Kötü takıntılı düşünceler
Sevgilimle 2 senedir beraberiz çok güçlü bir sevgimiz var ama çoğu zaman kavgalar ve güvensizlik yaşadık. Benim ondan sakladığım ve yalanlarımın üstüne itiraf etmem sebebiyle ayrılık yaşadık ve sonrasında barıştık barıştıktan sonra sanki kendimde hep sorun varmış gibi kaşım gözüm oynuyormuş gibi kendimi iğrenç hissediyorum tüm hayatımı iyi insan olmak için adıyorum ama saçma sapan kendimi huzursuz hissediyorum ve sanki insanlara bakıyormuşum gibi insanları merak ediyormuşum gibi hissediyorum ve bu beni inanılmaz derece iğrenç hissettiriyor ve bundan dolayı sıkıntılar takıntılar yaşıyorum ve artık kendime güvenim kalmadı. Çok dolu tutkulu sevgili bir aşk hissederken bir anda acaba ben seviyor muyum acaba soğudum mu ya kadar geldi iş.çok iğrenç hissettiriyor her şey ve ben bu sıkıntılarımı erkek arkadaşımla paylaştım ve ne zaman paylaşsam rahatladım ama bu sıkıntılarımın hala devam etmesi beni düzgün nefes alma düzgün yaşamadan çok uzaklaştırıyor. Ben sadece sevgilimle mutlu iyi olmak isterken yapamıyorum hep kendimi
yetersiz kötü iğrenç hissediyorum. Erkek arkadaşımla çok kavgalar ettik ve bana güvenmiyor bu ilerleye ilerleye benim kendime olan güvenimi de etkiledi. Ve onu bu kadar çok severken nası ben bu hallere düştüm nası böyle bi insan oldum kendimden nefret ediyorum. Erkek arkadaşım her zaman yanımda olmasına rağmen ben bu durumları bu takıntıları geçiremedim. Ne zaman geçti herşey bitti desem tekrarlanıyor ve beni inanılmaz strese hayattan kopmaya zevk almamaya sokuyor bu iş. Kendimi fazlasıyla sorguladığım ve kötü hissettiğim dönemdeyim. Erkek arkadaşımı ne kadar kaybetmek istemesemde kendi ellerimle uzaklaştırmış gibi oluyorum ve ona çok üzülüyorum onu düşürdüğüm durum kendimin düştüğü durum çok içler acısı hep toparlanıp yolumuza devam etmeye çalıştık ama ben bi türlü toparlanamadım. Kısa ve özetle sıkıntım kendimi sanki hiçbir şey yapamayan güvensiz saygısız millete bakan aklına başkaları gelen iğrenç bi insan olarak görüyorum. Ve bu işin içinden çıkamıyorum me zaman çıktım desem daha kötü oluyorum. Kendime çok baskı yaptım çok fazla hakaretler duydum bunların sonucu mu bu bilmiyorum ama yaklaşık temmuzdan beri ağır psikoloji içindeyim. Ve bunları yaşamaya başlayışım en sonki barışmamızdan sonra oldu. Kendi kendime sıkıntı yaratıyorum dert yaratıyorum neden neden çok kötüyüm. Kendimi hala anlatamıyomuş gibi hissediyorum çok fazla düşünüyorum en ufak kafamda saçma bişey olduğu an kendimden midem bulanıyor ve bu saçma döngüden çıkamıyorum hapsolmuş gibi hissediyorum.
Bu soru 24 Eylül 2025 10:43 tarihinde Psikolog Betül Canbel tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhaba Sevgili Danışan,
Öncelikle bunu yazıp paylaştığın için teşekkür ederim. Yaşadıkların gerçekten ağır ve seni yıpratmış, metin boyunca yaşadığın utanma, iğrenme, çaresizlik ve tekrar eden kaygı duygularını açıkça görüyorum. Birisinden sakladığın, sonra itiraf ettiğin bir şeyin ilişkiye verdiği yara; barışma sonrasında “kendinde bir sorun varmış gibi” hissetme, sürekli kendini sorgulama ve kendine karşı iğrenme hissi; bunlar tek başına utanılacak veya küçümsenecek şeyler değil, birçok insanın benzer olaylardan sonra yaşadığı içsel tepkilerdir. Burada iki ayrı süreç aynı anda yürümüş: ilişkinin objektif hasarları (güven zedelenmesi, tartışmalar) ve senin o olayla ilgili içsel hesaplaşmaların (suçluluk, kendini iğrenç hissetme, takıntılı düşünceler). Bu ikisini ayırmak önemli çünkü tedavi yaklaşımı da çoğunlukla iki eksene ayrılıyor: ilişkisel onarım ile zihninin takıntılı döngüsünü kırma. İkisi de çalışılabilir ve iyileşebilir ama sabır, yapı ve profesyonel destek gerek.
Öncelikle takıntılı, iğrenç hissetmeye götüren zihinsel döngünün temel mekanizmasını anlamak yardımcı olur: bir utanç ya da suçluluk odağı (yaptığın veya itiraf ettiğin şey) zihninde bir “tehdit” olarak algılanıyor; beyin bunu “tehlikeyi ortadan kaldırmak” için sürekli hatırlatıyor -sonuç: düşünceler tekrar tekrar gelir, rahatlama kısa sürer, daha fazla takip ve kontrol davranışları (başkalarının seni izlediğini, seni yargıladığını varsayma, sürekli telafi etme çabaları) gelişir. Bu döngüyü kırmak için bilişsel davranışçı terapi (BDT) çok etkili olabilir. Pratik seviyede ne yapacağına dair birkaç somut adımı şimdi söyleyeceğim; bunlar kolay mucizeler değil ama düzenli uygulanırsa takıntıların frekansı ve yoğunluğu azalır.
Günlük uygulamalar (gün içinde 10–20 dakikadan başlayarak):
Olumsuz düşünce geldiğinde kısa not al - ne düşündün, hangi duygu, yoğunluk (0–10), ne yaptın tepkisel olarak (sildin mi, paylaştın mı, kendini cezalandırdın mı). Bir hafta sonra desenleri görmeye başlayacaksın; bu farkındalık değişimin ilk anahtarı.
Takıntılı düşünce geldiğinde otomatik güvence arama (erkek arkadaşına sürekli onay sorma, itirafı tekrar tekrar dile getirme) yerine düşünceyi 3 dakikadan sonra bırakmayı dene; ilk başta çok zor olacak ama 3 dakika, sonra 5, sonra 10. “düşünceyi yaşa ama onu önlemeye çalışma” yerine; yani o düşünceyle durmayı görselleştirip tepkisiz kalmak zihnin hassasiyetini azaltır.
Panik, mide bulantısı, iğrenme duyguları yoğunlaştığında 4-7-8 nefes, hafif yürüyüş veya 5 dakikalık kas gevşetme yap. Bedeni sakinleştirmek düşünce döngüsünü keser.
Her gün kısa bir “benlik onayı” cümlesi tekrar et - “Ben hata yaptım; bu benim insan olmamla ilgili; onarabilirim.” Bu tür öz-şefkat cümleleri suçluluk duygusunu azaltır zamanla.
Güven yeniden inşa edilir ama zaman alır. Eğer erkek arkadaşın hazırsa, birlikte bir şemada “yeniden güven protokolü” oluşturabilirsiniz: örneğin net sınırlar (hangi durumlarda ne paylaşılacak), güven tazeleyici davranışlar (düzenli fakat kısa check-in’ler, hesap verebilirlik olarak uygulanabilir eylemler) ve en önemlisi küçük güven ödevleri. Senin için de önemli olan, kendi onarımını onunla ilişkilendirmeden yürütmektir -çünkü bazen partner değişse de içsel takıntılar kalır. Onunla paylaştığında rahatlıyorsan bunu sürdürebilirsin; ama paylaşmanın seni rahatlatması kısa vadeli bir rahatlama sağlayabilir, uzun vadeli çözüm ise profesyonel destek.
Ne zaman profesyonel destek düşünmelisin?
Eğer düşünceler yaşam kaliteni ciddi şekilde bozuyor - işe odaklanamama, uyku bozukluğu, iştah değişimi, intihar düşünceleri, sosyal çekilme veya ilişkiye zarar verecek kadar şiddetli davranışlar varsa - bir ruh sağlığı uzmanıyla (psikiyatrist + psikolog)hemen görüşmelisin. Özellikle bu takıntılar senin kontrolünde değilse, bir psikiyatri değerlendirmesi ilaç tedavisi gerekip gerekmediğini netleştirebilir; bazı durumlarda BDT + kısa süreli ilaç kombinasyonu, takıntıların kontrolüne hızlı katkı sağlar. Türkiye’deysen üniversite hastanelerinin, devlet hastanelerinin ruh sağlığı poliklinikleri veya özel klinikler başlangıç noktası olur.
Erkek arkadaşınla dürüst, sakin bir konuşma yapmak istiyorsan şöyle başlayabilirsin: “Sana diyeceklerimi sakin bir zamanda paylaşmak istiyorum. Ben itiraf ettikten sonra içimde bazı takıntılı düşünceler gelişti; bunlar benim için utanılacak ama gerçek; bunlarla mücadele ediyorum. Senin yanında olman bana iyi geliyor ama yalnızca senin desteğine bağlı kalmak istemiyorum. Terapiye başlamayı düşünüyorum; bunun ilişkimize zarar vermesini istemiyorum, beraber adım atabilir miyiz?” Bu tür bir çerçeve hem sorumluluğu alır hem de destek talebini netleştirir.
Son olarak, birkaç gerçekçi beklenti: bu süreç haftalar içinde %100 yok olmaz; ama aylar içinde belirgin azalma olur. Kendini iğrenç hissetmen şu an yoğun ama kalıcı bir tanımlama değil - insanlar değişir, zihinler öğrenir. Kendine karşı yumuşak ol; hatalarını düzeltmek ve onarmak erdemli bir süreçtir ve bunu sağlıkla yapmak profesyonel destekle kolaylaşır.
Umarım cevabım faydalı olmuştur. Değerlendirilmesini istediğin farklı bir soru veya aklına takılanları sorabilirsin.
Sevgiler,
Psikolog Betül Canbel
💪 Psikoloğun Önerdiği Egzersizler
4-7-8 Nefes Tekniği
5 Duyu Farkındalık Taraması
Yasal Bilgilendirme: Bu içerik tanı ve tedavi niteliği taşımayan, genel psikolojik bilgilendirme amaçlıdır.
Yorumlar
Gizli Kullanıcı
Hocam ben bunları aşmaya çalıştıkça bi türlğ bitmiyor dediğim gibi temmuzdan beri böyleyşm ve işin içinden çıkamıyorum kendime saçma sapan bi hayat bi zihin erkek arkadaşımada kötğ bir imaj ve eksiklik hissettiriyorum. Lütfen yardım edin. Sanki zihnimde sürekli insanlar var ben şnsanları merak ediyorum düşünüyorum birşey oluyor aklıma geliyor ve her türlüsnden suçluluk hissediyorum. Erkek gördügüm zaman bakasım geliyo aa bakacakmıym edecekmiyşn aşırı basit hissettiriyor beni. Ben bundan nası ne zaman kurtulucam . Yaşadığım ilişki insan çok değerlş ve gerçekten çok seviyorum. Ve gerçekten ondayım ama sanki ondan çıkmışım gibi hissettiriyorum ve öyle hareketler düşünceler besliyorum kendime zihnime katlanamıyorum. Bu yokda geçen insan olur onun arkadaşı olur benım arkadaşım olur herkese karşı böyleyşm sanki ben namussuzum kötüyğm böyle hissediyorum kendimi kendi değerimi unuttum çok gğzel hayallerimiz planlarımız var ben aptal saptal muahbbetler açıyorum sanki sevgilşm harşç herşeyle ilgileniyor merak ediyor aklıma getiriyorum. İnsanları merak etmek düşünmek ilgikenmek istemiyroum. Asla bi hata yapmıyorum ama şimdide sanki zihnimde düşğncelerimde abyk sabuk şeyler düşünüyorum oluyor. Ya resmen ızdırap onada banada. Artık hiçbi erkek bana normal gelmiyor sanki ben kötüyüm herkes hakkında kötğ sapık veya uyarıcı düşünmek zorundaymış gibi hissediyorum hep dus ediyorum geçsin bunlar ben böyle bi insan değilim kendimden utanıyorum haksızlık saygısızlık sadakatsizlik yapıyorum resmen ve bu yüzden herşry bana uyarıcı geliyor iğrenç hissettiriyor. Aslında her şeyi cevaplarını biliyorum ama uygulaayamıyorum sanki şeytan beni dürtüyor sanki ben …rsp.yum ya çok kötü mide bulandırıcı her şey. Kendime şefkatli olamıyorum çünkü sevgşlşm tarafından düsünüyorm ve midem bulanıyo ve gidip ona anlatiyorum ve sonra kaos. Ben bu olayları temmuzdan beri yaşıyorum ve sormak istedigim bişey daha var ben temmuzda sevgilime anlattıktan sonra bende takıntı oldu önceden boyle değildim temmuzdan berş anlattıgım herşey sanki üstüme yapıştı mesela arkadaşlarımızdan sevgili olan çiftin erkeğini düşünüyorjm aklıma geliyor yani sebep ne bunca zaman aska öyle bişey yoktu hep normal arkadaşımızdı ben temmuzda sevgilime dedim bi ara profılıne gırıp bakmıştm işte biz ayrıyken arkadaşlarıyla acaba devgılıolurmuydum vs dedim dedikten sonra zebellah gibi aklıma gelip durdu yani saçma sapan. Yani sormak ıstefıgın temmuzdan once hiçbiri yoktu ve ben erkeklere bu gozle bakmıyodum neden şimdş bu bende takıntı oldu ve ben herkesı dusunmek zorundaymış gıbı hıssedıyorum bunu cok merak edıyorum
14 Kasım 2025 18:39Gizli Kullanıcı
Şuan bıle bunları yazdıgım ıcın kendımı sucluyorum ve bende olay konu oluyor neden akradaslrımızı soyledım neden aklıma geldıfını soyledım gelmiyoduki sen bunu olay yarattın konu yaptın vs diyw kendımı sucluyorum ki gercekten asla kotu bı nıyetım yok kımseye karşı sadakatsızlıgım vs yok ve arkadaş mevzusunuda kotu manada demedım ama sankı ınsanları dusunuyorm ve dusunmek zorundaymış gıbı hıssedıyorum bu tabıkı sureklı olan bışey degıl ama benı cokca rahatsz eden bışey ben hıc gelmesın ıstıyorum boyle dusuncelerle var olmak istemiyorum
14 Kasım 2025 18:51Psk. Betül Canbel
Merhaba Sevgili Danışan, Yazdıklarını okurken yaşadığın yoğun suçluluk, utanç, iğrenme ve kontrol edemediğin düşüncelerle ne kadar sıkışmış hissettiğini çok net görüyorum. Bu hisler seni hem ilişkinde hem de kendinle olan bağında tüketmiş. Özellikle temmuzdan beri artan ve günlük yaşamını etkileyen bu düşünce baskısı, “kendimi durduramıyorum”, “neden böyle hissediyorum”, “neden sürekli erkeklere bakacakmışım gibi geliyor” dediğin noktada artık zihinsel bir döngüye dönüşmüş durumda. Bu anlatım şeklin, düşüncelerin kendinden bağımsız bir şekilde aklına gelmesi, istenmeyen imajlar, suçluluk ve “ben böyle biri değilim” vurgun ise obsesif düşünce döngüsünün (OKB benzeri takıntılar) çok tipik belirtileri. Yani yaşadığın şey “kişilik bozukluğu” ya da “ahlaki bir sorun” değil; zihnin kontrolsüz alarm sistemi. İstenmeyen düşüncelerin kökeninde genellikle bir tetikleyici olur. Sende bu tetikleyici, partnerine yaptığın itiraf, ardından yaşanan suçluluk ve ilişki içindeki güven teması olmuş gibi duruyor. Beyin suçluluk hissettiğinde “tehlike var” diye algılar ve tehlikeyi kontrol etmek için daha çok düşünce üretir. Düşünmemek için ne kadar uğraşırsan, düşünceler o kadar güçlenir. Bu yüzden temmuzdan önce hiç böyle şeyler yaşamazken, temmuzdan beri düşüncelerin yapışkan ve tekrarlayıcı hale gelmiş olması tam olarak obsesif düşüncenin çalışma şekli. Bu düşüncelerin varlığı senin kötü biri olduğunu göstermez; bilakis senin değerlerine ters olduğu için bu kadar acı veriyor. Buna “egodistonik düşünce” denir ve OKB'nin en belirgin özelliklerinden biridir. Erkeklere bakma isteği, insanların aklına gelmesi, “acaba ilgi duyuyor muyum?”, “neden düşündüm?” korkusu, hatta “acaba kötü niyetli miyim?” paniği-bütün bunlar gerçek isteklerin değil; beynin tehdit algısına verdiği otomatik tepkiler. Senin anlattıkların, düşüncelerin gerçek duyguların değil. Bu yüzden hiçbir zaman davranışa dönüşmüyor, tam tersine seni mide bulandıracak kadar rahatsız ediyor. Bu aslında tehlikeli değil; ama çok yorucu bir döngü. Bu döngünün kırılması için mutlaka bir psikologla düzenli terapi sürecine başlaman gerekiyor. Özellikle Bilişsel Davranışçı Terapi (BDT) ve OKB odaklı terapiler bu durumda en etkili yöntemler. Çünkü zihnin nasıl çalıştığını, düşünceleri nasıl izlemen gerektiğini, hangi davranışların takıntıyı beslediğini (örneğin sürekli partnerine anlatıp rahatlama araman) öğrenirsin. Ayrıca yaşadığın bu yoğun obsesif saldırılar bazen serotonin düzenine bağlı da olabilir. Bu nedenle bir psikiyatri uzmanıyla da görüşmeni özellikle öneririm. Kısa süreli bir ilaç tedavisi bile zihnindeki yoğunluğu azaltarak terapiye çok daha iyi yanıt vermeni sağlar. Şu an yaşadığın şey çözümsüz değil, tam tersine doğru destekle oldukça iyi toparlanabilen bir süreç. Sen kötü, namussuz, sadakatsiz biri değilsin. Eğer öyle olsaydın bu düşünceler sana acı vermezdi. Bu acı, senin değerli bir insan olduğunu ve değerlerinin güçlü olduğunu gösteriyor. Kendine kızdığın, “neden bunu söyledim”, “neden düşündüm” diye suçladığın her an aslında takıntıyı besleyen bir adım oluyor. Bu yüzden profesyonel bir süreç başlatmak hem seni hem ilişkinizi rahatlatacak. Nereden başlayacağını bilmiyorsan en yakındaki psikiyatri polikliniği veya bir psikologla görüşme planlayabilirsin. Son olarak, burada yorumlarda çok uzun ve detaylı cevap yazamadığım için tüm sorularına derinlemesine yanıt veremiyorum ama istersen yeni bir soru gönder, oradan devam edelim. Bu süreçte yalnız değilsin ve destek almaya karar vermen iyileşmenin en önemli adımı olacak.
18 Kasım 2025 11:06Gizli Kullanıcı
Merhaba doktor hanım. Erkek arkadaşım benim yanımda destekçim ve o destek oldukça ben daha rahatlıyorum. Kötü hissettiğimde düşüncelerimde onunla paylaşıyorum. Ama bazen sınırı aşıyorum ve onuda delirtebiliyorum. Şimdide bu sıralar eski sevgilim takıldı ve sürekli onu düşünüyormuş gibi hissediyorum bir şey görüyorum aklıma geliyor bir şey oluyor benzetiyorum saçma sapan aklıma takılıyor ve ben takılmasını istemiyorum ve kendimi sorguluyorjm ve böylelikle gene o iğrenç hissetme döngüsünd girşyorum. Erkek arkadaşımın aldığı her hedıyeyı begenır suprızlerını severım ama son sıralarda begenmedigim bişey olunca tak dıye soyluyorum ve şöyle böyle yap diye örnek veriyorum arkadaşlarımızı örnek verıyorum çok alçakça ama böyle bi düşünce geldigi icin kafamda oldugu icin söylemek istiyorum. Tartmayı yorumlamayı iyi düşünmeyi yapamıyorum. Bunları naso yapabilirim. Nası iyi olumlu eskisi gibi hissedebilirim. Eskiden bu anlattığım olaylarda böyle değildim ve beni etkilemezdi. Şimdi ınun inancını sarsıyorum iyi ilerlemek herşeyi düzeltmek tekrardan bi ben inşa etmek istiyorum ama kendime bile güvenmiyorum neden böyle oluyor. Ve bu durumda erkek arkadaşımın nası bi yol izlemesi gerek onun içinde çok zor bu durum. Gerçekten çok fazla üzülüyorum ama elimden bişry gelmiyomuş gibi hissediyorum yani aslında kötü düşünce oldugunu biliyorum söylenmemesi gerektgini biliyorum ama bu düşünce direkt aklıma düştüğünde umursamamazlık yapamıyorum zaten bunu yapbilsem herşeyi aşmış olacağım bence. Bu düşünceler geldiğinde anlam yüklüyorum şekillendiriyorum. Lütfen bana iyi gelecek bir şey bi yol gösterin. Neden sorunlu gibi davranıyorum.
12 Aralık 2025 14:07Gizli Kullanıcı
Onunla aramındaha iyi olmasını benim kendime güven şüphe duymamam için. Tekrardan mutlu neşeli bir kız olarak devam etmek için onunda böyle inancını kırmamam için napabilirim. Millete bakmak dikkat etmek ölçmek tartmak biçmek istemiyorum. Eskiden yaşadıklarımı geçmişimi düşünmek anmak insanları özelliklerini hatırlamak istemiyorum çünkü bunlar şuan bende etki yapıyor.
12 Aralık 2025 14:09Psk. Betül Canbel
Merhaba sevgili danışan, Yaşadığınız bu süreç çok yorucu ve içinizde büyük bir sıkışmışlık yaratmış; hem kendinizi kaybetme korkusunu hem de ilişkinizi koruma çabanızı aynı anda görmek mümkün. İstemediğiniz düşüncelerin gelmesi, onları kontrol edemediğinizi hissetmeniz ve ardından gelen yoğun suçluluk ve iğrenme döngüsü sizin kötü, saygısız ya da sadakatsiz biri olduğunuzu göstermez. Aksine, değerlerinize ne kadar ters geldiği için bu düşünceler sizi bu kadar rahatsız ediyor. Bu durum çoğu zaman kişinin karakteriyle değil, kaygının zihni ele alış biçimiyle ilgilidir. Bu noktada süreci tek başınıza taşımaya çalışmanız hem sizi hem de partnerinizi yıpratıyor. Bir psikologla düzenli görüşmeler, bu düşüncelere anlam yükleme ve onları partnerinize anlatarak rahatlama döngüsünü fark etmenizi sağlar; bir psikiyatrist değerlendirmesi ise gerekirse kaygı yoğunluğunu azaltacak tıbbi desteği planlayabilir. Bu iki destek birlikte yürüdüğünde hem zihniniz sakinleşir hem de ilişkiniz üzerindeki baskı azalır. Yalnız değilsiniz ve bu durum değiştirilebilir. Dilerseniz bu konuyu biraz daha açmak ya da belirli bir noktayı sormak için yeni bir soru da oluşturabilirsiniz. Sevgiler, Psikolog Betül Canbel
13 Aralık 2025 18:44