Özgüvenimi nasıl yükseltebilirim
İnsanların içinde konusmaktan ve kendimi açıklamaktan kaçıyorum bunu nasıl aşabilirim örneğin arkadas ortamında bile konusmaktan, kendimi acıklamaktan kaçınıyorum veya ilişki anlamında herhangi birisiyle konusurken zorlanıyorum. Kendimi anlatamıyorum.herkes gibi rahat olmak istiyorum .arkadaslarım bana özgüvensiz oldugumu soyluyorlar uzuluyorum . Veyabiriyle konusmaya basladım diyelim sohbeti hemen kapatıp konusmamak istiyorum genel olarak aileme karsı da boyleyim kimseyle rahat konusamıyorum bunu nasıl çözecegim acaba
Bu soru 8 Mayıs 2025 15:37 tarihinde Psikolog Ayşe Tuba Aksakallı tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhaba Sevgili Danışan,
Bana aktardığınız bu konu içime dokundu gerçekten. O satırlarınızda hissettiğiniz o sıkışmışlık duygusunu, o içten gelen paylaşma isteğiyle geri çekilme halini o kadar iyi anlıyorum ki... Sanki bir camın arkasından dünyayı izliyor gibisiniz ve o camı aralamak isteseniz de bir şeyler sizi engelliyor gibi.
"Özgüvensizim diyorlar, üzülüyorum" cümleniz özellikle kalbime dokundu. Çünkü biliyorum ki, dışarıdan gelen bu tür yargılar, hele ki kendi içimizde henüz tam olarak oturtamadığımız konularla ilgiliyse, insanı derinden yaralayabiliyor. Geçmiş deneyimlerinizin, belki çocukluğunuzun izlerinin, aile içindeki iletişim şekillerinin ya da yaşadığınız o hassas anların sizde böyle bir içe kapanma yarattığını düşünmek mümkün.
Farkındayım, kendinizi "rahat olmamak" üzerinden değerlendirmeniz üzerinizde daha da bir baskı yaratıyor olabilir. Oysa ki her birinizin dünyaya açılma şekli, iletişim kurma yolu bambaşka. Bazı insanlar için kalabalıklar içinde ya da tek bir kişiyle bile rahatça sohbet etmek sanki doğuştan gelen bir yetenek gibi görünürken, sizin için bu durum farklı olabilir. Ve unutmayın, bu sizin daha "az değerli" ya da daha "az güçlü" olduğunuz anlamına kesinlikle gelmez. Hatta kendi kültürümüzde bile, özellikle aile içinde duyguları ve istekleri dile getirmenin ne kadar zor olabildiğini hepimiz biliyoruz. Geleneklerin ve suskunluğun zaman zaman kıymetlendirildiği bir ortamda büyümek, genel bir çekingenliği de beraberinde getirebilir. Belki sizin için de bu tür etkenler söz konusu olmuştur.
O sık sık hissettiğiniz açıklama ihtiyacıyla açıklayamama arasındaki o gidip gelmelerin ne kadar yorucu olduğunu tahmin edebiliyorum. Bu yüzden, ilk adım olarak kendinize karşı biraz daha şefkatli olmayı denemeniz çok değerli. "Evet, şu an zorlanıyorum ve bunun benim için bir anlamı olabilir," diyebilmek kendinize gösterebileceğiniz en güzel anlayışlardan biri. Sonrasında, küçük adımlarla başlayabilirsiniz. Örneğin, kendinizi güvende hissettiğiniz bir ortamda, belki güvendiğiniz tek bir arkadaşınızla gününüzle ilgili ufak bir şey paylaşmak bir egzersiz olabilir sizin için. Bu paylaşımların büyük sohbetler olması gerekmiyor; tek bir cümleyle başlamak, bir konuşmanın arasına kısa bir yorum katmak bile başlangıç için yeterli olabilir.
Biliyorum, bazen o sohbeti kısa kesme ya da kaçma isteği içinizde yoğun bir kaygıya işaret ediyor olabilir. "Ya yanlış anlaşılırsam, ya saçma bir şey söylersem, ya karşı taraf beğenmezse..." gibi düşünceler zihninizi meşgul ediyor olabilir. Bu düşünceleri fark ettiğiniz anlarda, şöyle bir şey deneyebilirsiniz: O an aklınızdan geçenleri kısaca bir kağıda not almak ya da kendi kendinize "Tamam, şu an kaygılıyım," diyerek bu duyguyu kabul etmek. Kaygıyı bastırmaya çalışmak yerine onu anlamaya çalışmak, üzerinizdeki etkisini zamanla hafifletebilir.
Kendi iç dünyanızda bu yolculuğu yaparken, bazen daha küçük gruplarda, iki ya da üç samimi arkadaşınızla bir araya gelmek ve orada düşüncelerinizi yavaş yavaş paylaşmak, kendinizi ifade etme konusunda zamanla size yardımcı olabilir. Büyük atılımlar yapmak zorunda değilsiniz. Daha küçük, daha samimi ve kontrolünü daha rahat elinizde tuttuğunuz adımlar size daha fazla güven verecektir.
Unutmayın, özgüven dediğimiz şey dışarıya gösterilen bir maske değil, sizin kendi içinize doğru yaptığınız bir yolculuk ve kendinizi tanıdıkça ortaya çıkan bir güç kaynağıdır. Belki ilk aşamada sadece başkalarına değil, kendinize de küçük notlar yazabilir, duygularınızı minik cümlelerle ifade etmek için kendinize alan yaratabilirsiniz.
Belki de bu süreçte en kıymetli şey, kendinizi yargılamak yerine merakla kendinize yaklaşmak ve bu halinizin sizin bunca yıllık yaşam yolculuğunuzun bir sonucu olduğunu kabul etmek olacaktır. Bazen güvendiğiniz bir uzmandan destek almak ya da benzer deneyimleri olan insanlarla bir araya gelmek de size yeni bakış açıları kazandırabilir.
Şu an yaşadığınız bu sıkışmışlık hissi, belki de gelecekte çok daha içten, duygusal olarak güçlü ve dengeli ilişkiler kurmanız için aradığınız o değerli anahtar olabilir. Attığınız her adım kıymetli ve her paylaşımınızın da, sustuğunuz anların da kendine özgü bir anlamı var. İsterseniz, bugün küçük bir adımla başlayın; belki sıradan bir olayı bir yakınınızla paylaşmak ya da içinizden geçen bir düşünceyi bir yere not almak gibi... Sonrası için acele etmeden, kendinize şefkat göstererek ve umutla yol almaya devam edin. 🌱✨
Umarım cevabım sizin için yeterli olabilmiştir. Aklınıza takılan noktalar ya da sormak istediğiniz farklı durumlar için sorularınızı her zaman yeniden yöneltebilirsiniz. Hoşça kalın…
Sevgiler,
Psikolog
Ayşe Tuba Aksakallı...
Tesekkür ederim beni dinlediğiniz için