Nasıl devam edebilirim?
iyi günler öncelikle 15 yaşındayım ismim yasemin uzatmadan konuya girmek istiyorum nasıl anlatsam bilmiyorum belki ergence gelecek ama sevgilimden ayrildim psikolojimi cok etkiledi bana soğuk yaptı iki gün boyunca üst üste beni ekti sonra bugün itiraz eder belki dedim ayrılalım dedim direkt tamam dedi canim o kadar yanıyor ki intihar edip cok hızlıca kurtulmak istiyorum onu o kadar cok seviyordum ki bu acıyi size yemin ederim iki göğüsümün tam orta yerinde hissediyorum o kadar zor ki onunla bir daha konusmayacagimi günümü anlatmayacagimi bilmem dayanamıyorum nolur yardım et nolur bak gerçekten yapamıyorum kimseye anlatamıyorum bana sadece boşver üzülme şunun için diyip duruyolsr anneme babama bi psikolojik destek almak istedigimi söylediğimde sebebini soruyolar ama söylersem eğitim hayatım bile bitebilir
Bu soru 14 Ekim 2025 19:29 tarihinde Uzman Klinik Psikolog Merve Akdikmen tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Yasemin, öncelikle iyi ki yazdın.🌸
Bu kadar zorda hissettiğin bir anda bir yetişkine, bir uzmana ulaşmayı seçmen çok önemli bir adım.
Seni anlıyorum. Şu anda yaşadığın şey “ergenlik” diye geçiştirilecek bir şey değil.
Bu yaşta aşka dair yaşadığın bu sarsıntının senin için ne kadar önemli olduğunu, başkalarının “boşver” demeleriyle asla küçümsenmeyecek kadar gerçek.
Güvendiğin, en doğal yönünü paylaşabildiğin birinden birdenbire olan bu kopuş çok sarsıcı olabilir. Hele ki, ayrılık kararıyla belki bir “itiraz” ya da “ben de üzgünüm” beklediniz, ama karşıdan beklediğiniz ilgi gelmeyince içiniz parçalanmış.
Bazen yalnız hissettiğinde insana her şeyin dar geldiği dönemler olur. Özellikle kimseyle paylaşamadığın içine akıttığı dertler, sanki üstüne bir ağırlık gibi binip seni nefessiz bırakmış . Ve çoğu zaman, özgürce duygularından bahsetmenin mümkün olmadığını düşündükçe daha da sıkışmışsınız. Belki bu noktada içinde, “her şeyi bitirmek” gibi düşünceler de kıpırdamış. İnsanın aklına böyle şeyler gelince kendini suçlu ya da güçsüz hissetmesi çok doğal, fakat bu senin ne kadar incinebilen, derinlikli bir insan olduğunu gösteriyor, başka bir şey değil. Ama bil ki bu düşünceler senin gerçekten ölmek istemenden çok, yaşadığın acıya “dayanamama” duygusunun bir yansımasıdır. Yani sen aslında acıdan kurtulmak istiyorsun, yok olmak değil. Ve bu fark, çok önemli. bu acıyı paylaşmak, anlatmak isteyen bir yanın hâlâ burada ve bu çok kıymetli
Şu anda belki en iyi gelecek şey, birinin gerçekten seni dinlemesi ve anlaması.
Eğer mümkünse, seni güvende hissettiren bir yetişkine — bir öğretmenine, rehber öğretmenine ya da bir akraban — “çok zorlanıyorum, bir uzmanla konuşmam gerekiyor” demen, senin için büyük bir adım olur.
Küçük bir egzersiz önerisi:
Bir elini göğsünün ortasına koy, derin bir nefes al…
Ve için için “Şu anda çok üzgünüm, ama bu hislerin tam ortasındayım ve hayattayım” de.
Bu birkaç nefes, beynine “hala buradayım ve nefes alıyorum” mesajı gönderir.
Yeniden yazmak, duygularını daha fazla paylaşmak istersen ben buradayım. Bazen yazmak bile ufak bir rahatlama olabilir. Şu anda yaşadığın hiçbir his gereksiz, saçma ya da küçük değil. Senin hikayen ve kendi duyguların… Arzu edersen seans süreci içerisinde daha detaylı sekilde ilerleyebiliriz sadece hislerini paylaşmak da, yolu birlikte aramak da seçenekler arasında... ❤️
