Pişmanım ve kafam karışık ne yapmalıyım ?
merhaba ben 3 yıldır ilişkim var. İlk başlarda cok değer veriyorduk birbirimize. Üniversiteyi bilene ilk yılını bıtırmeden geri döndüm okulumu terk ettim. ilk kez kız arkadaşımın bekaretini bozdum. Devamında da çok kez cinsel ilişki yaşadık. Askere gittim beni bekledi yeni geldim. Bana halen daha değer verdiğini görüyorum. Bekaretini de bana verdiği için benimle evlilik hayali kuruyor. Çok ümit verdim çok sevdim onu 3 yıl süre boyunca. Fakat ben artık sıkıldığımı düşünüyorum sevgim bitti ve bitirmek istiyorum. Askerden geldiğimde bunu anladım. Coğu zamanda kavga ediyoruz aslında. Ayrılırsam Ah alırım pişman olurum hayatım düzelmez diye düşünce hissine kapılıyorum. Cinsel deneyimler yaşadığımız için pişmanlık hissediyorum dediğim gibi. Keşke Okulumu onun için terketmeseydim. sırf uzak mesafe olmasın dıye terkettim. onun benle geleceği hayali var ama benim hayalim yok ne yapacağım ? Ben bu hislerimi söyleyip ilişkiyi bitirmekten çekiniyorum. Bunları düşünmekten pişmanlıklardan kafayı yemek üzereyim. Kız arkadaşım ayrıca Epilepsi hastalığı var. Sayemde hastalığı iyi yere gelsede halen daha devam ediyor. Bundan dolayı da kıyamıyorum bırakmaya.
Bu soru 28 Ekim 2025 21:53 tarihinde Uzman Klinik Psikolog Elif Kızılkaya tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhaba Sevgili Danışan,
Söylediklerinden anladığım kadarıyla, bu ilişki senin hayatında çok önemli bir yer tutmuş. Onunla yaşadıkların, birlikte geçirdiğiniz yıllar, paylaşımlarınız ve özellikle duygusal bağınız senin için çok anlamlı olmuş. Aynı zamanda bu süreçte bazı kararlarını da bu ilişki doğrultusunda vermişsin örneğin okulunu bırakman gibi. Şu anda ise bu kararların ağırlığını, geçmişte yaptıklarınla bugünkü hislerin arasındaki çelişkiyi derinden hissediyorsun gibi görünüyor.
Bu durum, birçok insanın uzun ilişkilerde yaşadığı doğal bir içsel çatışma aslında. Bir yanın, geçmişte verdiğin emek ve sevginin karşılığında bir sorumluluk hissediyor. Özellikle onun hastalığı, sana duyduğu bağlılık ve sana verdiği değerden dolayı ‘onu üzmek’ fikri seni çok zorlayabilir. Diğer yandan, içten içe artık bu ilişkiye devam etmenin sana iyi gelmediğini, sevginin azaldığını, kendi hayatına ve geleceğine dair başka bir yön aradığını fark etmişsin.
Bu iki duygu vicdan ve özgürlük arzusu aynı anda var olabilir. Biri doğru, diğeri yanlış değil. Senin içinde çatışan iki değer sistemi var: sevdiğin birini incitmeme isteği ve kendi hayatının sorumluluğunu alma ihtiyacı. Terapide bu iki yönünle çalışmak çok anlamlı olurdu; çünkü burada önemli olan kime ne kadar acı verdiğin değil, kendi değerlerinle uyumlu bir karar verebilmen.
‘Ah alırım, pişman olurum, hayatım düzelmez’ gibi düşüncelerin ise çoğu zaman suçluluk duygusunun sesidir. Suçluluk, bazen bizi doğruya değil, sadece acıdan kaçmaya yönlendirebilir. Fakat gerçekten sevgi ve sorumlulukla hareket ettiğinde, karşındakine dürüst ve şefkatli davranırsan bu bir ‘ah’ olmaz. Çünkü dürüstlük, uzun vadede her iki tarafın da iyileşmesine katkı sağlar.
Unutma, bir ilişkiyi bitirmek, o kişiyi değersiz görmek değildir. Bazen en olgun ve sevgi dolu davranış, artık yürümeyen bir bağı nazikçe sonlandırmaktır. Bu süreçte hem kendine hem ona karşı açık, sakin ve empatik bir şekilde konuşmak, duygularını gizlemeden ama kırmadan paylaşmak çok önemli olur.
Belki de şu anda en çok ihtiyacın olan şey, kendini affetmeyi öğrenmek. Verdiğin kararlar, geçmişteki senin o anki koşullarına göre en doğru bildiklerindi. Şimdi değiştiğini fark etmek de bir olgunluk göstergesi.
Bazen karar vermekten önce, duyguların içindeki düğümleri çözmek gerekir.
Uzman Klinik Psikolog Elif Kızılkaya
