Psikoloji

Neden İnsanlarla Arama Duvar Örüyorum?

Gizli Kullanıcı17 Ağustos 2024 00:58

İnsanlardan kendimi korumaya çalışıyorum. Yeni birileriyle konuşurken kötü hissediyorum sanki bana kötülük yaparlar diye. Kendi halinde takılıyorum. Neden yapıyorum. Duygusuz gibiyim de. İnsanlara duygularımı belli etmekten kaçıyorum. Mesela sevgimi gösteremiyorum. Öpmüyor sarılmıyorum. Arama duvarlar örüyorum. Herkesten uzaklaşıp kaçıyorum. Neden böyleyim? Neden bunu yapıyorum ?bazen içime kapanıp hiç kimseyle konuşmuyorum ,bazen kimse gerçek değil gibi her şey yalan gibi. Öyle zannediyorum. Neden insanlardan kaçıyorum? neden böyleyim?

Bu soru 17 Ağustos 2024 09:40 tarihinde Psikolog Ezgi Aydın tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar,

Öncelikle insanlara karşı mesafeli duruşumuz genellikle geçmiş deneyimler ile ilişkilidir. Aynı zamanda bu mizacınız ile de ilişkili olabilir. Geçmişinizde deneyimlemiş olabileceğiniz duygusal süreçler sonucu insanlarla aranıza mesafe koymak isteyebilir ve zarar göreceğinizi düşünüyor olabilirsiniz. Güven sorunları yaşamış olmak, duygularınızın suistimal edilmiş olması, beklemediğiniz insanlardan görmüş olabileceğiniz kötülükler zaman içerisinde sizleri dış dünyaya karşı kapatmış olabilir.

Bu nedenle mesafeli duruşunuz aslında kendiniz için oluşturmuş olduğunuz bir savunma mekanizmasıdır. Aslında kendinizce duygusal süreçlerinizi kontrol etmeye ve kendinizi korumaya çalışmaktasınız. Ancak kendinizi bu şekilde koruma altına almaya çalışmak, sizin de belirtmiş olduğunuz üzere yalnızlaşmanıza ve iletişim problemleri yaşamanıza sebep olmaktadır.

Yaşamakta olduğunuz sürecin zorluğunu çok iyi anlamaktayım. Ancak bir şeyleri değiştirmeye gerçekten karar verdiğinizde değişimi başlatabilirsiniz.

Uzun zamandır alışmış olduğunuz hayat düzeninin dışına çıkmak başta zorlayıcı olabilir, ancak süreci sabırlı ve istikrarlı bir şekilde yönetebilirseniz değişimi başaracağınızı bilmenizi isterim. Lütfen kendinize inanın.

İlk olarak kendinizi değerlendirme sürecini tamamlamalısınız. İnsanlara karşı tutumlarınızın ortaya çıkış nedenlerini sorgulamalısınız. Aynı zamanda kendinizi bu süreçte gözlemleyiniz.

Örneğin; Çevrenizdekilerle iletişim kurduğunuz esnada sizi rahatsız eden şeyler neler? O an ne hissediyorsunuz? Söylemek istedikleriniz ile söyledikleriniz arasında ne gibi farklar var? İfade sorunları yaşıyor musunuz? Ne gibi durumlarda karşınızdakilerden zarar göreceğinizi düşünüyorsunuz? Geçmişinizde başınıza gelen veya unutamadığınız bu durumlarla ilişkili bir olay yaşadınız mı?

Bu gibi soruların cevaplarını aramak ve kendinize karşı dürüst bir şekilde öz değerlendirmenizi yapmak size farkındalık sağlayacaktır.

Her zaman önceliğimiz farkındalık olmalıdır. Elbette bu süreçte bir uzman desteği almanız faydalı olacaktır.

Sağlıklı günler dilerim.


Sevgiler,

Psikolog Ezgi Aydın


Yorumlar

Gizli Kullanıcı

Birileriyle konuşurken yüzyüze isem utaniyorum ve herkes bana bakıyormuş gibi hissediyorum. Rahat şekilde konuşamıyorum . Ona güvenerek zarar göreceğimi düşünüyorum .Beni birakicak ve hiç bir şey yokmuş gibi gidecek gibi.Gecmiste yaşadığım bir olay var ve hala unutmadim. Bu olay biri ile konuşuyordum ve uzun süredir tanışıyordum. Ama herhangi bir duygumu açık etmiyordum dile çok getirmiyordum. Dertlerimi sorunlarımdan bahsetmiyordum. Bu ona güvenle ilgili değildi. Bu onu biktirmak ve kendimden sogutmakla ilgiliydi. Böyle sorunlar yaşadığım oluyor.

17 Ağustos 2024 16:09

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Stresli durumlarla nasıl başa çıkabilirim?

Merhaba ben stresli bir durum yaşadığımda ki bu yaşadığım şeyler insan olarak çok ağır geldi bana bir süredir kendime eve kapattım. İlk sevgilimden aldatılarak ayrılmıştım 10 yıl sürmüştü ilişkimiz daha sonra o süreçte kpss çalıştım fakat olmadı. Ben de bir işe girdim işim konuşma üzerineydi. Bir gün işe gittiğimde kusma öğürme mide bulantısı yaşadım (bu genelde benim kaygılı stresli durumlarda yaşadığım bir şeydir) daha sonra işe devam edemedim ayrıldım. Sonra bu süreçler üzerinden 3 yıl geçti ben hep evdeydim iş arama süreçlerimde hep kaygılıydım işe gideceğim sabah bile öğürerek uyanıyorum hızlı hızlı yürüyorum midemin ortası alev alev yanıyor. Hayatıma bu süreçte yeni biri girdi o kişi de eski ilişkisini unutamamış meğerse ben hep bir şeyler buldum eski ilişkisine dair hep reddediyordu. En sonunda buna tepki gösterdiğim için sorunlu ben ilan edildim ayrıldı benden o günden sonra da ben iyice içime kapandım. Kimseyle görüşmek konuşmak bile istemedim. Bu süreçte kaygılarım arttı stresli durumlarda midem yanıyor öğürüyorum kusacak gibi oluyorum. Yemek yeme isteğim azalıyor boğazımdan tek lokma geçmiyor. Kendimi bildim bileli bu durum benim üzerime yapıştı. Şu kaygım olmasa ne güzel işe gideceğim, depresyondan çıkacağım, stresli bir durumda veya bir terk edilme yaşasam bile güçlü kalacağım ama önümde hep bir engel gibi kaldı. Sanki herkes en yakın arkadaşını eşini dostunu bulmuş bir ben tekim bu dünyada yüzüme gülene inanıyorum hemen. Ben ne yaşıyorum bunun adı nedir somut olarak ne yapmam lazım yardımcı olursanız sevinirim. Terapi alamıyorum bütçem olmadığı için şimdiden teşekkürler