Psikoloji

Kötü bir şey olacak korkusunu nasıl aşabilirim?

Gizli Kullanıcı28 Ekim 2024 11:36

Merhaba kolay gelsin ben en ufak bir kötü olayda korkuyorum titriyorum kalbim duracakmış gibi hissediyorum kafamda hep kötü birşey olacakmış düşüncesi oluyor kapı çaldığında bile kapıyı açtığımda korkunç bir durumla karşılaşırım diye düşünüyorum ve çoğu zaman kapıları bile açmıyorum her an deprem oluyormuş gibi hissediyorum söyle yapmiyim kötü bir şey olur söyle yapmiyim acil birşey olur diye düşünüyorum ve asla kendimi rahat bırakmıyor hayatın tadını çıkaramıyorum kafamda hep bir korku hep bı düşünce var ve her olayda ellerim ayaklarım titriyor kendime engel olamıyorum

Bu soru 29 Ekim 2024 13:38 tarihinde Psikolog Şevval Aydın tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar, paylaşımlarınızdan kaygının getirdiği bedensel belirtilerle baş edemeyerek daha çok kaygılandığınızı anlayabiliyorum. Bu oldukça sık görünen bir durumdur. Bu belirtiler kalbin hızlı atması, el ayak titremesi, vücudu sıcak basması olabilir. Tüm bunlara karşı hassasiyetiniz sorununuzun alevlenmesine neden oluyor, çünkü bu belirtilere belli anlamlar yüklüyorsunuz. Örneğin; kalbim duracak, bayılacağım, zarar göreceğim gibi.

Geleceğe dair kötü şeyler olabilir düşüncesine kapılarak şu anı yaşayamadığınızı söyleyebilirim. Ve yine kaçınmalarınızdan bahsetmişsiniz; kapıyı açtığınızda kötü bir şey olacağını düşünerek kapıyı açmamanız bir kaçınmadır ve kaygılarınızla başa çıkarken sizi kısa süreliğine rahatlatsa dahi uzun vadede sorunun sürmesinde en büyük nedenlerden biri. Siz kapıyı açtığınızda kötü bir şey olmadığını deneyimlemeden bu kaygınızla yüzleşemezsiniz, yüzleşemediğiniz kaygılarınız ise bir şekilde yüzeye çıkmaya mahkumdur. Bu kaygılar günlük hayatınızdaki işlevselliğinizi bozar, sosyal hayatınızı engeller veya rüyalarınızda bile bu kaygıyı tekrarlarsınız.

Sorununuzun olası birçok nedeni olmakla birlikte özellikle travmatik bir deneyimden sonra bahsettiğiniz sorunlarla çok sık karşılaşırız. Bu “dünya artık güvenli bir yer değil, kendimi olabilecek her şeye karşı korumalıyım” düşüncesini pekiştirir. Bu düşünceyi beraber sorgulayabiliriz;

Zihniniz sizi korumaya çalışıyor; olabilecek her şeyi düşün ve en kötüsünü düşün ki hazır ol. Oysa yaşamda her zaman en kötüsüyle karşılaşmayız. Yaşamda olumsuz düşünerek ise olabilecek kötü olaylara karşı kendimizi koruyamayız. Buraları sorgulayın çok fazla olumsuz düşünerek ne elde ettiniz ? Daha öncesinde olabileceği kaygısını taşıdığınız ancak olmayan durumların listesini yapın;

her deprem oluyor gibi düşündüğünüzde aslında deprem olmuyordu

depremi düşünerek engelleyemezsiniz

o halde deprem için bir şeyler yapalım; örneğin bir deprem çantası hazırlamak… deprem çantası hazırlamak sizin kontrolünüzde ancak depremin olması değil, kontrolünüzde olmayan birçok şey olduğunu fark edin, kontrolünüzde olanlar için harekete geçebilirsiniz.

her kapıyı açtığınızda kötü bir şey olmadı, o halde kapıyı açmamanız bir kaçınmadır ve açtığınızda bir şey olmadığını görmeniz gerekli ki o kapıyı bir daha korkmadan açabilin, yüzleşebileceğiniz durumların listesini

yapın ve sizin için en kolayından başlayın.

Sorunun sizi ne kadar zorladığını anlayabiliyorum ancak bununla yaşamak zorunda değilsiniz, çok daha huzurlu ve şu anı yaşayabildiğiniz bir hayatı hak ediyorsunuz. Bu konuyla ilgili bir uzman desteği almak oldukça etkili olacaktır. Terapi, fark etmenizi ve değiştirmenizi sağlar, iyileştirir.

sevgiler.


Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Geçmişe takılı kalmamak için ne yapmalıyım?

Nereden başlamalıyım bilmiyorum ama son zamanlarda terapiye başlamak istiyorum çünkü son bir yıldır zor bir süreçten geçiyorum aslında daha zor zamanlarımda olmuştu ama artık kendimi daha iyi hissetmek hayatımı daha da güzelleştirmek istiyorum kendim için bir şey yapmak istiyorum. Geçen sene bu zamanlarda bir ayrılık sürecim oldu 1 yıla yakın bir ilişkim vardı bu ilişkiye başlamak benim için zor bir karardı çünkü daha önce kimseyi hayatıma almamıştım insanlara karşı bir güven problemim vardı kendimce örülmüş duvarlarım vardı ve bunu yıkmak hiç kolay olmadı insanlara çizdiğim bir sınır vardı. 2 yıl önce daha önce de tanıdığım kişi bana duygularını açtığında hisselerini paylaştığında şaşırdım çünkü aklımın ucundan bile geçmezdi benim için mümkün değildi olmayacağını söylemiştim ama kendisi pes etmeyip mücadele edip emek veriyordu ben konuşmayı kestikçe o hep bi şekilde hayatıma dahil oluyordu ümit vermek de istemiyordum çünkü o zaman hiçbir duygum yoktu onu kırmak üzmek hayal kırıklığına uğratmak istemiyordum bunu ona da güzel bir şekilde belirtmiştim. Zaten aynı şehirde yaşamadığımız için telefonla mesajla konuşmuştuk. Ama hiç ümidini kesmedi bana yazmaya devam etti konuşuyorduk ama benim tavrım netti ona da söylüyordum. konuştukça zamanla ortak noktalarımızın olduğunu düşünce yapısı olarak hayata bakış açımızın benzediğini anlaştığımızı gördüm onunda bana olan ilgisi hissi gün geçtikçe daha da artıyordu aslında korktuğum şeyde buydu çünkü konuştukça bana bağlanacağını hissediyordum. Onun çabasını emeğini görünce bende o kadar keskin olmayıp ona farklı gözle bakma fikrine kapıldım aylarca konuştuk birbirimizi yakından tanıdık uzakta olmamıza rağmen iletişim eksikliği hiç olmadığını gördüm benimde içimde zamanla hisler olumlu yönde değişti ama hep temkinliydim sınırlarımın olduğunu bir ilişkideki beklentilerimi açıkça ifade ediyordum benim için saygı çok önemliydi sadakatte keza öyle ona şeffaf bir şekilde yaklaştım net oldum ne istediğimi biliyordum. Ve ilişkimiz başladı gayette güzeldi uzak ilişki ilk başlarda çok zorlamıyordu ama zamanla sevgi artıkça bağlılık olunca özlem duygusu da ağır basıyordu ama bu aramızda sorun olmuyordu ilişkimizin 4. Ayında beni görmeye geldi birkaç gün beraber vakit geçirdik her şey çok güzeldi sonrasıda öyle aramızdaki sevgi giderek artıyordu gelecek planları kuruyorduk yıllar sonrası için çünkü her şeyin oturması gerekiyordu evlilik için ikimizde erken olduğunu biliyorduk zamana bırakıp ilişkimizi yaşadık hiçbir problemimiz yoktu her şey çok güzeldi. .Aradan aylar geçti zaman zaman böyle çatırdamalar başladı küçük şeyleri büyütmeler tripler oldu ki hiç hoşlanmadığım şeylerden biri trip atıp tavır yapmak bir problem varsa onu konuşup halletme taraftarıydım ama araya bir şekilde soğukluk girdi aramalar azaldı soğuk konuşmalar oldu bir kaç gün ne ben onu aradım ne de o beni aradı sonra ben dayanamadım aradım neden bu duruma geldiğimizi sordum bir problem varsa konuşarak üstesinden geliriz dedim ama kaçtı ikilemde gibiydi iyi olmadığını hissediyordum ama bana ilişkinin artık bittiğini araya soğukluk girdiğini falan söyledi o dönem ikimizinde sağlık problemleri vardı beni yalnız bıraktığı için onu suçluyordum o da bana sen benim neler yaşadığımı biliyor musun diye konuştu söyle dedim anlat yanında olayım beraber üstesinden gelelim ne olursa olsun senin yanındayım dedim ama sanki o tamamen bitirmişti kötü bişey olduğu şüphesini içime düşürdü ama sorunun bu olduğunu da dile getirmiyordu her şeyin bittiğini söyledi bir kaç gün tartıştık ama bir yere varamadık bitti asla inanamıyordum olanlara beni o kadar seven değer veren adama ne oldu nasıl vazgeçer diye günlerce kahroldum çok ağladım üzüldüm günlerce haftalarca kendime gelemedim içimdeki boşluk dolmadı çok kötü hissediyordum acaba başına kötü bir şey mi geldi bir hastalığa mı yakalandı diyerek kendimi çok yıprattım aradan aylar geçti bir gün denk geldik buraya gelmişti numarası kayıtlıydı silmemiştim engelleme falanda yoktu bana mesaj attı beni özlediği pişmanlığını dile getirdi o süre zarfı boyunca çok kötü bir dönem geçirdiğini beni hep sevdiğini unutamadığını söyledi benden şans istedi ama güven bir kere kırılmıştı ben hayatımda ilk defa bir erkeği hayatıma alıp o kadar güvenmiş sevmişken hiç böyle hayal etmemiştim sevgim bitmemişti evet ama güven duygum yıkılmıştı kendini affettirmek istediğini her şeyi düzeleceğini söylüyordu öyle bir iki hafta geçti sonra bir gün telefonum çaldı ve bir kız beni aradı sevgilisi olduğunu söyledi aynı yerde çalıştıklarını ayrıldığımız dönemden beri konuştuğunu ilişkisi olduğu ama benim yaşadığım şehire gelip gittikten sonra değiştiğini söyledi yıllardır tanışıyorlarmış ve benim bundan haberim dahi yoktu beni de biliyordu ama nasıl olduysa konuşmuşlar yeniden ondan asla böyle bir şey beklemiyordum başımdan aşağı kaynar sular döküldü sanki. .günlerdi bensiz olduğu zaman ayrılık acısı çektiği pişman olduğunu söyleyen adamdan böyle bir ihanet asla beklemiyordum ve ihanet asla kabul edemeyeceğim şeydi kendi de bunu çok iyi biliyordu ben ona benden bir şey sakladığını defalarca söyledim hissettim çünkü bir şey var dedim ama bunu asla beklemiyordum sonra onu aradım hesap sordum kavga ettik bana zamanı gelince anlatacağını söyledi lafı çevirdi bir öyle bir böyle söyledi tutarlı konuşmadı bir kaç gün konuştuk ona kendini ifade etmesi için zaman bile tanıdım ya ben ayrı olduğumuz süre boyunca değil başkasıyla olmak böyle biseyi aklımın ucundan bile geçirmedim ilişki bitse bile duygularım bitmemişti kendime, yaşamış olduğum ilişkiye saygım vardı ya açıklama bekledim ya elle tutulur bir açıklama karşındaki kızı tanımıyordum sonuçta böyle bir şey dese bile yargısız infaz yapmadım ona da söz hakkı verdim ama bunu değerlendiremedi kızın dediklerini yalanlandı hayatımda sadece sen varsın gibi şeyler söyledi inandırıcı gelmiyordu kızı engelledi bana hesabının şifresini vermişti ki şuana kadar asla böyle bir şey ondan istemedim o da benden kendini inandırmak ya da güven tazelemek için hesabı verdi bence o kızıda engellemişti birkaç gün sonra engelin kalktığını gördüm işte o zaman daha başlamadan tamamen bitti artık benim için onu aradım sordum bilmiyorum haberim yok diye kaçtı konuşmadı ona güvenimin tamamen kalmadığı söyledim bunları kaldıramam benim her şeyden önce kendime bir saygım var sonuçta ben çaba beklerken bana her şeyi anlatmasını beklerken böyle bişey yaşandı konuştuğumuzda bana ben seni taşıyamadım ben seni hak etmiyordum senin sevginin altında ezildim yapamadım falan dedi sen daha iyilerine layıksın gibi konuştu ama benim için artık bitmişti son kez telefonla konuşup bu işin tamamen bittiğini ve bir daha ne sesimi ne de yüzümü göremeyeceğini söyledim yine hayal kırıklığı yarattığını bittiğini yazıklar olsun sana diyerek telefonu kapattım her yerden engelledim kafamda bitti dedim bir kaç gün sonra iş yerime bir çiçek geldi isimsiz bir papatya o olduğunu anladım çünkü daha öncede almıştı sevdiğimi de biliyordu not bırakmıştı özür dilerim. .diye ama benim için artık hiç Bir şey ifade etmiyordu tamamen bitmişti. Sonra aylar geçti ve bir gün ortak bir arkadaşımızdan gördüm ki sevgilisi ile fotoğraf paylaşmış işte o gün bir kez daha ne kadar doğru bir karar verdiğimi anladım. Ve artık bende olan neyi varsa aldığı hediyeler fotoğraflar her şeyi yakıp sildim o güne kadar da karışmamıştım ama o gün geçmişe dair hiç bir şey bırakmadım bana hep çok güçlü olduğumu söylüyordu her şeyin üstesinden gelebileceğimi söylüyordu. Evet çok güçlüyüm ama bu noktaya da kolay gelmedim güçlü olmak zorunda kaldım çoğu zamano gün olduğu gibi. Kendi kendimi ayağa kaldırdım yoluma devam ettim aklıma gelmiyor değildi geliyordu ama eskisi gibi canım acımıyordu fark ediyorum ki evet kafamda bitti ona karşı beslediğim iyi olan ne varsa bitti peki o zaman halen neden aklımdan kalbimden tamamen çıkmıyor aklıma geliyor yaşadıklarımızı düşünüyorum geçmişe gidiyor aklım bir şekilde oysa her şeyi yaktım sildim bitirdim bir şey kalmadıysa niye aklımın bir köşesinde hep var ? Niye tamamen kurtulamıyorum bitmeyen kalan şey ne bence yok yani öyle söylüyorum hep kendimezihnimi meşgul etsin istemiyorum aklımdan çıksın istiyorum tamamen unutmak istiyorum bunun için ne yapmam gerekiyor?