Sosyal Hayat

Konfor alanı

Gizli Kullanıcı30 Nisan 2024 08:48

21 yaşında iç mekan tasarımı öğrencisiyim abim beni staj için Antalyaya çağırıyor ama kafa yapılarımız farklı biraz ben konfor alanımdan çıkmaya korkuyorum.Ama biliyorum konfor alanımdan çıkmam ve bunu kırarsam daha güzel geliştireceğimi de biliyorum ne yapmalıyım konfor alanından çıkmak neden bu kadar zor?Neden korkuyorum.Çok düşünüyorum bunun üstüne ve düşündükçe daha da tetikleniyorum açıkçası kaygılı bir yapım da var.Şimdiden teşekkür ederim.

Bu soru 30 Nisan 2024 10:09 tarihinde Uzman Psikolog Merve Ulusoy tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba,


Öncelikle ilk sorum şu; abiniz ile stajda aynı yerde yaşamakta mı çekiniyorsunuz yoksa ifade ettiğiniz gibi konfor alanından çıkmak mı sizi endişelendiriyor? Eğer konfor alanından çıkmak ise; kendinize birkaç soru sormanızı istiyorum. Konfor alanında çıkmak için neye ihtiyacım var? Öğrenmeye açık bir halde miyim yoksa korkuyor muyum? Kendimi güvende mi hissetmeye ihtiyacım var? Peki staj yapmak için neye ihtiyacım var? Sorularına tek tek cevap vermeye çalışın. Eğer siz kendinizi güvende hissetmiyorsanız aslında çalışmanız gereken yer kendinizi güvende hissetmeniz, konfor alanı değil. Kendinizi güvende hissettirecek ve huzurlu hissettirecek etkinlikler sizler için neler? Bunları abinizin yanında yapabilir misiniz? Abinize bunları nasıl ifade edebilirsiniz? Yoksa en sonda söylediğiniz gibi kaygılarınız mı konuşuyor? Tüm sorularımı tek tek bir kağıda yazın ve cevaplamaya çalışın. Yazmak sadece zihni çalıştırmaz, dış göz ile bakmamıza da yardımcı olur. Hala daha konfor alanı ile ilgili soru işaretleriniz bulunuyorsa bir psikolojik destek almanızı öneririm.


Sağlıklı günler dilerim.


Psk. Merve Ulusoy

Yorumlar

Gizli Kullanıcı

Çok teşekkür ederim yazdıklarınız için deneyeceğim elbette☘️🤍

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Devamlı endişeli-kaygılı hissetmek, kötü olaylar olacağı düşüncesi

Merhabalar, üniversite hazırlık dönemimden beri kaygı bozukluğu ile savaşıyorum gitmediğim psikolog ve psikiyatrist nerdeyse kalmadı. Biraz daha büyüdükçe daha farkında olmaya başladım tabi . Mesleğimi elime aldım evlendim yeni bir şehire taşındım hersey yolundaydı taa ki 2020 yılında babamin ilk hastalanmasina kadar, sabahin ilk satleryle ani bir telefonla hersey basladi . Beyin kanaması ardından beyin tümörü beyin ameliyatı ve son 6 8 ayının kalmasını öğrenmemiz pandemi ile beraber sık sık babamin yanına gidememem derken 2022 yılında babami kaybettim yine anı bir telefonla vefat haberini aldım. Onun üzerine yas surecini atlatamadığım için psikiyatrist tedavisi aldım çünkü aşırı takıntılarım ve ağlama krizlerim başlamıştı. Takıntı durumum ise devamli ocağı kapiyi kontrol etmem camları kontrol etmem vs gibi. 1 yıl tedavi gördüm ve nihayet iyileştim dedim; bebek tedavisine başladım hamile kaldım sebepsiz yere 2 aylıkken kalbinin durduğunu ve bi an önce kürtaj olmam gerektiğini öğrendim, bununla birlikte 3.5 yuldir çalıştığım iş yerinden ayrılmak durumunda kaldım. Evde kendime zaman ayırıp psikolojik ve fiziksel olarak toparlamak gerekiyordu. Kürtaj sonrası yaşadığım psikolojik sıkıntıdan sonra urtiket ve egzama oldum bagirsak ağrısından duramadim . Biraz kendimi toparladım yaşadığım yere dönerken evimi şu bastı boru patladı ve yeni taşınmıştım ve üst kat kaynakli idi. Üst kat komşuma durumu anlattım vs. Problem çıkarttı böyle komşuluk mu olur vs bize laf attı sadece tabu büyük kavga falan olmadı. Ama bu olaydan sonra ben evde duramamaya kalp carpisintisindan uyuyamamaya başladımCunku ya tekrar olursa yine onunla muhatap olmak zorunda kalırsak eşimle kavga ederlerse bu sefer ev masrafını karşılamazsa kavga çıkarsa gibi tetikte durmaya başladım , ilerde çocuğum olduğunda ya bisey olursa yine gibi drvamli düşüncelerim artmaya başladı. Eşimle bu noktada hep konuşuruz beni kaygilandiran düşündüren şeyleri hep paylaşırız ama ya o bi gun yanımda olmazsa nasıl baş ederim devamli endişeli devamli korkarak yaşamak istemiyorum