• Anasayfa
  • Sorular
  • Özgüven eksikliğim var ve insanlara uyum sağlıyamıyorum
Aile

Özgüven eksikliğim var ve insanlara uyum sağlıyamıyorum

Gizli Kullanıcı27 Haziran 2024 21:23

İnsanlarla uyum sağlamakta zorlandığımı hissediyorum şu anda 21 yaşımdayım ama yaşıtlarım gibi sosyal değilim bunda babamında etkisi var babam çocukluğumdan beri böyle yetiştirdi beni kimseyle bağ kuramadım arkadaşlıklar kuramadım insanların hep beni yargıladığını ve ne yaparsam yapayım iyi olmadığını düşünüyorum aslında yazmak söylemek istediğim çok şey var ama bu şekilde yapamıyorum

Bu soru 28 Haziran 2024 16:00 tarihinde Uzman Psikolog İlknur Aksu tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Selam değerli danışan, özgüven eksikliği ve insanlarla uyum sağlama zorluğu birçok farklı faktörden kaynaklanabilir. Ailedeki tutumlar, ebeveynlerin davranışları ve yetiştirilme tarzı, çocukların özgüven gelişimini etkiler. Eleştirel veya otoriter bir aile ortamı, çocuğun kendine olan güvenini zedeleyebilir ve başkalarıyla olan ilişkilerinde de belirsizlik yaratabilir. Geçmişteki olumsuz deneyimler, zorbalık, reddedilme veya ihmal gibi travmatik olaylar, kişinin kendine olan güvenini ve başkalarıyla ilişki kurma yeteneğini etkileyebilir. Bazı insanlar ise doğuştan veya erken yaşlarda sosyal becerileri geliştirmede zorlanabilirler. Bu durum, başkalarıyla etkili iletişim kurma ve ilişki geliştirme süreçlerini olumsuz etkileyebilir.

Kendinize karşı aşırı eleştirel olarak mı yaklaşıyorsunuz? Elbette her zaman mükemmeliyetçi olmak veya sürekli kendini başkalarıyla karşılaştırmak, özgüven eksikliğine yol açabilir. Bu durumda kişi sürekli olarak kendi yeteneklerini sorgular ve başkaları tarafından kabul edilmek için aşırı çaba gösterir.

Henüz 21 yaşındasınız ve bu yaşta sosyal ilişkilerde zorlandığını hissetmek oldukça yaygın görülür. Herkesin kendi hızında ve tarzında ilişki kurduğunu biliyor musunuz? İçten içe beğenilmeme ya da yanlış anlaşılmaktan delicesine korkan ama dışarıya soğukkanlı görünmeye çalışan öyle çok insan tanıdım ki... Hangisi, kendini diğerlerinden eksik ya da daha zayıf görmeyi erken bıraktıysa o kişiler daha çabuk bu sorunlarının üstesinden gelebildiler :)

İnsanlar arasında bağ kurmak zaman alabilir ve herkesin birbirinden farklı olduğunu kabul etmek gerekir. Ayrıca, ilgi duyduğunuz konularda ya da hobilerde zaman geçirmek, ortak noktalar bulabileceğiniz insanlarla tanışmanızı sağlayabilir. Duygularınızı ifade etmek için farklı yollar bulabilirsiniz. Yazarak ifade etmek şu anda size daha doğru geliyorsa, bu şekilde devam edebilirsiniz. Kendinizi anlatmanın başka yollarını bulmak, içinizdeki düşünceleri ve duyguları dışarı çıkarmanın önemli bir adımı olacaktır. Çünkü herkesin kendine özgü bir hikayesi ve yaşam tarzı var. Kendinizi olduğunuz gibi kabul etmek ve bu doğrultuda hareket etmek, iç huzurunuzu ve sosyal ilişkilerinizi güçlendirebilir.

Öz güven ve öz saygı dolu bir yaşam dilerim.

Sağlık dileği ve sevgilerimle...



Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Geçmişi her konuya dahil etmeden nasıl anda kalabilirim?

Geçmişte yaşadığım olayların etkisini üzerimden atamıyorum. Haksız yere patlanan o kişi olup işler kötüye gitmesin diye susmayı tercih ederek yada mecbur kalarak iyi olacağını düşündüğüm şeylerin sonrasında da yapılan yanlışın görülmemesi ve aynı şekilde haksız konuşmaların devam etmesi sonucunda en ufak yaşanan olayda itham da bütün kötü hissettiğim anların duyguların içimi kaplaması ve bunu biriyle paylaştığım da bana karşı yargıların oluşması mesela senin ailende böyle davrandı gibi ama ortada öyle bişey yok sırf konuyu manipüle edilmesi için söylenen asıl konudan uzaklaşmaya sebebiyet verdiği için daha çok sinirlerim anlasilmadigimi ailesine karşı korunmadigimi düşündugum için yüksek sesle konuşmaya ve fiziksel olarak kendimi iyi hissetmemeye başlıyorum geçmişte içimden atamadigim soyleyemedigim iyi olacağını düşünürek yaptığım hiçbir şeyin karşılığını ilerleyen zamanda da görmemek kalbini kırıyor ve bu kirikliklar hiç beklemedigim bı anda aklıma gelip hem düşüncelerimi hem vaktini hem enerjimi bitiriyor ama ben anı yaşamak istiyorum o an veremedigim tepkinin sorumlulugunu yada suclulugunu yaşamak istemiyorum çünkü bu hem beni hemde eşimi çok yoruyor herşey guzelken bir anda ne olduğunu anlayamıyorumyaşanılanlar annesi yüzünden yaşanılanlar içime sığmıyor hak etmediğim halde bu muameleyi görmek devam ettirilmesi canımı çok yakıyor uzaklaşmak istemiyorum ama yakında olamıyorum değersizlik hissediyorum hakkım savunulmamis gibi mutluluğum bı anda hiç alakasız biri yüzünden elimden gidince içimdeki duygulara sahip cikamadigim için kendimi suçluyorum kimden ne bekliyorum bilmiyorum neden böyle tekrarlayan düşünceler sariyo bilmiyorum çözmek ve geçmişi kiriklarla dolduran birinin geleceğimife mahvetmesine izin vermek onların manipülasyonlarina gelmek istemiyorum beni ve ilişkimi yıpratıyor siradanlasmis gibi hissediyorum sevdiğim adamı içimdeki duygularla anksiyeteyle baş edemediğim için bırakıp gitmek istemiyorum herşeyi akışına bırakmak istiyorum her zaman biriyle iyi olmaya çalışmak yada biriyle kötü olmak fikri beni neden geriyo bilmiyorum bı kerede kaybeden onlar olsun kendimi varlığımı göstermeye ihtiyacım yok ama neden bunu davranışlarına yansitamiyorum. Bu düşüncelerle başa çıkamayip anımı da kaybediyorum düşünce silsilesinden çıkmak istiyorum kendime eşime çocuğuma odaklanmak ve akışında gelen duygularla iyi ya da kötü yaşamak istiyorum eşimle bir olup bu mücadeleyi vermek bu hayatı yaşamak istiyorum enerjimi sömüren insanlardan benim hakliligimi anlamalarını istiyorum ve bunun ne yapmam lazım üstüme düşen görev ne bilemiyorum düşüncelerim içinde kayboluyorum ve durgunlasiyorum bu ilişki dinamigine iyi gelmiyo hassas bı insan miyim birazcık ilgimi bekliyorum eşimin beni sevdiğini yanımda olduğunu biliyorum ama bazen de gönlüm hoş edilsin minik jestler bekliyorum bu karışık duygu durumunu anksiyetemle öfkemle nasıl baş edil anda kalıp anı yaşayıp anı değerlendirebilirim ?