Neden hep imkansız kişilere çekiliyorum?

merhaba betül hocam eskiden yazdığım günlüğüme bakarken hep uzak mesafeli benden haberi bile olmayan olsa dahi bi sonuca varmayan kişileri idealleştirip onlardan hoşlandığımı farkettim. mesela daha yeni uzak mesafeli iletişimim olan çocukla bitti bunun diperlerinden farkı 3 sene konuştuk ama görüşmedik kafamda idealleştirmiştim bu çocuğu. aslında bana hiç uygun değil asla biliyorum ama aklıma geliyor ve kopmakta kabullenmekte zorlanıyorum 1 ay oldu. engelleştik o kişiyle çünkü bana zarar vermeye başladı mental olarak o bana bişey yapmıyodu ama ben o kadar beklentiye girdim ki hep çabalayan istekli ben oldum. en sonda saçmaladım ve kavga ederk bitti.. eski günlüğüümü okurken de 2 kişiye daha bu şekilde bağlandığımı sevdiğimi fark ettim.. hep bi hayal dünyasında yaşamışım ben hiç gerçeğe dökülmedi bi nevi platonik takılmışım ve bu döngü hala daha devam ediyor. artık çok sıkıldım sürekli birileriyle olma hayali kurup en sonunda bişey olmuyor ve üzülen ben oluyorum.. bunu nasıl değiştirebilirim? psikoloğa gitmek isterim ama seanslar cidden pahalı.. size sorayım dedim..