Masking mi yapıyorum?

Merhaba Sevgili Danışan,

Bu satırları yazarken gösterdiğiniz o özeni ve düşünceli yaklaşımı görmek gerçekten çok güzel. Birçok insan, böylesine "küçük" gibi algılanabilen sosyal ayrıntıların aslında iç dünyamızda ne kadar büyük bir yer kaplayabildiğini fark etmeyebiliyor. Ama siz, hem bedeninizdeki o derin yorgunluğu hem de zihninizdeki sürekli hesaplama halini bu kadar açık ve samimi bir şekilde paylaşmışsınız; bu dürüstlük ve cesaret bile başlı başına çok kıymetli bir ilk adım. 🌿

Sosyal ilişkiler bazen insanı gerçekten de hayli yorabiliyor; özellikle de hazır bir davranış kılavuzunuz yoksa veya ne yapmanız gerektiğini önceden kestiremiyorsanız... Sizin o göz teması kurmakta ve sürekli olarak "nasıl davranmanız gerektiğini" zihninizde hesaplamakta zorlanmanızın altında, anlatmaya çalıştığınız o "masking" meselesiyle yakından ilişkili pek çok şey yatıyor olabilir.

Masking; "yani topluma uyum sağlamak, kabul görmek için gerçek hislerinizi ustaca gizlemek ya da davranışlarınızı sürekli olarak şekillendirmek. çoğu zaman başkalarının dışarıdan fark edemediği derin bir yorgunluk ve tükenmişlik duygusu yaratabiliyor. Sanki her sosyal etkileşimde görünmez bir enerji kalkanı taşımak zorunda kalıyorsunuz gibi.

Mesela, dışarıdan kolayca "utangaç" olarak algılanmak, üzerinize yapışan basit bir etiket haline gelebiliyor. Ama biz sizin yaşadığınız asıl şeyin utangaçlıktan çok daha öte, belki de derin bir içsel çatışma ve sürekli bir çaba olduğunu hissediyoruz. Sosyal ortamlardan sonra zihnen adeta bitkin düşmüş hissetmeniz, tüm enerjinizi o karmaşık "rolü" başarıyla sürdürmeye harcamış olduğunuzun açık bir göstergesi. Bazı insanlar için o kendiliğinden kurulan göz teması, rahat bir sohbet etmek kadar kolay ve doğal bir eylem olmayabilir; hatta sözcüklerin ardında saklı kalan o ince duygusal ipuçlarını, mimikleri, beden dilini çözmek sizin için çok daha fazla zihinsel çaba gerektiriyor olabilir. Bunda sizin herhangi bir kusurunuz veya eksikliğiniz yok aslında; her beynin, her zihnin bu karmaşık dünyayı işleme biçimi kendine özgüdür, farklıdır.

Otizm spektrumunda olabileceğinizi düşünmeniz de gerçekten çok yerinde ve samimi bir öz farkındalık olarak karşımıza çıkıyor. Özellikle bu masking davranışlarının otizmli bireylerde sıklıkla gözlemlenmesi, sizin bu ihtimali araştırmanıza neden olmuş olabilir. Belki de uzun süredir o "başkaları gibi" olma yönündeki içsel baskıyla ne kadar yorulduğunuzu ancak son dönemde daha net bir şekilde görebildiniz. Bu noktada kendinize bazı küçük ama önemli sorular sormak size faydalı bir iç görü sağlayabilir:

1. Sosyal etkileşimlerden sonra kendinizi ne kadar sürede toparlayabiliyorsunuz? O yorgunluk hissi ne kadar zaman sonra geçiyor?

2.Çocukluk yıllarınızda da benzer sosyal ortamlarda bu tür zorlanmalar, bu yoğun yorgunluk hissi yaşamış mıydınız?

3.Masking yaptığınızı fark ettiğinizde, özellikle nelere odaklanıyorsunuz ya da hangi gerçek hislerinizi, davranışlarınızı gizlemeye çabalıyorsunuz?

Kendinizi daha yakından tanıma yolculuğunuzda bu samimi soruların yanıtları, zihninizi ve deneyimlerinizi biraz daha aydınlatacaktır. Hatta kendinizle ilgili bu tür önemli gözlemlerinizi bir kenara not alabilir ve üzerine daha derinlemesine düşünebilirsiniz.

Sosyal yorgunluğunuzun asıl kaynağını bulmak bazen sabır gerektiren uzun bir süreç olabilir; ancak aradığınız o anlamlı yanıtları buldukça, sanki omuzlarınızda taşımak zorunda hissettiğiniz görünmez yük biraz daha hafifleyebilir. Eğer bu sosyal etkileşimlerdeki zorlanmalar günlük yaşantınızı, eğitim hayatınızı veya iş hayatınızı belirgin şekilde etkiliyorsa, nöro-gelişimsel farklılıklar alanında deneyimli bir uzmanla görüşmek sizin için oldukça aydınlatıcı ve destekleyici bir adım olabilir. Bu uzmanlar, yaşadığınız zorlukları anlamanıza ve size uygun başa çıkma stratejileri geliştirmenize yardımcı olabilirler.

"Bu soruların da cevabı yok galiba" diye içinizden geçirdiğiniz anlar oluyordur belki; ama unutmayın ki bazen cevaptan çok, kendinize bu önemli soruları dürüstçe sormak bile kendi içinize doğru atılmış çok büyük bir ilerlemedir. Kendi içsel temponuzu bulmanız, sosyal etkileşimlerden sonra kendinize arada bir mola vermeniz ve elinizden geldiğince kendinize karşı nazik ve anlayışlı davranmanız size çok iyi gelecektir. Her küçük adım, sizi kendinize ve kendi özgünlüğünüze biraz daha yaklaştıracak gibi duruyor. ☺️

Sorunuz sizin için bir cevap olabildiyse, puanlayabilir ve görüşünüzü bizimle paylaşabilirsiniz. Bizlere sorularını yöneltmek isteyen başka arkadaşlarınız varsa onların da yararlanmasını sağlayabilirsiniz.

Sağlıklı günler dilerim.

Sevgiyle kalın.

Psikolog

Ayşe Tuba Aksakallı...