• Anasayfa
  • Sorular
  • Mutsuz agresif sinirli gergin bir insan olmayı nasıl bırakabilirim?
İletişim

Mutsuz agresif sinirli gergin bir insan olmayı nasıl bırakabilirim?

Gizli Kullanıcı23 Ocak 2025 17:50

benim bir yıllık bir ilişkim var ve sevgilimi seviyorum çok iyi bir insan aşırı anlayışlı bir insan ama bazen ara ara ondan soğuyorum ve kolay kolay sevemiyorum hissizleşiyorum adete mutlu olamıyorum bile ama o beni şartsız koşulsuz bu halimle sevebiliyor niye bende böyle döngüler oluyor bana hediye alsa bile o sıralar soğuk hissettiğim zamanlar tek mutlu olmuyorum bir hediyeye barışamıyorum neden.. merak ediyorum çünkü kafamda o kadar şey dönüyor ki artık sevmiyor muyum gibi şeyler ona anlattığımda bu sorunlarımı çözmeye çalışıyor ona haksızlık yaptığımı düşünüyorum ama elimde değil bu suçluluk, soğukluk, hissizlik bitiricek beni

Bu soru 24 Ocak 2025 21:42 tarihinde Psikolog Sena Keşkek tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba sevgili danışan,


Yaşadıklarınızı benimle paylaştığınız için teşekkür ediyorum öncelikle. Çözüm arayışına koyulmanız çok kıymetli, kendinizi tebrik etmelisiniz.


Romantik ilişkilerde zaman zaman duygusal dalgalanmalar yaşanabilir. Bu durumu deneyimleyen birçok insan olduğunu bilmenizi isterim. Hissettiklerinize ve hissettiklerinizden dolayı kendinize kızmamalısınız. Hislerinizi tanımalı, kabul etmeli ve bu noktada kendinize anlayış göstermelisiniz. Örneğin "Erkek arkadaşım bunu hak etmiyor ve ben ne yaparsa yapayım böyle hissetmekten geri duramıyorum. Bu şekilde hissetmemem lazım." demek yerine "Erkek arkadaşım bana nazik davranıyor, bu gerçekten çok hoş. Bu sıralar yaşadığım duygusal dalgalanmalardan ötürü ona biraz uzak davranıyor olabilirim. Bu konuyu onunla paylaşıp üzerinde konuşmayı deneyebilirim." diyerek kendinize daha şefkatli yaklaşabilirsiniz. Tüm duygular bizler içindir ve unutmayın ki hiçbirini deneyimlemek bizi suçlu yapmaz. Duygularımızı kabul etmeyip duygularımızı bastırma yoluna gitmek uzun vadeli daha kötü sonuçlar doğurabilir.


Sevgili danışan, "Partnerime daima sevgi göstermeliyim." gibi bir düşünce sizi sınırlandırabilir. Bunun aksini hissettiğiniz zamanda kendinizi suçlayabilir ve kuralların dışına çıkmış hissedebilirsiniz. Kendinize bu şekilde mükemmeliyetçi dayatmalar yapmamaya özen göstermenizi öneririm. İlişkiler daima sevgi dolu ilerlemek durumunda değil. Milyonlarca insan, milyonlarca ilişki ve milyonlarca sevgiyi ifade etme şekli var. Bunları göz önünde bulundurun ve kendinize şefkat gösterin lütfen :)


Sevgili danışan, umarım bu yazım size fayda sağlamıştır. Aklınıza takılan sorular için yeniden bizlere soru sorabilirsiniz. Bu durum günlük hayatınızı olumsuz etkiliyorsa bir psikolog/ psikiyatrist desteği almayı düşünebilirsiniz.


Sevgiler,

Psikolog Sena Keşkek

alinti

teşekkür ederim aynı yorumları erkek arkadaşımda yapmıştı sizlerden duymakta pozitiflik kattı 🩷

Yorumlar

Psk. Sena Keşkek

Rica ederim sevgili danışan ✨

25 Ocak 2025 08:40

Cevaplanmış benzer sorular

İletişim

Duygusal ve zor konularda kendimi ifade edemiyorum, hemen ağlamaya başlıyorum

Hem ailemle hem de romantik ilişkimde bir problem olduğu zaman kendimi açıkça ve net bir şekilde ifade edemiyorum, konuşurken bir süre sonra ağlamaya başlıyorum. Ailem geçmişte uğradığım travmalarımı bilmiyor,bunlardan bazıları çocukken cinsel istismar, taciz vb. bazıları da hastalık vs gibi durumlardan ötürü çektiğim yoğun fiziksel acıdan oluşuyor bunların yanında öfkemi kontrol edemiyorum, çabuk sinirleniyorum, hepsinin tabii ki de ruhuma sirayet ettiğinin farkındayım ve iyileşmeye çalışıyorum. 24 yaşındayım, annem bana hep "geçmişin güzel şeylerini görmüyorsun kötü olaylarda takılı kalmışsın" demişti. Duygusal açıdan onlar tarafından ihmal edildiğimi, birçok ihtiyacımı karşılayamadıklarını beni koruyamadıklarını düşünüyorum, ve bu durum beni çok öfkelendiriyor, ben çocukken annem babaannem ile dedeme bakıyordu aynı evde onlarla birlikte yaşıyorduk, çocuk halimle onlara hizmet etmeye zorlanıyordum bu durum 21 yaşıma kadar devam etti, babam uzakta çalışıyordu eve yılda birkaç kez geliyordu, şuan bile uzakta. mevcut durumum bazen annemle bazen de tek yaşıyorum. Annemi çok üzüyorum, biliyorum ki o da çok zorluklar çekti. Fakat sadece kendi acılarımı söyleyip duruyorum. Çoğu zamansa anne babamın ebeveyniymişim gibi davranmak durumunda kaldım. Sevgilim çok anlayışlı ve kendimi onun yanında çok güvende hissediyorum. Onunla her konuda daha açık konuşabilmeme karşın tartışmalarımızda ağlamaya başlıyorum. İlişkimiz benim duygusal durumum ve halledemediğim problemlerim yüzünden zarar görüyor, evet ona bağlı hissediyorum ve de onunla olmayı çok istiyorum. Onu üzmemeyi, benim yüzümden kendisini değiştirmek zorunda hissetmemesini istiyorum, olduğumuz gibi aynı yolda yürüyen iki farklı insan olma özelliğimizi iletişim problemlerim yüzünden kaybetmek istemiyorum. Sevgilim bana, ilişkide bekar gibi davranıyorsun, çift olduğumuzu unutuyorsun, senin canın nasıl istiyorsa öyle devam ettik ilişkiye ve sen kendin yönlendirdin demişti. Değişmeyi ve dönüşmeyi çok istiyorum, maddi durumum elverişli olduğunda terapiye başlayacağım, fakat bu süre zarfında ilişkilerimi düzeltmek için neler yapabilirim? İletişim eksikliğimi nasıl giderebilirim? Sürekli ağlama hissini nasıl engelleyebilirim?Teşekkür ederim 💖