Psikoloji

Nasıl haksızlığa ilgisizliğe karşı baş edebilirim ?

Gizli Kullanıcı27 Kasım 2024 09:08

Merhabalar ben evliyim 3. Yıldayız eşim çok anneci ben haklıyken bile beni annesiyle dedikodumu yaparak haksız görüyor annesi çok dolduruyo sonra bana şiddet uyguluyor annesi babası erkek kardeşi sürekli boşan diyor onların yaptığı saygısızlığa bana söyledikleri kötü laflardan hakaret küfürden bıktım ama kulağım duya duya laf etmelerine rağmen başta annesi sesimi çıkaramadım hiç bir zaman eşim de ailesinin haksız olmasını bile bile hep beni suçladı kendi ailemle çok sorun yaşadım o yüzden evlendim eşim evliliğin başından beri beni hep aldatıyor yakalıyorum bizzat delillerim var ailesine gösterdim yine oğullarını savunup eşimi haklı gibi konuşturup yine bana karşı doldurdular eşim de artık kendini haklı görmeye başladı bende sürekli affetmek zorunda kaldım ailemin evine gitsem yapamam çünkü onlar yüzünden kaçtım evlendim babam çok sinirli sürekli bağırıp çağıran şiddetli birisi eşim de ailesi de biliyorlar babamın huyunu hep diyolar git de baban sana zulüm olsun vs gibi konuşuyorlar eşim hep sen benden boşanamazsın beni bırakamazsın ki vs böyle şeyler söylüyor hata bende tabi ki her hatasında affedip sırf ilgi için ona ben yaklaştım bana hep ben seni hizmet et diye aldım evdeki her şeyi yap vs diyor ailesiyle yaşıyoruz 2 kat evleri aşağı katta hepsi kardeşleri annesi babası diğer erkek kardeşleri de üst katta kalıyor ama aşağıda benim tek odam var yatak odası hariç başka bir şeyim yok odamın karşısındaki odada yemek yiyolar hep beraberler hiç eşim bir yere götürmez gezdirmez bir şey almaz ailesine eli açık ama bana hep cimrilik yapar ben dile getirince de beni suçlar 3 senedir evliyiz bi kaç bir şey aldırırım zorla oda sonra herkesin içinde bunu sana ben aldım der durur baş etmek çok zor yoruldum artık ne yapacağımı bilmiyorum kendisi de ailesi de suçlu ama hep beni suçlar daha çok şey var ama artık dert anlatmaktan da yoruldum 😔

Bu soru 30 Kasım 2024 13:28 tarihinde Psikolog İrem Bor tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar sevgili danışan, yaşadığınız durumların oldukça karmaşık ve zorlayıcı olduğunu söylemek isterim. Yazdıklarınızdan, hem eşinizden hem de ailesinden baskı ve haksızlık gördüğünüzü anlayabiliyorum. Bu süreçte kendinizi yalnız, suçlanmış ve değersiz hissedebilirsiniz bu oldukça doğaldır. Kendi ailenizle de geçmişte yaşadığınız zorlukların bu durumu daha karmaşık hale getirdiğini hissediyorum. Ancak, sizin mutluluğunuz ve huzurunuz bu döngüyü kırmakla mümkün olabilir.

Bu duruma detaylı olarak birlikte bakalım isterim. Öncelikle sınırlarınızı belirmeniz gerekli olabilir sevgili danışan. Sizi haksız yere suçlayan, küçümseyen ya da size zarar veren söylemlere karşı artık sessiz kalmamaya çalışın. Kendinizi savunmak için yargılayıcı olmayan, net bir dil kullanabilirsiniz. Örneğin: “Bu şekilde konuşulduğunda kendimi kötü hissediyorum ve buna katlanmak istemiyorum.” Ailenizle ve eşinizin ailesiyle olan mesafeyi artırmanız ruhsal yükünüzü hafifletebilir.

Şiddet, kabul edilebilir bir davranış değildir. Eşinizin size uyguladığı şiddet veya ailesinin kötü davranışları karşısında yalnız olmadığınızı unutmayın. Eğer bu durum devam ederse, bir avukata ya da kadın haklarını savunan bir kuruma başvurarak yasal destek almayı düşünebilirsiniz. Özellikle, kadın sığınma evleri veya sosyal destek kurumları bu süreçte size yardımcı olabilir.

Ailenizle sorunlarınız olsa da bu dönemde size destek olabilecek bir arkadaş, akraba ya da güvendiğiniz bir kişiyle paylaşımda bulunabilirsiniz. Belki ailenize de geçmişteki sıkıntılarınızı ve bu dönemde onların desteğine ihtiyaç duyduğunuzu açıkça ifade etmek faydalı olabilir.

Bu noktaya gelmenizin nedeninin sadece sizin hatalarınız olmadığını kabul edin. Eşinizin sizi aldatması, ailesinin davranışları ya da size uygulanan baskı sizin sorumluluğunuzda değil. Kendinize karşı daha nazik olmayı unutmamalısınız.

Eşiniz ve ailesinin tutumunun değişmesi için adımlar atmışsınız. Ancak bir değişiklik olmadığında, bu evliliğin size ne kattığını ve ne götürdüğünü uzun vadede bir değerlendirmek önemli olabilir.

Bir süreliğine yalnız kalmayı veya kendinize zaman ayırmayı düşünebilirsiniz. Bu süreçte kendinizi dinlemek size iyi gelebilir.

Yaşadığınız durumun sizde bıraktığı etkileri azaltmak ve daha sağlıklı bir yaşam sürdürmek için bir psikologdan destek almayı düşünebilirsiniz.

Eğer mümkünse maddi bağımsızlık kazanmak için bir iş ya da gelir kaynağı arayışında olmayı düşünebilirsiniz. Bu size daha güçlü bir konum sağlayabilir ve eşinizin ya da ailesinin baskısından kurtulmanızı kolaylaştırabilir.

Unutmayın, sizin değeriniz başkalarının size nasıl davrandığına bağlı değildir. Daha sağlıklı ve huzurlu bir yaşam hakkınızdır. Atacağınız her adımda, yalnız olmadığınızı ve destek alabileceğinizi bilmek size güç verebilir.

Tekrar sorularınız ve yorumlarınız için burada olacağım.

Hoşça kalın..

Sevgiler, Psikolog İrem Bor.

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Ailem beni anlamıyor ne yapabilirim

henüz reşit değilim ve ailem beni anlamak istemiyor ergenliğe veriyorlar lakin okula adapte olamıyorum geçen sene 1yıl hastanedeydim ameliyat oldum ama hala üstünden geçmesine rağmen adapte olamıyorum ve okula gitmek istemiyorum arkadaş edinemiyorum dışarı çıkamıyorum ailem pek izin vermiyor sürekli kapalı şekilde giyiniyorum açık şeylere izin vermiyorlar kendi yaşımdakiler gibi olamıyorum sürekli ağlayasım geliyor bi ortamdayken sanki uzaktan izliyormuş gibi hissediyorum diğerleri gibi dışarda rahatça hareket edemiyorum utanıyorum biri bana bakarak arkadaşıyla konuşuyorsa dalga geçtiğini düşünüp tüm günümü kötü geçiriyorum ve gece 11 de yatıp ertesi gün akşam 6-7 gibi kalkıyorum oda ailemin zoruyla,uykumdan uyanmak istemiyorum sürekli uyumak istiyorum ve derslerden hiçbirşey anlamıyorum anladıktan sonra araya tenefüs giriyor ve diğer derste unutmuş oluyorum kendi başıma bir şeyler sipariş edemiyorum insanlarla konuşamıyorum ailem sessiz konuşuyorsun duymuyor diye dalgaya alıyorlar ve 1 yıl boyunca hastahanede kalıp sürekli ameliyat olmamda hala şuanda beni etlikiyor galibakendim gibi hissetmiyorum bir gün içindeki ayık kaldığımız 12 saatte sanki hiç bir şeye süre yetiştiremiyor gibi hissediyorum arkadaş edinmemi bile istemiyorlar dışarı çıkmayayım diye ve yardım almak istediğimi söylediğimde telefonunu bırakıp zamanında uyursan geçer diyorlar yada dersleri anlamadığım icin salak olduğumu söylüyorlar geceleri evde herkes uyuduysa onlardan sonra uykuya dalamıyorum çoğu zaman 1. 5 gün uyurken çoğu zaman uyuyamıyorum benden önceki abiminde bu tarz sıkıntıları vardı ve deli damgası vurmuşlardı ama aslında verdikleri cevaplar ve dikkate almamalarından dolayı onu deli eden onlarmış gibi hissediyorum ve hiç bir zaman düzgün bir cevap alamıyorum sürekli birşeyler alıp durdugumu neyime yetmedıgını düzgün bi hayatımın oldugunu soyluyorlar ve acık kıyafetlerden kastım askılı kıyafetler sıfır kol bile giydirtmiyorlar sadece bol tişört ve bol pantolon giyebiliyorum resmen ve daha bürsürüsü gergin oldugumda karnıma vuruyor ve ağrıyla birlikte kusasım geliyor parmaklarım bütün vucudum uyusuyor soguk terler atıyorum resmen