Çocuk ve Ergen

Çocuğumu kreşe nasıl adapte ederim?

merve512 Eylül 2024 07:20

Merhaba cocugum 3.5 yasında almanyaya geleli 3 ay oldu ve kreşe başladı 8 gun botunca onunla gıttım 1 saat yanında oldum dısarıda koltukta oturdum bekledım sonra benım sınıftan gıtmemı ıstemedı ağladı ama oğretmen gıdın dedığı ıcın çıktım okula gıtmeyecem dıyor aglıyor saklanıyor bagırıyor okulun guzellıgını anlatıyorum arkadasını soyluyorum dıllerını öğrenecegını belirtiyorum ama fayda etmıyor ne yapmalıyum teşekkür ederim cevabınız ıcın iyi çalışmalar dilerim

Bu soru 13 Eylül 2024 21:21 tarihinde Psikolog Melisa Genç tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba sevgili danışan, bu durum sizi ve çocuğunuzu duygusal ve fiziksel olarak çok yoruyor olmalı. Öncelikle bunu paylaştığınız, çözüm aradığınız için sizi takdir ediyorum. Çocuklar bazen okula ya da kreşe başlarken annelerinden ayrılmak istemezler bunun temelinde kaybetme korkusu yatar. Çocuğunuz sizin onu terk edebileceğiniz ihtimalinden korktuğu için ve sizinle bağımlı bir bağlanma stili gerçekleştirdiği için kreşe gitmek istemiyor olabilir. Daha önce onun terk edileceğini hissettirdiğiniz bir olay yaşamanıza gerek olmadan çocuklar bazen bu şekilde düşünebilir.


İlk olarak çocuğunuzun ve kendinizin eline bir kalp çizmeyi deneyin. Bu kalbe her dokunduğunda size sarılmış gibi olacağını, sizin de bastığınızda ona sarılmış gibi olacağınızı söyleyin. Çocuğunuzun duygularını dinleyin ve tatlı bir dille onu asla bırakıp gitmeyeceğinizi, arkadaşlarıyla kaynaşıp oyun oynadıktan sonra tam saatinde gidip onu alacağınızı söyleyin. Siz kreşe bırakırken büyük ihtimalle kapıda ağlayacaktır onu tam saatinde gelip alacağınızı belirtin ve gidin. Çocukla beraber içeriye girmeyin ya da ağlamasının dinmesini beklemeyin siz oradayken daha çok ağlayacaktır fakat siz gittikten sonra mecburen içeri girip yavaş yavaş alışacaktır. Bir süre sonra siz onu kreşe bıraktığınızda ağlama huyundan vazgeçip içeri girecektir zaten fakat burada dikkat edilmesi gereken en önemli şey çocuğunuzu tam saatinde gidip almanız. Hocalarının sizi aramasını beklemeden tam saatinde orada olun. Eğer bir kere bile almanız gereken saatten geç giderseniz çocukta güvensizlik oluşacaktır ve bir daha kreşe gitmek istemeyecektir. Eğer tüm bu adımlardan sonra çocuğunuz yine aynı şekilde kreşe gitmek istemezse bir psikologdan yardım alarak bu sürece alışmasını kolaylaştırabilirsiniz. Umarım çocuğunuz kısa sürede uyum sağlayabilir. Sevgilerle…

Cevaplanmış benzer sorular

Sosyal Hayat

Psikoloğa Gidemiyorum Ama Anksiyete Ve Okb Olduğumu Düşünüyorum

Ağlama krizleriKilit, ocak, ütü, elektrik Kapı gibi kapanması gerekli olan eşyaları sürekli kontrol etme yapmadığında kötü hissetmeEn Küçük Bir Hastalık Belirtisinde Googlan BakıyorumHerşeyi Çok Fazla DüşünüyorumDurduk yerde kendi kendine konuşmaÖnceden Yaşanmış Bir Şeyi Sürekli Aklına Getirme Ve Keşke Öyle Yapsaydım DemekEn Ufak bir hışırtı veya sese birçok senaryo kurmakGeceleri uyuyamıyorum uyuduğum zaman uyanasım gelmiyor uyanık olduğum zaman uyuyamıyorum uyuyasım gelmiyorMesela gündüz uyandığım zaman hiçbir şey yapasım gelmiyor o kadar halsiz bitkin içimden hiçbir şey yapasım gelmiyor Bazen evde işleri yapmaya bile zorlanıyorum yani yapasım gelmiyorBelirli cümleleri, kelimeleri ya da duaları tekrarlamaBir şeye veya bir ortama girdiğimde çok geriliyorum yani bana bir şey söyleyecekler Ya cevap veremezsem karşılık veremezsem diye bu korku da var yani Bu yüzden de ortam içine fazla çıkmak istemiyorum çıkamıyorumDurduk ve sebepsiz yere gelen sinir en ufak bir şey de bile durduk yere sinirlenebiliyorum aşırı tepki ve tepkiler verebiliyorumDışarıya çıkamıyorum Mesela bu da bir şey dışarıya çıkasım gelmiyor Herkes bana bakıyormuş gibi hissediyorum ya ki bakıyorlar hissediyorum Yani baktıklarını aşağılayıcı bakıyorlar Yani biraz da yapılı bir vücudum var aşağılayıcı bakıyorlar yani iğrenerek bakıyorlarmış gibi hissediyorum en ufak bir yere bile gidesim gelmiyor sırf bu yüzdenÖzgüvenim yok yani kendi kendime bir yere gidesim gelmiyor Biraz önce de anlattığım gibiYani Beni kimse anlamıyor Bilmiyorum bana mı öyle geliyor ama kimsenin anlamadığını düşünüyorum beniYani yaşıtlarımı görüyorum o kadar olgunlar ki geziyorlar tozuyorlar eğleniyorlar çok mutlular yani çocukluk arkadaşımı görüyorum Çok mutlu Yani üniversiteye gidicek şu an üniversite sınavına girdi Çok mutlu Yani şu an üniversite sınavına girdi ya Neden ben onun gibi değilim Neden olamıyorum onun gibi diye düşünmeden duramıyorum Yani bunubenim neyim eksik yani onlardan