Nasıl daha sakin biri olabilirim
Bazen gerçekten çıldıracak gibi oluyorum hiç bir şekilde kendimi sakinleştiremiyorum akıllı mantıklı hareket etmeye çalışırken daha kötü oluyor. İnsanların yaptığı kötülüklere karşılık ben daha çok kötü olmak istiyorum herkes nasıl davranıyorsa aynı öyle tepki alıcak ben bunu istiyorum ve çok sinirim bozuluyor sanki sadece bir konuda ben hatalıymışım gibi davranılıyor eşimin annesi yaklaşık bir ay önce vefat etti biz Antalya'da oturuyoruz ailesi maraşta. Ben 19 eşimde 30 yaşında 4 aylık bir oğlumuz var ben oğlumu her şeyden korurum sakınırım onun canının yanmaması için tırnağını bile kesemiyorum sırf ağlamasın diye özel aşıları yaptırmıyorum ateşi oluyor diye maraşa gidince eşimin yengesi benim oğlumun ayağını ısırdı farkındaysanız hiç mantıklı bir hareket değil oğlumda aynı aşı vurulmuş gibi ağlamaya bağırmaya başlayınca bende tahmin edersiniz ki tepki verdim çünkü ben bu kadar sakınırken kimse canını yakamaz. Biraz bağırdım ne diye ısırıyorsun git kendi oğlunu ısır diye o anın verdiği sinirle de çocuk oğlum kucağımdayken kapıyı ayağımla açıp ayağımla kapattım onların ailesi çok dedikoducu olunca bu gelin bizi istemiyora geldi eşim ve ailesi çok güzel bir şekilde tepkilerini verdiler bir abisi gelir seni cin çarpmasından beter ederim der bütün sülalesi engeller ki biz bu yüzden eşimle ayrılma noktasına bile geldik yine bir şekilde durulduk ama ailesinin engellemesi benim aşırı moralimi bozuyor ne hakla sen beni engelliyorsun bana göre engellemek o kadar çocukça geliyor ki ben kimseyi engellemem mesela silerim numarasını bitti ne yani sen beni engelledin ne oldu sabır ya sizce haklı miyim ben oturup çocuğuma tek bakıyorum hiçbir şekilde destek almıyorum şu yaşadıklarım beni daha çok yıpratıyor . Bu yüzden insanlarla mesafeli oluyorum kimseyi sevmiyorum bu arada benimde annemle babam ayrıydı 6 yaşından beri babannamde kalıyorum annemi şu zamana kadar hiç görmedim babamda evlendi kendi yuvası var benim ailemle de kimseyle konuşmuyorum bir tartışma oldu yani anlayacağınız kimsem yok
Bu soru 14 Aralık 2024 21:45 tarihinde Psikolog İrem Bor tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhabalar sevgili danışan, öncelikle yaşadığınız durumun sizin için ne kadar zorlayıcı olduğunu anlıyorum. Bir yandan annelik sorumluluğu diğer yandan geçmiş zorluklar ve eşinizin ailesiyle olan problemlerle başa çıkmaya çalışıyorsunuz. Yoğun duygusal yük ile birlikte öfke hissetmeniz normaldir. Ancak öfkenizi yönetmek, hem çocuğunuz hem de sağlığınız için çok önemlidir.
Durumu biraz daha detaylandırmak isterim.
Öfkenizin altında yatan bir çok neden olabilir.
küçük yaşta ailenizden ayrı kalmak, duygusal bağlarınızı gelişiminde eksik hissetmeniz şu an size yalnızlık ve güvensizlik hissi verebilir. Aynı zamanda çocuğunuzun güvenliğine karşı kaygı duymanız da onu fazla kontrol etmeye dönmüş olabilir. Aile içi ilişkilerde eleştiri ve dışlanma hissi de kendinizi haksızlığa uğramış hissettirebilir sevgili danışanım.
Duygularla başa çıkmak zor olabilir ancak duygular sizi değil, siz duyguları yönetebilirsiniz.
Öfke geldiğinde verilen tepkiler genellikle, düşünmeden yapılan ve kontrolsüz davranışları içerir. Bu durumu yönetebilmek için; ilk olarak olarak bedenimizi kontrol altına almayı deneyebiliriz. Bunu size söyleyeceğim nefes egzersizi yapabilirsiniz. Derin bir nefes alarak başlıyoruz, dört saniye sürüyor. Sonra o nefesi yedi saniye boyunca tutuyoruz ve sekiz saniye boyunca nefesimizi veriyoruz. Bu egzersizi günlük rutin hayatınıza ekleyerek günde 10-15 kez tekrarlayabilirsiniz. Böylece öfke anlarında kullanmanız daha kolay olacaktır.
Öfkelendiğinizde bulunduğunuz ortamdan çıkıp kısa süre kendinize alan yaratabilirsiniz.
Aynı zamanda tepki vermeden önce “durup” kendinize şu soruları sorabilirsiniz. Bu davranışım şu anki sorunumu çözecek mi? Bu tepkim benimle uyumlu olur mu?
Hislerinizi sakin bir şekilde ifade etmeniz önemlidir. Örneğin orada, oğlumun canının yanmasından endişeleniyorum. Bu beni üzüyor. gibi cümleler tartışma yaratmayarak sizi anlamalarını sağlayabilir.
Eşinizin ailesiyle yaşadığınız problemler için eşinizle açık bir iletişim kurmanızda fayda var. Bu durumun sizi nasıl etkilediğini ve duygularınız paylaşın. “Senin desteğin benim için önemli.” cümlelerini kullanmak aynı tarafta hissetmeyi sağlar.
Eşinizin ailesine sınır koyabilirsiniz, oğlunuzla ilgili kararların size ait olduğunu ve bu konuda müdahale istemediğinizi açıkça paylaşabilirsiniz.
Sürekli güçlü hissetmek zaman içinde bizi zora sokabilir. O nedenle, her şeyi mükemmel yapamayacağımızı ve insani duygular taşıdığımızı kendimize hatırlatmalıyız. Kendimize şefkat göstermek her şeyden öncelikli olmalıdır. Örneğin kendinize karşı, “Bu kadar yükün altında zorlanmam normal, elimden geleni yapıyorum.” demek anlayış göstermektir.
Bu durumların üstünüzdeki etkisini azaltmak ve öfke yönetimini sağlıklı yapabilmek adına bir psikologdan destek almak size iyi gelebilir.
Unutmayın ki, yaşadığınız zorlukların size ağır gelmesi normal olduğu gibi baş etmek için gösterdiğiniz tepkiler sizi daha çok yıpratabilir. Sizin çabalarınız, çocuğunuzun daha sağlıklı bir ortamda büyümesine katkı sağlayacak.
Bu bir süreç, bu süreçte yalnız olmadığınızı bilmenizi isterim.
Hoşça kalın…
Sevgiler, Psikolog İrem Bor
