir çıkış yapmasına sebep oldu? Belki üzerinde konuşulmamış bir kırgınlık, ya da özel hayatına dair bir baskı hissetmiş olabilir mi?

Siz şehir dışındasınız ama aranızda güçlü bir bağ olduğunu hissettim. İlk adım olarak onunla sakin, yargılamayan bir şekilde iletişime geçebilirsiniz. Belki telefonda ya da görüntülü bir görüşmede, “Sana ne oluyor, neden böylesin?” demektense, şöyle yaklaşabilirsiniz: “Seni merak ediyorum, bu ara neler hissediyorsun? Dışarıdan göründüğünden çok daha fazlasını yaşıyor olabilirsin, anlatmak ister misin?” Tarafsız ve güvenli bir alan açmak, onun duygularına erişmek için etkili olur.

Annem ve babaya ise, şu an kızgın ya da endişeli olduklarını tahmin ediyorum. Onlara olduğundan daha az baskılayıcı, daha çok dinleyen bir yerde kalmalarını önermekte fayda var. Bazen büyüklerin “Biz senin iyiliğini düşünüyoruz!” şeklindeki yaklaşımı gencin kendini sıkışmış hissetmesine neden olabiliyor.

Belki kız kardeşiniz, hiç tanımadığı bir uzmana da duygularını açmak istemeyebilir. Ama belki ilgisini çekebilecek, gençlere uygun bir psikolojik destek hattı ya da online görüşme fikriyle temas edilebilir. Türkiye’de gençlere özel psikolojik danışmanlık ve destek hatları mevcut. Gerekirse birlikte birkaç alternatif arayabilirsiniz.

Bu karmaşık dönemde hatırlatmak isterim ki, her genç kendi hızında ve güven hissettiği kadar açılır. Küçük de olsa bir adım—örneğin yalnızca bir duygusundan bahsetmesi bile—önemli bir başlangıç sayılır. Başka bir konuda da danışmak isterseniz ya da konuştuğunuzda nasıl yaklaşabileceğinizle ilgili sorularınız olursa tekrar yazabilirsiniz. Birlikte, elinizden gelen en iyi şekilde yanında olmanız zaten çok değerli. ✨