Psikoloji

Neyim var?

Gizli Kullanıcı30 Nisan 2024 15:02

2 ay önce gece birdenbire kötü hissetmeye başladım ağladım Kalp krizi geçiriyorum zannettim Uyku sorunum oldu Panik ataktan şüphelendim ama Sonrasında alanda bilgili bir hocam panik atak olmadigini vitaminlerimi kontrol ettirmemi soyledi Bir süre iyi geldi ama vitaminler bitince kontrole gitmedim halen eksik olabilir Bu süreçte de sürekli bu nedensiz korkuma kaygima sebep aradım Binbir türlü şey düşündüm Acaba anksiyete mi acaba panik atak mı acaba overthinker miyim gibi Bu arada psikoloji 3. Sınıf öğrencisiyim..

Halen daha sürekli bi neden arıyorum sürekli araştırma yapıyorum ağlarken Neden başıma bu geldi Neden birdenbire ağlama krizlerim tuttu kaygılı korkulu hissettim diye O donem cok namaz kildim acaba o yüzden mi oldu diye kafayi ona taktim Sonrasında psikoloji okudugum icin mi bunlar oldu diye dusunup kafayı ona taktim Acaba gecmisteki Travmalarım var da acaba bunlar mı tetiklendi diyorum Ki platonik ask travma sayılır mı bilmiyorum Gördüğüm her şeye ağlayasım geliyor Herhnahi bir video izlerken bile kafamın içinde acaba neyim var Acaba neden oldu diye düşünüyorum Sürekli bi neden arıyorum bu duruma Normalde asla aklıma gelmeyen şeyler geliyor aklıma ve acaba bu yüzden mi diyorum..

Hatta bölümume o kadar aşıktım ki Psikolojiyi inanılmaz severek okuyordum Ama artık okula bile gitmek istemiyorum Bu rahatsizliklarin ismini duyunca kotu oluyorum Sevdigim seylerden bu kadar uzaklasmak beni korkutuyor 2 yıllık Iliskim var onun zarar görmesinden de cok korkuyorum Surekli ona anlatirsam benden bikar sikilir diye korkuyorum Bu yuzden bu duygudurumundan hemen cikmak istiyorum Lütfen yardımcı olur musunuz Fikrinize çok ihtiyacım var

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba,


Alandan biri olduğunuz için psikoloji okurken zorlanmış olabilirsiniz. Psikoloji okumak çoğu zaman bazı zorlukları bizlere tekrar tekrar hatırlatır. Panik atak ve panik bozukluk arasında farklar vardır. Belki panik atak geçirmiyor olabilirsiniz, kaygılarınız ve korkularınız size ne anlatıyor? Sizin neye ihtiyacınız var? Sanki yazdıklarınızdan yorulduğunuzu anlıyorum ve deponuzun boşaldığını. Sizin deponuz ve kaynaklarınız neden bu kadar boşalıyor, bu boşalan kısımlarda bir sızıntı mı var? Yoksa enerjinizi gereksiz yerlere mi tüketiyorsunuz? Ya da bu depoyu/kaynağı nasıl doldurabilirsiniz?


Psikoloji öğrencisi olmak çoğu zaman psikolojik olarak zordur. Depolarınızı kaynaklarınızı doldurmaya çalışın. Yürüyüş yapmak, hobileriniz olması, aktivitelere katılmak, nefes egzersizleri yapmak gibi durumlar deneyebilirsiniz. Fakat hala daha devam ederse bir psikolojik destek öneririm. Alanda devam edebilmek ve ilerleyebilmek adına psikolojik destek çok önemlidir.


Sağlıklı günler dilerim.


Psk. Merve Ulusoy

Yorumlar

Gizli Kullanıcı

Çok teşekkür ederim hocam cevabınız için Bu süreç 2 aydır devam ettiği için sürekli bi araştırma halindeyim Neden eskisi gibi değilim diye Bana ne oldu diye kaygılıyım Ve bu süreçte belli belli seylere uzun sure dusunerek odaklandim Bi ara bölümüme odaklandim ve Bölümü çok severken birden bu bölümden soğudum çok şaşkınım Nasıl oldu diye Ayni sekilde her seye sürekli olumlu bakan ben birdenbire nasıl bu kadar olumsuz oldu Nasıl her şeyin en kötüsünü düşünmeye başladı anlam veremiyorum Hocam bu kaygılar sürekli yönünü değiştirdi O kadar olumsuz farkli seyler geliyor ki aklima Asla bunlar benim dusundugum seyler degildi Sonrasında da ben nasil bas ederim boyle bi durumla düşünceleri geliyor ve surekli kafamda bu ikisi dönüyor 2 yıllık ilişkim var Şimdi de sürekli onunla ilgili kaygılarım var Ya biterse Nasıl baş ederim bitmemeli olmaz diyorum Ve gercekten 2 yildir asla bunlari dusunmedim Sadece o geceden sonra hepsi ust uste geldi Kalp krizi gecirdigimi zannedip acile gittigim geceden sonra surekli her şeyi araştırdım ne oldu bana diye Ve hep bi neden aradım durdum Şimdi ilişkim üzerine geldi bu düşünceler ve çok sevdiğim için bu düşüncelerin hemen ilişkimin uzerinden yönünü değiştirmesini istiyorum Beni çok yıpratıyor uyuyamıyorum En başta o ilk gece belirsizlik vardı durduk yere ağlamalarım vardi simdi ise surekli bi neden bulup onlari dusunup agliyorum Dini anlamda evlenilecek kişinin değişmeyeceği ile ilgili bir ayet gördüm günlerce buna ağladım üzüldüm Sonrasında rüyamda eski platonik olduğum kişiyi gördüm diye ben nasıl görürüm Benim çok sevdiğim bir insan var diye buna üzüldüm ağladım Bana tuhaf gelen şey 2 ay öncesinde aynı şeylere maruz kalsam asla umrumda olmazdi Ki illa ki dediğim örneklere de maruz kaliyordum Ama bende hiçbir tesiri olmuyordu Şimdi ne oldu da çok sevdiğim bu ilişkinin bitmesinden korkar oldum Ne oldu da aşık olarak okuduğum bölümdeki hayallerim birden yok oldu Akademisyenlik istiyordum Derslerimi çok iyi tutmaya calistim bu hayalim için Ama şimdi ise psikolog olmak bile istemiyorum Derslere gelmek istemiyorum Hiçbir etkinliğe katılacak halim yok Arkadaşlarım çağırınca gitmek istemiyorum Sadece oturup bunları düşünüyorum Bana ne oldu nedeni nedir Acaba çocukluğumla ilgili mi Acaba annem babam yuzunden mi Acaba bu bölümü okudum diye mi Acaba bu hastalık mı acaba şu mu Acaba travmam mi var Acaba travmam var da o mu tetiklendi Acaba eskiden platonik olduğum kişi yüzünden mi Acaba Acaba Acaba... gerçekten hocam dün gece kafayı yemek üzereydim Düşünceler benim ama ben onları durduramıyorum Her şeyi mahvetmekten korkuyorum Bölümüyle ilgili hayalim kalmadığı gibi ya ilişkimde de aynısı olursa diye çok korkuyorum ve bunu neden düşünüyorum deyip altını eseliyorum Eseledikce de bir şey olursa diye korkuyorum Çok yoruldum hocam ve yapmam gereken o kadar şey var ki Tubitak projem kabul almıştı Onun icin çalışmalar yapacağım bugün bu uykusuzlukla Mesela bu konuda da diyorum ki çok mu kendi üzerime gittim akademik olarak çok mu yordum kendimi Her anlamda sanki gerçeklerim sarsıldı ve baş edemiyor gibiyim Vesveselerden çok sıkıldım Neden aramak istemiyorum artık Dediğiniz gibi hocam egzersizler de yapmaya çalışıyorum Spora gittim geçen gelip yine ağladım Sanki böyle zihinsel ruhsal olarak eski ben gitti bambaşka biri geldi 2 ay once ve Ben de surekli o 2 ay önceki kendimi bulmaya çalışıyorum Neden böyle olduğunu anlamaya çalışıyorum Ama aslında istemiyorum çünkü saçmalıyorum kafayı gereksiz şeylere takıyorum Hiç olmayacak şeyler mi acaba neden oldu diyorum Bu arada hocam hissettiğim bu kaygı sanki bana yabancı değil gibi geliyor Sanki eskiden boyleydim Eski ben degismisti iyi anlamda Ve sanki şimdi de o iyi olan ben gitti kötü olan geldi gibi hissediyorum Güçsüz yorgun halsizim Çok korkuyorum bir şeyler kaybetmekten özellikle ilişkimi çünkü biliyorum duygusal anlamda daha da yıkılırım Sanki surekli o geceye bi bahane uydurmaya çalışıyorum Uydurduğum seyler de beni o alanda dusundurup yoruyor O geceden önce dini anlamda bi ilerleme yaşadım diye sebebini buna baglamistim Bi ara da nazar değdi falan dedikleri için ona baglamistim Okudugum bölüme bağladım Bu sefer bağladığım sey ilişkim olsun istemiyorum çünkü en hassas noktam Ama kendimi bunu düşünürken buldum çok yorgunum eski beni istiyorum hocam Nedir bu durum nedir Ben baş edemiyorum Kontrol bende değil sanki Beynimi söküp atasım geliyor Beni mahvetmeye mutsuz yapmaya çalışıyor sanki her alanda böyle düşünerek Beni şüpheye sokuyor surekli başka yaptığı yok Sonra o şüpheler de beni dusundurup yoruyor Ben nasıl psikolog olabilirim ki şimdi bu kafayla Sanki bütün dünyam tersine döndü Ben eski dünyamı istiyorum Gelmesi icin dua ediyorum surekli Gelirse o kadar şükredeceğim ki Ben bu olamam ben bu değilim çünkü O geceden nefret ediyorum Neyim olabilir hocam cok teşekkür ederim eğer bu kadar boş düşüncelerimi okuduysaniz Çünkü cidden bence çok saçma bütün bunlar:(

Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Eşime karşı kendimi nasıl daha iyi ifade edebilirim?

Ben 26 yasındayım lisans mezunuyum. 53 gün önce dogum yaptım. Farklı sebeplerden ötürü 1 yıldır esimin ailesi ile yaşıyorum. Istanbulda evim varken memlekete döndük evim hala istanbulda duruyor surekli bir ertelemeyle memlekete yerlesicez dedi esim ve simdi bir işi cıktı istanbula dönücez diyor. Ben ailesiyle daha 1 gün bile gecirmek istemiyorum.O kadar bunaldım ki ama bunu esime söyledigimde sana naptılar diyor. Mutlu degilim diye defalarca dile getirdim. 1 sene oldu ve ben artık kimseyi istemiyorum. Memlekette oldugumuz süre boyunca anneme gitmem cok sınırlıdır. Eşim kendi ailesini benim ailemin üstünde tuttuğunu düsünüyorum. Bunu onada söyledim inkar etsede öyle kendi ailesinden birine gidecegimiz de asla sorun yaratmıyor ama beni aileme götür dedigimde bir sürü bahane üretiyor. Istanbula dönücez diyor ben madem gidicez biraz ailemle vakit geciriyim istiyorum. Zaten 1 senedir onun ailesiyle yasıyorum.Annemde kalma sayim 15 günü gecmez bile. Ben çok fedakarlık yaptıgımı düsünüyorum. 2 gün önce artik dayanamayıp valizimi falan topladım bosanmayı bile göze aldım. Ama terk etmedim esim her ne kadar kavga esnasında kırıcı konusup azarlasada sonunda "tamam buradan gidicez,iş yerinden haber gelse de gelmese de gidicez "dedi. Acaba hormonlardan mı bu kadar asırı tepki veriyorum diye düsündüm ama aile konusunda bencil bir esim var . Sadece bu konuda normalde esim kendinden bile daha cok düsünür beni kendine bir sey almaz bana istedigimi alır. Ama ailesini ön planda tutması benim sinirimi bozuyor. Sabahtan aksama kadar da yanımda degil ben evde ailesiyle oturuyorum o gec saatlere kadar bazen calısıyor bazen arkadaslarıyla oturuyor. Ben sadece onun ailesini görüyorum ve zerre keyif alamıyorum.