Psikoloji

Oğlumun bana kin duyduğunu düşünüyorum

Gizli Kullanıcı10 Mayıs 2024 17:01

Merhabalar benim 29 yaşında oğlumla sorunlarım var bana sürekli muhalif yani dediklerimi iyide olsa kötüde olsa karşı eleştiri yapıyor ben ona söylediğim zaman sesini yükseltiyor yemekte konuşursak yemeği terk ediyor bazen bana kin duyduğunu düşünüyorum bana nasıl davranmam gerektiği hakkında bilgi verirmisiniz çıkmazdayım çok üzülüyorum teşekkürler

Bu soru 10 Mayıs 2024 19:47 tarihinde Uzman Psikolog Merve Ulusoy tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba,


Söylediklerinizden şunları anlıyorum; oğlunuz ile çatışma yaşıyorsunuz fakat bu çatışma sağlıklı şekilde devam etmiyor. Söylediğim şeyleri yanlış anlıyor ve yüksek perdeden tepki veriyor. Bu durumda şunları yapabilirsiniz; söylediğiniz şeyler onun alanına giriyor hissi verebilir mi? Örnek veriyorum; şu an işsiz ve iş bulmasıyla ilgili bir şeyler söylediğinizde kendini daha da yetersiz hissederek sizlere yüksek perdeden mi tepki veriyor? Eğer böyleyse bu durumda onun rahatsız olduğu konulara girmemek. Eğer siz bu konulara daha fazla girerseniz bu konuda çatışma daha da uzun boyutlu bir hale gelmeye başlar. Bir diğer önerim de şu; gerçekten size kin duyduğunu düşünmek sizin için çok zor. Bunu açıkça paylaşabilirsiniz. "Bana böyle davrandığın zamanlarda benden nefret ettiğini ve beni sevmediğini düşünüyorum. Senin için ne yapabilirim? Seni kırdığım yanlış anladığım bir durum mu oldu?" diye sorabilirsiniz. Belki de çocuğunuz zor bir süreçten geçiyor ve sıcak bir gülümsemeye ihtiyaç duyuyor. Eminim ki, bunları yapıyorsunuzdur ama bazen ebeveynin ilgisi ve sevgisini daha çok hissetmek isteyebilir insan. Herhangi bir sorunuz olursa yanıtla kısmından cevap verebilirsiniz.


Sağlıklı günler dilerim.


Psk. Merve Ulusoy

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Ailem beni anlamıyor ne yapabilirim

henüz reşit değilim ve ailem beni anlamak istemiyor ergenliğe veriyorlar lakin okula adapte olamıyorum geçen sene 1yıl hastanedeydim ameliyat oldum ama hala üstünden geçmesine rağmen adapte olamıyorum ve okula gitmek istemiyorum arkadaş edinemiyorum dışarı çıkamıyorum ailem pek izin vermiyor sürekli kapalı şekilde giyiniyorum açık şeylere izin vermiyorlar kendi yaşımdakiler gibi olamıyorum sürekli ağlayasım geliyor bi ortamdayken sanki uzaktan izliyormuş gibi hissediyorum diğerleri gibi dışarda rahatça hareket edemiyorum utanıyorum biri bana bakarak arkadaşıyla konuşuyorsa dalga geçtiğini düşünüp tüm günümü kötü geçiriyorum ve gece 11 de yatıp ertesi gün akşam 6-7 gibi kalkıyorum oda ailemin zoruyla,uykumdan uyanmak istemiyorum sürekli uyumak istiyorum ve derslerden hiçbirşey anlamıyorum anladıktan sonra araya tenefüs giriyor ve diğer derste unutmuş oluyorum kendi başıma bir şeyler sipariş edemiyorum insanlarla konuşamıyorum ailem sessiz konuşuyorsun duymuyor diye dalgaya alıyorlar ve 1 yıl boyunca hastahanede kalıp sürekli ameliyat olmamda hala şuanda beni etlikiyor galibakendim gibi hissetmiyorum bir gün içindeki ayık kaldığımız 12 saatte sanki hiç bir şeye süre yetiştiremiyor gibi hissediyorum arkadaş edinmemi bile istemiyorlar dışarı çıkmayayım diye ve yardım almak istediğimi söylediğimde telefonunu bırakıp zamanında uyursan geçer diyorlar yada dersleri anlamadığım icin salak olduğumu söylüyorlar geceleri evde herkes uyuduysa onlardan sonra uykuya dalamıyorum çoğu zaman 1. 5 gün uyurken çoğu zaman uyuyamıyorum benden önceki abiminde bu tarz sıkıntıları vardı ve deli damgası vurmuşlardı ama aslında verdikleri cevaplar ve dikkate almamalarından dolayı onu deli eden onlarmış gibi hissediyorum ve hiç bir zaman düzgün bir cevap alamıyorum sürekli birşeyler alıp durdugumu neyime yetmedıgını düzgün bi hayatımın oldugunu soyluyorlar ve acık kıyafetlerden kastım askılı kıyafetler sıfır kol bile giydirtmiyorlar sadece bol tişört ve bol pantolon giyebiliyorum resmen ve daha bürsürüsü gergin oldugumda karnıma vuruyor ve ağrıyla birlikte kusasım geliyor parmaklarım bütün vucudum uyusuyor soguk terler atıyorum resmen