Nasıl kolay unutabilirim?

Sevgili Danışanım,

Öncelikle duygularını bu kadar açık bir şekilde paylaşman çok kıymetli. Yaşadıkların ve şu anda hissettiğin karmaşa, üzüntü ve öfke son derece anlaşılır. Bir ilişkide en yıpratıcı şeylerden biri, sevmek ve çabalamak için elinden geleni yaparken karşılığında sevgiyi değil, suçlamayı ve değersizlik duygusunu hissetmektir. Yazdıklarından anladığım kadarıyla uzun süre bu ilişkide yalnız kalmışsın; yani onunla beraberdin ama aslında onunla birlikteyken bile kendi duygularını hep tek başına taşımışsın.

İlişkinin başlarında yaşanan saygı sınırlarını aşan davranışlar, sosyal medya üzerinden başka kadınlara yönelmesi ve arkadaş ortamında yaptığı konuşmalar, senin kırılmana neden olmuş. Ne yazık ki, kırılan bir güveni tekrar onarmak çok zordur. Sen çabalamışsın, affetmeyi denemişsin ama affetmek, olanları unutmak ya da hissetmemek demek değil. Sen yaşadığın hayal kırıklığını ve öfkeni hep içinde biriktirmişsin. Bunu ona anlatmışsın belki ama sana kendini gerçekten güvenli, anlaşılmış ve değerli hissettiren bir ilişki ortamı oluşmamış.

Senin sorumluluğunu aldığın kısımda kendini sorgulaman çok kıymetli. Evet, bir ilişkide herkesin zaman zaman hataları olur ama sen hatalarını fark ettiğinde sorumluluğunu alıp davranışını değiştirmişsin. O ise aynı davranışları tekrar etmiş ve üstelik hatalarını inkâr etmiş. Özellikle arkadaşlarına yazdığı mesajlarda seni yalancı çıkarması, sana saygı göstermediğini ve aslında güven ilişkisini ciddi şekilde zedelediğini gösteriyor.

Bir insanın hem seviyorum deyip hem de seni psikolojik şiddete maruz bırakması kulağa çok karışık gelebilir. Ama bazen insanlar kendi sevme biçimlerini bile sağlıklı geliştirememiş olurlar. Sevdiğini zannetmek, karşısındaki kişiyi kontrol etmek ya da manipüle etmek hakkını vermez kimseye. Kıyafetlerine karışması, arkadaşlarından uzaklaştırması, seni sürekli suçlaması, sana psikolojik şiddet uygulaması kabul edilebilir değil. Ne yazık ki bu, sevgi değil. Bu, kontrol ve güvensizlik döngüsünün bir yansıması.

Sen bu ilişkide çok fazla emek vermişsin, hatta onu değiştirmeye çalışmışsın. Ama birini değiştirmek ya da düzeltmek bizim görevimiz değil. Bir ilişki iki kişi arasında olur ve iki taraf da sorumluluk almalıdır. Sen tek başına onun duygusal yükünü taşımışsın, ailesine destek olmuşsun, fedakarlık yapmışsın ama karşılığında hep eksik, hep suçlanan, hep yalnız kalan kişi olmuşsun. Şimdi aklında şöyle bir düşünce var: "Ben bu kadar çabaladım, onu ben toparladım, şimdi başka biri gelip bu emeğin karşılığını mı görecek?" Bu duygu çok tanıdık ve çok insani. Gerçekten çok çaba verdiğimiz birini kaybettiğimizde, onun değişmiş halini başkasına vermesi çok acı verebilir. Ama şunu da bilmelisin: Bu emeğin değer görmediği bir ilişkide kalmak, uzun vadede seni daha da yıpratır.

Sana zarar veren bir ilişkide kalmanın temelinde çoğu zaman "yalnız kalma korkusu" ya da "yetersizlik hissi" yatar. Sen bir yandan çok güçlü bir şekilde sevmişsin ama bir yandan da kendi ihtiyaçlarını hep geri plana atmışsın. Belki de bu noktada kendine sorman gereken soru şu olabilir: "Ben bu ilişkide kendimi nasıl hissediyorum? Değerli mi, yoksa sürekli eksik ve suçlu mu hissediyorum?"

Çünkü bir ilişki, öncelikle bize kendimizi değerli ve güvende hissettirmelidir.

Senin yaşadıkların kolay şeyler değil, uzun süreli bir psikolojik yıpranma yaşamışsın. Bu nedenle bu süreci bir uzmandan yüz yüze destek alarak çalışman sana çok iyi gelecektir. Böyle ilişkiler sonrası insanlar genellikle "Ben bir daha kimseyi bu kadar sevemem", "Yalnız kalırım" gibi kaygılara kapılır. Ama sen kendine dönüp, bu ilişkide yalnızken de ne kadar güçlü olduğunu ve kendini ayağa kaldırabileceğini hatırlayabilirsin.

Bundan sonrası için en önemli adım, bir ilişkiye değil, öncelikle kendine emek vermek. Belki de şu anda kendini iyileştirmek, sınır koymayı öğrenmek ve öz değerini yeniden inşa etmek için yeni bir döneme giriyorsun. Bu süreçte kendine nazik olmanı, içindeki kırılmış çocuğu duyup onunla ilgilenmeni çok önemsiyorum. Unutma ki, bazen bir ilişkiyi bitirmek en büyük kendini sevme eylemi olabilir.

Sevgilerimle🧡

Psikolog İrem Gülsün Zengin