Kumar bağımlısı eş ve boşanma sürecinde ne yapabilirim?

Eşim 2016 dan beri kumar oynuyor. 5 senelik evliyim. Son 2 senede öğrendim kumar oynadığını. Maddi manevi destek oldum ama artık yeter. 3.ye anı şeyi yapıyor. Detaylar çok uzun buraya yazamayacağım kadar. 2 sene boyunca ona maddi manevi destek oldum yatağımı ayırmadım, psikolojik kumar bağımlılığı ile ilgili destek aldık. Kendim içinde nasıl bu süreçle baş edebilirim diye. %100 bağımlı çıktı. Doktorun tavsiye ettiği şekilde maddi kısmı ayarladım. Çalıştım hep yardım ettim. Boşanıyorum çok kötüyüm. Kötü olmamın sebebi ise karşı tarafın kumar oynamasını bile utanmadan bana suçu atması. Ki o zamanlar oynarken onu tanımıyordum bile. Maddi manevi kendimi kötü hissediyorum. En çok üzüldüğum senelerdir emek verdim. verdiğim tüm emeklerim çöp oldu. Yaptığım her sey için sen bana böyle destek verdin demek yerine yaptığım her seyi gormemezlikten gelinip yapmadigim seyler hakkinda yapmis gibi gosterilip ustume iftira atilmaya calisilması. İnsanlara güvenemiyorum kimseye inanmiyorum kimseye deger veremiyorum ve kimseyi de artik sevebilecegimi dusunmuyorum. Ben ayakta kalmak icin ne kadar cabaliyorsam benim kanatlarimi kirmak ayaklarimi kirmak icin o kadar cok ugrasiyorlar. Yaptiginiz hic bi iyilik gozukmuyor ustelik en sonunda sizi çıldırtiyorlar. En son yaptiginiz seyleri karsi tarafin yuzune vuruyorsunuz ve karsi taraf yuzsuz yuzsuz konuyu baska yere cekip sizi surekli manipüle etmeye calisiyor. Psikolojik siddeti dibine kadar bana yasattilar. Sadece şundan çok eminim. Elimden geleni fazlasıyla yaptım vicdanim rahat. Çünkü ben onu bu durumdan kurtarmak bagimliliktan cikartip eski sevdigin insana döndürmek için çok çaba sarfettim. Ama insanların gerçek yüzünü asıl şimdi görmeye başladım bu yüzden ruhum daha da çok yaralandı. Bu süreci en az yara ile nasıl atlatabilirim. Karşı taraf suçlu olduğu halde ve elimde kumarin kanıtları olduğu halde anlaşmalı boşanmaya yanaşmıyor çekişmeli bosanmada benim onada davaya da sürece de tahammül edebilecek bir sabrım kalmadı. Çok fedakarlıklar yaptım. Sanki bir anda tüm duvarlar üstüme yıkılmış ve bir köşede sıkışıp kalmış gibi hissediyorum. Güven, sadakat, inanç, sevgi, dogruluk, dürüst, kavramları sanki bana elveda dediler. 5 senelik evliliğim benim hayatıma mâl oldu. Bir yıkım ve bir enkaz bıraktı üstümde.

Hiçbir şey olmamış gibi devam edelim davranalım dedi eşim olucak haysiyetsiz ve kaynanam. Çok şükür ailem yanımda her ne kadar olayları daha yeni öğrenselerde destek oluyorlar. Tek destek vermedikleri yanlarında olmam gerektiği. Çalıştığım ve evimin (kira) olduğu yere gitmemi istemiyorlar. Ama ben isimide meslegimi de seviyorum orayı bırakmak istemiyorum. Bana iyi geliyor. Ailemin bulunduğu yer küçük bi yer bu sebeple iş bulamam. Sevmediğin istemediğin bir işi sadece para için yapabilecek bir insan değilim. Belirsizliğin içine soktular beni. Kafamdaki belirsizlikler yüzünden sosyal hayata adapte olamıyorum. Gülemiyorum Çünkü bana gülmeyi unutturdu x kişisi. Destekleriniz benim için çok önemli şimdiden teşekkürler