• Anasayfa
  • Sorular
  • Kötü hissetmemek ve gerceklik algımı kazanmak için ne yapmam lazım
Psikoloji

Kötü hissetmemek ve gerceklik algımı kazanmak için ne yapmam lazım

Gizli Kullanıcı4 Mayıs 2024 17:52

Ben sürekli düşünen bir insanım kendimden haberim yok ama bilmiyorum. Panikliyorum en ufak bisey oldugunda onu kafamda buyutuyorum olmuyor normal insan gibi yaşayamıyorum artık hayattan zevk alamıyorum normalde alkol sigara falan diyince de korkardım şimdi onlara başlamayı bile düşünüyorum nolur yardım daha 15 yaşındayım 16ya giricem daha çok gencim ilgilenirseniz çok sevinirim cidden hayatımı cidden çok degistirirsiniz ben degistirilmesi zor bir insanda değilim sadece yaşama zevkle bakmak istiyorum normal insan olmak istiyorum bıktım cidden yalan söyleyip duruyorum yaşadığım hayattan utanıyorum ama yaşadığım hayatta bise yok kafamda kurduğum hayata göre kendimi değiştirmeye çalışıyorum nolur yardım edin annem benimle ilgilenmiyor böyle psikolojik sıkıntılara önem vermez kendimi kötü hissettiğim zaman söylerim ama cidden umursamaz bu beni daha çok üzüyor tek tutuncak dalım.siz kaldınız kendi kendimi artık tedavi edecek mecalim.kalmadi gerçi daha yeni başladım ama.olmuyor nereye kadar böyle en ufak düşünce beni yerle bir ediyo

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba,


Endişeler genellikle içsel kaygılarla ve stresle ilişkilendirilir. Bu duygularla başa çıkmak için panik anında nefes almak ve derin nefes vermek, sakinleşmenize yardımcı olabilir. Panik atak anında bu teknikleri kullanarak kendinizi rahatlamanızı öneririm. Ayrıca, kendinize olumlu mesajlar verin ve kendinizi eleştirmek yerine kendinize destek olun. Olumsuz düşüncelerinizi pozitif düşüncelere dönüştürmeye çalışın. Düzenli egzersiz yapmak, sağlıklı beslenmek ve yeterli uyku almak da duygusal dengenizi destekleyebilir.


Psikolog Ayten Çelikörs

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Kendimde Hastalık Arıyorum

Sürekli kendimde psikolojik ya da fiziksel hastalık arıyorum. Bunu dışa yansıttığım zamanlar da oluyor elbette ama genelde kendi içimde bu durumu yaşayıp olumsuz düşüncelere kapılıyorum. Dışa yansıttığımda insanların bana hastalık hastası gözüyle bakmasını istemiyorum (çünkü öyleyim).Ama aynı zamanda gerçek sağlık problemlerimi (mesela midem rahatsızlandığında, başım ağrıdığında ya da salgın hastalık geçirirken) "ilgi çekmeye çalışıyor" diye düşünmemeleri için hiçkimseye söylememeyi tercih ediyorum. Hastaneye gitmeyi sevmiyorum ama sürekli hastaneye gidiyorum. Büyük bir ikilemin içindeyim. Hem hasta değilmiş gibi davranıp hem hasta olduğumu düşünmek rahatsız ediyor.Buna benzer olarak ailevi problemlerim hemen hemen herkeste olabilecek bir düzeyde (çok şükür büyük bir şey yaşamadım) ama sanki büyük problemim varmış gibi yansıtıyorum insanlara. Bunu tamamen farkında olmadan yapıyorum. Bana ailem hakkında soru sorulduğunda konuşmak istemiyorum. Biriyle flörtleşirken aile mevzusu açıldığında derinlere dalıyorum. O da zannediyor ki büyük bir sorunum var??Ama yok işte. Ailemi seviyorum onlarla mutlu olduğum anlar da oluyor. Böyle davrandığımda onlara nankörlük yapıyormuş gibi hissediyorum.Ya da hiçbir derdim yokken bir anda modum düşüyor ve insanlar bana ne olduğunu sorduğunda cevap veremiyorum çünkü cidden yok sadece varmış gibi yapıyorum. Tamamen ilgi açlığı olduğunu düşünüyorum çünkü başka bir sebep gelmiyor aklıma. İlgiyi herkes sever ama bu biraz "bana acısınlar ve acıdıkları için bana ilgi versinler" gibi oluyor. Bu durumdan aşırı rahatsızım. Düzeltemiyorum çünkü dediğim gibi farkında olmadan yapıyorum ve aşırı (fazla aşırı) düşünen bir insanım bu davranışlarımı gün değerlendirmesi yaparken fark ediyorum. Her kelimemi, her harketimi hatta mimiğime kadar tekrar edip bunun üzerinde saatlerce düşünüyorum. Uyku ilacı kullanıyorum (Desyrel) ama onun bile fayda etmediği günler oluyor. Ne yapacağımı bilmiyorum. Konu konuyu açtı bambaşka yerlere geldim ama içimi dökesim varmışşş.