Nasıl mutlu olabilirim
Ben bundan 11 yıl önce annemi kaybettim 9 yaşındaydım şu an 20 yaşındayım annem öldükten 4 yıl kadar Ablam bize baktı sonra o evlendi ben 13 yaşındaydım ablam evlendiğinde eve baktım okulumu bırakmak zorunda kaldım kardeşlerime bakmak zorundaydım 7 yıl oldu hiçbir şekilde mutlu değilim yaşıtlarımı gördüğüm zaman ister istemez onlara özeniyorum hepsi okula gidiyor hepsi geziyor hepsi eğleniyor hepsi paylaşımlar yapıyor ben se sadece onları izlemekle yetiniyorum hiçbir sosyal hayatım yok çünkü evin içindeyim normal bütün gün ev işleri yapıyorum ne çocukluğumu yaşayabildim ne genç kızlığımı yaşayabildim 7 yıldır hep mutsuzum böyle kendimi bir şeyin içine hapsedilmiş gibi hissediyorum yaşıtlarım lise mezunu üniversite mezunu olup kep fırlatırken benim burada böyle canım yanıyor hiçbir şekilde gezmek tozmak nedir bilmiyorum eğlenmek nedir bilmiyorum ve bu yüzden canım çok yanıyor psikolojim bozulmuş durumda yani böyle ruhum ölmüş gibi ölü gibi geziyorum kısacası hiç hayattan hiçbir şekilde zevk almıyorum içimde en ufak bir mutluluk kırıntısı bile yok 7 yıldır bitmeyen bir döngünün içerisindeyim değişen tek şey her geçen gün daha fazla acı çekmem bana yardım eder misiniz ne olur
Bu soru 22 Mayıs 2024 19:44 tarihinde Uzman Psikolog Merve Ulusoy tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhaba,
Sizler için çok zorlayıcı bir durum olmuş. 13 yaşında okulda bırakıyor olmak, kardeşlerine bakıyor olmak yaşının üstü bir sorumluluk. Bu sorumluluk altında şu an ezilmeniz çok normal. Hayalleriniz, hedefleriniz, düşünceleriniz sürekli bu konu ile ilgili çalışması daha da zor. Peki, şu an ki imkanlarınızda neler yapabilirsiniz? Bir yerlerden destek alarak dışarıdan liseyi bitirme şansınız var mıdır ya da İstanbuldaysanız İsmek değilse, diğer illerdeki belediye merkezlerindeki kurslar size yakın mı? Bunlardan birine başlayabilir misiniz? 7 yıl geçmiş. Kardeşleriniz bir miktar daha büyümüş ve ara ara sizi idare edecek hale gelmiştir. Buralarda bir iki saat bile olsa dışarıya gidip kendiniz için bir şeyler yapma şansınız var mıdır? Siz hiçbir şey yapmamış değilsiniz, kardeşlerinize baktınız. Bu da kıymetli ve önemli. Hele de o dönemde yapabileceğiniz en büyük iyilik. Ama bu iyilik artık bekleyebilir, durabilir. Her neyse, kendinize odaklanmaya çalışabilirsiniz. Bazen ücretsiz online eğitimler ve sertifika programları oluyor. Bunlara bakabilirsiniz. Peki sizin ilginizi neler çeker? Sizin becerileriniz neler? Nelerde kendinizi geliştirmek istersiniz? Hayat sizin bir süredir istediğiniz gibi akmıyor, herkesin hayatı akmış gibi duruyor. Zorlanıyorsunuz. Başkalarına bakıyorsunuz. Bu kırıcı bir yerde farkındayım. Peki şu an kendiniz için ne yapabilirsiniz? Belki tüm kepleri sizlerde yaparsınız, gezersiniz tozarsınız. Yapabileceklerinizi belirlersiniz bence önünüzdeki yollara bakabilirsiniz. Aynı döngüden çıkmak için önce kendinize bakmanız, neyi sever, neyle ilgilenir, neyi hedefler, neyden hoşlanır, neyi sevmez, neyi istemez, neye kızar, neye öfkelenir buralara bakıyor olmak kıymetli olacaktır. Bunları bulmak için oturun, düşünün ve bolca yazın. Yazmak zihninize iyi gelecektir. Bulabileceğiniz sağlıklı ortamlara girin, arkadaşlar edinmeye, dışarı çıkmaya sebepler bulmak gerekiyor. Diyelim ki, babanız sizi dışarı göndermiyor. Onun sizi dışarıya gitmenize izin verecek bir sebep bulun. İki üç saat her neyse belki de bir yemek kursu, belki bir dini kurs, belki de bir akrabaya ziyaret. Buralarda güvendiğiniz kişilere hayalleriniz ve hedefleriniz için neler yapabileceğinizi sorun. Belediye merkezlerine gidip destekler alabilirsiniz. İlla ki rehberlik etmek adına birileri olacaktır. Eminim ki, sizleri sağlıklı, huzurlu bir yol bekliyor. Bunun için bir çaba ve destek gerekiyor. Buraları bulacağınızdan eminim.
Sağlıklı günler dilerim.
Psk. Merve Ulusoy
Yorumlar
Öncelikle cevap verdiğiniz çok teşekkür ediyorum iyi ki sizin gibi iyi insanlar var kendi konuma gelecek olursak ben köy yerinde yaşıyorum ve bu tür aktivite ler yapmam çok zor ve artık içimde hiç bişiy yapmak gelmiyor tüm gün sessiz bir şekilde ağlıyorum dışardan sürekli gülen biriyim öyle davranıyor um ve bu çok daha zor zorla mutluymuşum gibi davranmak canımı yakıyor canımı yakan bir diğer şey ise sevgilimin beni terk edip bir başkası ile nişanlanmasi bunuda zaten detaylı bir şekilde yazıp ginderdim henüz cevap gelmedi yani hiç bir şeklide yüzüm gülmüyor sürekli bir imtihan içerisindeyim bişiyler yapmak istiyorum ama çok zor hele bir de köy yerinde yaşıyor sam git gide içime kapanık biri oldum nasıl devam edebilir im daha fazla bilmiyorum
Merhaba tekrardan, Köyde yaşadığınızı bilemediğim için o şekilde detaylandırmıştım. Köy kısmında o zaman yapabileceğiniz şeyler en azından dışarıdan liseyi bitirmek için aileden destek almaya çalışmak ya da online eğitim ve kurslar bularak kendinizin gelişimine ve sağlığınıza odaklanmak. Şu an size ev içinde duruyor olmak çok zor geliyor. Bu yüzden ev içinde bir alan seçin, bu alan sizin korunaklı bölgeniz bir nevi dışarıda takıldığınız bir yermiş gibi hissettiğiniz bir yer olsun. Burada spor yapmak, yeni hobiler edinmek için kendinize vakit ve zaman ayırın. Biliyorum çok zor ama yaptıkça dahası gelecek. Eski sevgiliniz size çok kırıcı davranmış fakat yeni ilişkiler ve bağlar kurabilirsiniz. Kendinize zaman verin. Birileri size kötü davrandığı için siz içinize kapandığınız zaman sadece onlara yarıyor. Bebek adımlarıyla yeni arkadaşlıklar, belki de arkadaşlıklarınız ile yeni bağlar kurmaya çalışın. İlişki kurdukça gelişecek ve sizler de rahatlayacaksınız.
Anladım bişiyler yapmaya çalisicam olmadı ilerde intihar ederim kurtulurum başkalarının mutlu hayatını izleyeceğime tamamen kurtulurum daha iyi tekrardan çok teşekkür ederim iyi akşamlar 😔
İntihar düşünceleri sizler için riskli düşünceler. Bu konuda lütfen destek almaya çalışın. Bazen üniversitelerin ücretsiz psikolojik danışmanlık çalışmaları oluyor. Lütfen oralara başvurun. İyi akşamlar dilerim