Aile

Neden hep veren taraftayim

Gizli Kullanıcı7 Mart 2025 19:47

Hocam şuan kendime kızgın hayatımdaki insanlara kırgın bir vaziyetteyim. Ben çalışma hayatına üniversite de part time çalışarak başladım. Öncesinde babam çalışmamızı gururuna yedirmediginden çalışmamız yasaktı. Önce gizli gizli çalışmaya başladığım iş hayatım sonraları bir mecburiyete dönüştü (devlet memuru olunca çalışabilirsiniz derdi babam) her neyse ben zorlu bir hayattan geliyorum ki hala pek değişen bir şey yok. Bilinçsizce artirdiklari çocuk sayısı ve annemin çaresizliği yüzünden kazanç artıkça gider daha fazla arttı.

Hocam ben gerçekten ailesine bağlı ve bir yerde zorlu sartlarda okutma çabasına girdikleri için minnettarım. Çok şeye rağmen annem iyi ki benim annem desteği ve düşüncesi hep çok güzeldir. Ama babam ilk askimken simdilerde kırgınlığım . İçimde bulunduğu tüm şehri depremsiz yıkan biri. Ben mezun olduktan sonra aldığım maaşı o kadar başkaları için harcadım ki şimdilerde çok keşkem var. Keşke kendim için de bir o kadar cabalamis olsaydım. Ne gezdim ne yedim ne içtim ne giydim.

Ailem için yaptıklarım değil özellikle babamın çabamı görmeyip üstüne boş olduğunu düşünmesi ve halamın yanında vs dalgaci bir tavırla dile getirmesi çok dokundu bana ki burada anlatmak istemediğim ve bana kazık diyeceğim türden birkaç maddi şey oldu. Ve ben hiç akillanmadim neden kin tutamıyorum .

Biliyor musunuz 3 aydan fazla süredir işsizim ve benden faturayı ödememi istedi. Ablam olsa ona hemen geri öder ama bana yine aynı şeyi yapıyor ve ben ona hayır diyemedim. Eskiden hayatımda bulunan erkeğe bile modern olacağım diye para yolluyordum yani uzun lafın kısası ben hep veren taraftayim almak beni korkutuyor çok mahçup hissediyorum yoruldum ve beni görmeyenler yüzünden yetersiz hissettirilmekten

Bu soru 17 Mart 2025 18:06 tarihinde Psikolog Fatma Gizem Bitgen tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar Sevgili Danışan,

Kendinizi dürüstlükle ifade etme cesareti gösterdiğiniz için sizi tebrik ediyorum. Paylaştıklarınızdan ailenize ve özellikle babanıza sürekli verici olmanızdan ve babanızın gösterdiğiniz bu özveriyi görmemesinden dolayı kırgın ve kızgın olduğunuzu anlıyorum. Yaşadıklarınızı ve bu durumda kendiniz için neler yapabileceğinize birlikte bakalım.

Ailenize karşı gösterdiğiniz özveriye karşın bunun takdir edilmemesinin, görülmemesinin sizde bıraktığı etkiyi anlıyor, duygularınızı paylaşıyorum. Hayatınız boyunca karşılaştığınız zorluklara karşın aileniz için gösterdiğiniz çaba ve karşılığında yaşadığınız hayal kırıklığı sizi yormuş olabilir ve bu durum gayet anlaşılır. Bu durumun şu anki duygusal durumunuzu etkilemesi de olası bir durum. Ancak yaşadıklarınıza ve ailenize karşı farkındalığınız çok yüksek olduğunu görüyorum. Her şeye rağmen annenizin size olan desteğini, ailenizin sizi okutmaya yönelik çabasını takdir ediyor olmanız gerçekten de sadık biri olduğunuzu gösteriyor. Bu durumda yine ailenize sadık kalarak hayatınızın geri kalanına alan açmanız mümkün.

Kendi ihtiyaçlarını göz ardı ederek başkalarına sürekli vermek, uzun vadede tükenmişlik hissine yol açabilir. Sizin de belirttiğiniz gibi, sürekli vermek ve karşılığında beklentilerinin karşılanmaması, içsel bir çatışmaya yol açabilir. Kendi içinizde bir denge kurmanız, hem duygusal hem de maddi olarak kendinize daha fazla yer açmanızı sağlayabilir.

Bazen, kendimize verdiğimiz değeri artırmak için önceliklerimizi yeniden gözden geçirmemiz gerekir. Sizin de söylediğiniz gibi, almak sizi korkutuyor ve mahcup hissettiriyor olabilir. Ama unutmayın ki, almak da hayatın bir parçası ve bu, kişinin kendine verdiği değerden bir şey eksiltmez.

Bu dönemde kendinizi dinlemeniz, duygularınızı anlamaya çalışmanız ve belki de hayatınızda neyi değiştirmek istediğinize dair bir iç görü kazanmanız iyi bir başlangıç olabilir. Kendinize yönelmeniz adına size önerilerim de olacak;

Bu noktada ilk önerim kendi sınırlarınızı belirlemeniz olacak. Aileniz de olsa belirli konular sizin alanınıza işgal ediyorsa, "evet" dediğiniz şey kendi prensiplerinizi çiğnemenize sebep oluyorsa "hayır" kelimesini hayatınıza katmanız gerekiyor olabilir.

İkinci olarak kendinize zaman ayırmanız olacak. Sizin de belirttiğiniz gibi maaşınızı ya da zamanınızı artık kendiniz için harcamanızın tam da zamanı. Şimdiye kadar kendiniz için neyi ihmal ettiyseniz bunu gerçekleştirebilirsiniz. Kendiniz için vakit ayırmanız, hobilerinize yönelmeniz, dinlenmeniz ve sadece kendinizi şımartmanız da önemlidir.

Üçüncü önerim ise çevrenize duygusal sınır koymanız olacak. Başkalarına yardım etmek güzel olabilir, ancak başkalarına sürekli yardım ederek duygusal olarak da onların yükünü sırtlanıyor olabiliriz ve bu durum tükenmiş hissettirebilir. Bu yüzden, başkalarının sorunlarına aşırı derecede duygu yüklemeden yardımcı olmayı öğrenmek de bu süreçte işlevsel bir adım olabilir.

Ve en önemlisi kendi değerinizin farkında olmanızı rica ediyorum. Ailenize karşı böyle duyarlı olmanız sizin bencil olmadığınızı gösteriyor. Ancak bu noktada bencilliğin hep başkasına hizmet etmek olmadığını belirtmek isterim. Kendimize iyi baktığımızda, ihtiyaçlarımızı karşıladığımızda çevremize de daha faydalı oluruz. Kendine değer vererek, başkalarına yardım ederken sağlıklı bir denge kurmak, hem kişinin kendisi için hem de çevredeki insanlar için daha sağlıklı sonuçlar doğuracaktır.

Cevabımın faydalı olmasını umuyor, sağlıklı günler diliyorum.

Değerlendirilmesini istediklerinizi yeni bir soru ile sorabilirsiniz.

Psikolog Fatma Gizem Bitgen


alinti

Elinize emeğinize sağlık çok teşekkürler sevgiler hocammm

Yorumlar

Gizli Kullanıcı

Öncelikle teşekkür ederim. Bana olumlu yönlerimi de hatırlama fırsatı verdiğiniz için daha iyi hissediyorum. Bu soruyu sorduktan sonra kendi içimde bir şeyleri daha iyi düşünme fırsatı kazandım. Ve zihnimde canlandirdigim engeller olduğunu farkedip çoğu şeye benliğim yüzünden katlandığımi farkettim. Hayır demeyi bildiğimi sanıyordum ama hala bazen kendi kendime mağduriyet yasayabiliyorum. Ama farkındalık iyidir çözüm süreci daha iyi ilerleyecektir. Son süreçte işsizim ama son yıllarda yaptığımdan çok vakit ayırdım kendime sosyallestim alışveriş yaptım bana iyi gelen ne varsa yapmaya çalışıyorum ve çok uzun yıllar sonra varlığıma isyan eden tarafta değil minnettar olan taraftayim. Hayatta kalmaktan öte yaşama gayesi içindeyim sizinle de paylaşmak istedim. Selam ve sevgilerimle

19 Mart 2025 06:37
Psk. Fatma Gizem Bitgen

Rica ederim, paylaştıklarınız umut verici. Olumlu yönlerinizi hatırlamanızı sağladıysam ne mutlu bana. Kendinizi varlığınızla onurlandırdığınız nice günlere, sevgiler 💐

19 Mart 2025 08:17

Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Stresimi ve fazla düşünmemi azaltmak için ne yapmam gerekiyor?

20 yaşındayım ve uzun zamandır anksiyete ve panik atak hastasıyım psikolojik destek alıyordum ama ailem bilmiyordu bu yüzden bırakmak zorunda kaldım ulaşımdan dolayı durduk yere ağlamalarım ve kalp çarpıntnım yine başladı son bir aydır içimde bir sıkıntıyla uyanıyorum bazı şeyleri çok yapmak istiyorum ama yapmıyorum ve bu çok kötü hissettiriyor bandırma da okuyorum bu sene ilk senemdi ama ilk kez bu sene istediğim gibi üstümde bir baskı olmadan kendim gibi yaşadığım için ailem okulumu dahi dondurmaya karar verdi daha sonrasında vazgeçtiler ama her gün bunları yüzüme vuruyorlar orada ki hayatımı ben uyurken telefonum açık kaldığında telefonumu kurcalayarak öğrenmişler bir kavga esnasında eskiden aldığım psikolojik destekleri söyledim yıllardır neler yaşadığımı bahsettim ama yine anlamadılar onlar için tek düşündükleri şey ders dersten başka bir konu olamaz benim hayatımda sadece ders çalışmalıyım bu yıllardır böyleydi ve artık çok yoruldum çünkü hiç bir zaman hedefi hukuk tıp olan birisi olmadım ama onlar bunu çok istiyordu dil okumak istiyordum babam hukuk diye tutturduğu için dershaneye gönderdi yıllarca halbu ki ben hiç bir zaman dershane istemedim kazanamadığımda da suçlu ben oldum artık o kadar ağır geliyor ki her şey temmuz ayında panik atak krizi geçirdim hastaneye gittim ve onları da çağırdım geldiler ama ona rağmen umursamadılar hiçbir şeyim yok onlara göre benim tek sorunum yalan söylekmiş öyle söylediler bende onlara her zaman açık olmak isterdim ama eğer açık olursam vericekleri tepkileri de biliyorum beni yalana iten onlar bende istemiyorum onlara yalan söylemeyi ama zorunda bırakıyorlar sırf gece arkadaşımla sahile gittiğimiz için bandırma da o arkadaşımla görüşmek istemediklerini ve benim de görüşmeyeceğimi söylediler bu hayat benim ama ben hariç herkes yaşıyor ve bu durum beni artık çok yoruyor kalp çarpıntım her geçen gün artıyor içimde ki sıkıntı geçmiyor.