neden bir işe girmeye korkuyorum?
merhaba betül hocam
ben uzun süredir işsizim. normalde girsem girerim ama hiç isteğim ve hevesim yok. girsem de ilk başta zorlanıp çıkıyorum hemen. mesela geçen sefer kliniğe işe girdm göz kliniği idi. aslında yapsam yaparım ama hiç içimden kalkıp işe gitmek gelmiyor. o kadar sorumluluk alıcam vb ve gerek yok çıkarım burdan ben yine şimdi olmazsa deyip en iyisi devam ettirmeden çıkıyorum ve 2. gün gitmiyorum bahaneler üretiyorum. kendimi sabote ettiğiimin farkındayım ama hiç o motivede ve kafada değilim inanın ki. çalışmak bana saçma geliyor ömür boyu çalışıp napıcam ki ne önemi var diyorum. o kliniğe girdiğimde orda çalışan kızlardan da pek hoşlanmadım hepsi birbiriyle sıkı fıkı ama ben yeni olduğumdan o samimiyeti ilerde de göremem deyip çıkmak istedim. zorluğa gelemşyorum hiç uğraşmadan pes ediyorum. sizce neden böyleyim? çok yoruyor bu durum beni..
Bu soru 24 Ekim 2025 10:37 tarihinde Psikolog Melisa Sude KAV tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhaba sevgili danışan,
İç dünyanızda sanki bir anlam arayışına dayalı bıkkınlık hissi oluşmuş gibi hissettim. Hayatınızı sorgulayarak bir anlam arayışına girmiş gibisiniz özellikle “ çalışmak bana çok saçma geliyor ömür boyu bunu yapmak ne işe yarayacak? demeniz sizde bu düşüncenin oluşmasını sağlayan olayın ne olduğu konusunda beni düşündürdü açıkçası.
İş yerinizde yabancılık hissettiğinizi ve başkalarının çok samimi olması karşısında dışarıda kaldığınızı yazmışsınız. Yeni bir sosyal ortama girdiğinizde kimseyle bağ kurmadan böyle hissetmeniz gayet normal bir durum. Henüz belki de o sıcaklığı hissedemediniz ve bu da geri çekilmenize sebep oldu. Yeni bir ortama alışmak uyum sağlamak çoğu zaman pek kolay olmuyor sizi anlıyorum. Bir de içinizde anlamsızlık duygusu ve motivasyon eksikliği olduğunu ve bunun da kendi hayatınıza dair sorgulamalar yapmanıza neden olduğunu düşünüyorum. Daha genç yaşınızda Nereye varacak ne önemi var gibi sorgulamalar yapmanız içsel boşluğunuzu ve yorulmuşluk hissinizi açıklar nitelikte. Bu süreçte kendinize kızmak ya da suçlamak yerine duygunuzu anlamaya çalışmanız size daha iyi geleceğini düşünüyorum. Belki biraz şunu düşünebilirsiniz Hayata dair aradığım ne bana iyi gelen ve beni canlandıran ne olurdu?
Bazı kişiler günlük rutin düzeni belli olması o kişiyi motive ederken bazı kişilerde de rutin tam tersi kaotik ve anlamsız gelebiliyor. Burda sizin de kendinize şu sormayı öneriyorum acaba beklentilerim ihtiyaçlarım ve değerlerim gerçekten uyuşuyor mu?
İçinizde hissettiğiniz isteksizlik duygusu anlamaya çalışmanız çok önemli mesela her sabah kendinize beş dakika ayırıp şu ikilem üzerinden bir deftere hissettikleriniz yazabilirsiniz. Bugün yapmak zorunda olduğum şeyler neler? Bunların içinde beni biraz bile heyecanlandıran ya da anlamlı gelen bir şey var mı?
Son olarak şu da yazdıklarınızı okurken dikkatimi çekti sanki siz hayatta güçlü bir motivasyon yakalayamadığınız da hemen ilk zorlukta vazgeçiyorsunuz oysa ki belki de biraz durup güç toplamaya ihtiyacınız var. Zihninizde başka sizi düşünüren sorular varsa belki bana tekrar yazmak istersiniz.. Eğer varsa çekinmeden yazabilirsiniz bunu unutmayın lütfen☺️
Sağlıklı günler dilerim
Psikolog Melisa Sude Kav
