Psikoloji

Oğlumun bana kin duyduğunu düşünüyorum

Gizli Kullanıcı10 Mayıs 2024 17:01

Merhabalar benim 29 yaşında oğlumla sorunlarım var bana sürekli muhalif yani dediklerimi iyide olsa kötüde olsa karşı eleştiri yapıyor ben ona söylediğim zaman sesini yükseltiyor yemekte konuşursak yemeği terk ediyor bazen bana kin duyduğunu düşünüyorum bana nasıl davranmam gerektiği hakkında bilgi verirmisiniz çıkmazdayım çok üzülüyorum teşekkürler

Bu soru 10 Mayıs 2024 19:47 tarihinde Uzman Psikolog Merve Ulusoy tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba,


Söylediklerinizden şunları anlıyorum; oğlunuz ile çatışma yaşıyorsunuz fakat bu çatışma sağlıklı şekilde devam etmiyor. Söylediğim şeyleri yanlış anlıyor ve yüksek perdeden tepki veriyor. Bu durumda şunları yapabilirsiniz; söylediğiniz şeyler onun alanına giriyor hissi verebilir mi? Örnek veriyorum; şu an işsiz ve iş bulmasıyla ilgili bir şeyler söylediğinizde kendini daha da yetersiz hissederek sizlere yüksek perdeden mi tepki veriyor? Eğer böyleyse bu durumda onun rahatsız olduğu konulara girmemek. Eğer siz bu konulara daha fazla girerseniz bu konuda çatışma daha da uzun boyutlu bir hale gelmeye başlar. Bir diğer önerim de şu; gerçekten size kin duyduğunu düşünmek sizin için çok zor. Bunu açıkça paylaşabilirsiniz. "Bana böyle davrandığın zamanlarda benden nefret ettiğini ve beni sevmediğini düşünüyorum. Senin için ne yapabilirim? Seni kırdığım yanlış anladığım bir durum mu oldu?" diye sorabilirsiniz. Belki de çocuğunuz zor bir süreçten geçiyor ve sıcak bir gülümsemeye ihtiyaç duyuyor. Eminim ki, bunları yapıyorsunuzdur ama bazen ebeveynin ilgisi ve sevgisini daha çok hissetmek isteyebilir insan. Herhangi bir sorunuz olursa yanıtla kısmından cevap verebilirsiniz.


Sağlıklı günler dilerim.


Psk. Merve Ulusoy

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Suçluluk duygusu

Meraba iy günler, 28 yaşındayım. Aslında bakarsanız atanmış herkesin mutlu sandığı yada daha ne istiyo dediği biriyim. Ama ben aslında iyi değilim. Sanki kendimle bir savaş içindeyim ve buda bana sürekli mutsuzluk veriyo. Ben babasına aşırı düşkün bir kız çocuğuyum. Ama babasının hiç sevgisini göstermeyen bir kız çocuğu. Her şeye rağmen ona iyi bir evlat olmak için çabaladım. Sanırım bir kaç konuda bunu başaramadım. Biz doğulu bir aileyiz. Ve babam kapanmamı çok istedi. Bazen güzellikle bazem kırıcı bir şekilde dile getirdi. Ben bunu yapamadım. Daha 10 yaşında bir çocukken kardeşime şort alıp bana almaması sen büyüdün demesi. Ben küçücük çocuktum halbuki. Şimdi onun görmediği her yerde istediğim gibi giyiniyorum. Belki de küçükken o bana çok gördüğü şorta inattı aldığım giydiğim her şort. Ama bunu yaparken bir yanım kendime hep kızıyo. Sen bu değilsin diye. Babama bakarken kendimi çok kötü hissediyorum. Ona sanki hainlik yapıyomuşum gibi. Babam tarafından sevilmeyi hak etmiyorum sanki. yada sevdi mi zaten bilmiyorum. Ondan öğrendiğim sevgi ise ilişkilerim bu yüzden hep yarım kalıyo. Biri kendini çekince daha da ısraar ediyorum beni sevsin diye. Zaten birine dokunmak ta bana göre bir suçluluk. babamın kızıydım o bana böyle öğretmemişti. Evlenince eşim sadece dokunabilirdi. Bunun suçluluğu kalbimden hiç gitmiyo. Babama her baktığında sen çok kötü bir kız çocuğusun diyorum. Bu aralar ise kendimle sürekli savaş halindeyim. Kendime sürekli kızıyorum yaptığım şeylerden dolayı. . Bir yanımda neden kızıyosun diyo. Ve hiç sevilmeyeceğimi düşünüyorum. Bir erkek beni sevemez. Keendi çıkarları doğrulyusunda benimle konuşuyo sanki. Bende panik atak oluştu. Doktorum yardımcı olun çünkü ben artık düşünmekten yoruldum. Ama kafamın içi de susmuyo.