Psikoloji

Psikiyatrist ilacını nasıl bırakırım

Gizli Kullanıcı4 Temmuz 2024 20:02

Merhaba yaklaşık 3-4 sene önce ağlama krizleriyle depresyon belirtileri vardı pskiyatriste gittim pr*oz*ac kullanmaya başladım kullanmaya başladım başladıktan sonra gerçekten toparladım normal halime geri döndüm nerdeyse 4 senedir düzenli kullanıyorum ama bazen ilacı bir öğün aksatsam bilinçaltımda eski o kötü ağlama krizleri dönemime geri dönecekmişim gibi oluyor çarpıntı kaygı başlıyor ilacı artık doktor kontrolünde bırakmak istiyorum ama korkularım buna izin vermiyor ne yapmamı önerisiniz

Bu soru 4 Temmuz 2024 21:31 tarihinde Psikolog Gönül Tanır Durmaz tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar,


İlacı bırakma süreci kendi kendinize karar verebileceğiniz bir süreç değildir. İlacı veren doktorunuzla birlikte doktorunuzun rehberliğinde planlama yapmanız gereken bir süreçtir.


İlacı bırakmayla ilgili düşüncelerinizi ve fikirlerinizi doktorunuzla paylaşabilirsiniz. İlaç kullanmayla ilgili endişeleriniz, korkularınız ve üzerinizde bıraktığı etkileri paylaşabilirsiniz.


Bu süreçte doktorunuz kademeli olarak ilacınızın dozunu azaltarak size yardımcı olabilir ve güvenli şekilde vücudunuzun ilacın eksikliğinden etkilenmemesine yardımcı olabilir.


İlaç bırakma sürecinde terapi almak, duygusal destek sağlamak ve olası semptomların üstesinden gelmek için faydalı olabilir. Bilişsel Davranışçı Terapi gibi terapi yöntemleri, bu tür geçişlerde özellikle yararlı olabilir.


Benzer durumları yaşayan kişiler varsa çevrenizde onlarla konuşmak ve onların nasıl bir yol izlediğini öğrenmek size destek sağlayabilir.


Bu süreçte en önemli olan şey doktorunuzun tavsiyelerine uymanız ve mutlaka doktor kontrolünde hareket etmenizdir. Kendi başınıza ilacı bırakmaya çalışmak beklenmedik yan etkilerle karşılaşmanıza neden olabilir ve sizin için daha kötü sonuçlar doğurabilir.


Sağlıklı günler dilerim.


Psikolog Gönül Tanır Durmaz

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Belirli profildeki insanlarla saçma bir ilişki kurup takıntı yapıyorum

Merhaba, öncelikle geçmiş yıllarda (ortaokul dönemi özellikle) sosyal anksiyetenin manyak bir seviyesini yaşamış birisiyim şuanda baya azaldı. Sormadan önce annemle ilişkimizin iyi olmadığını belirtmek isterim belki bununla ilgili bir şeydir bilmiyorum. Ortaokulda aşırı mutsuz ve kaygılı olduğum bir dönemde bir hocam benim durumumu fark edip sürekli beni izlemeye başladı hatta bir odaya götürüp bir şey anlatmak isteyip istemediğimi sormuştu sonrasında onunla zihnimde garip bir ilişki kurmaya başladım sürekli onunla ilgili düşünceler geçiyordu kafamda. Gerçek hayatta beni sürekli gözetlediği için takıntı yapmıştım, mesela arabasının rengini biliyordum ve yoldaki bütün o renk arabalar geçerken aşırı terliyordum vs. o geçiyor ve beni izliyor gibi hissediyordum böyle her an her yerde beni izliyordu sanki her yerden o çıkacak gibi stres oluyordum. Ama bir yandan da zihnimde içimdeki kocaman bir boşluğu onunla doldurmaya çalışıyordum. Yani gerçek hayatta sürekli beni izleyen ve kaygılı hissettiren birisiyken zihnimde çok şefkatli benim istediğim gibi davranan sarıldığımı düşündüğüm birisiydi ya da ona benzeyen şefkatli birisini kurmuştum kafamda. Bir de onun hayatındaki her şeyi aşırı merak eden ve takıntı haline getiren ayrıca kıskanmaya başlamıştım diğerlerinden. Oturduğu mahalle, yaptığı hobiler, hayatındaki insanlar, doğduğu yer fln sürekli bir araştırma halindeydim o şeyleri gördüğümde oralardan geçtiğimde sadece zihnimde o vardı zihnim her an onunla doluydu yani ve bu beni çok yoruyordu. Bu böyle yıllarca sürdü sonra zar zor bitti. Daha sonrasında yine onun profilindeki insanları takmaya başladım bu şekilde, gerçek hayatta başlarda iyi bir ilişkimiz oluyordu ama sonrasında takıntı haline getirmeye başladığımı fark ettiğimde korkup uzaklaşmaya çalışırken onları da üzüyordum. Sonra bir psikologa gitmeye karar verdim sosyal kaygı için. Ve o kişiyi de bu profilde birini seçtim ve ona da takıntı yaptım her an sürekli zihnimde onunla konuşuyorum diğerlerinde olduğu gibi gerçek seanslarda konustuklarimiz da zihnimde tekrarlanip duruyor uyuyamıyorum artık ve onun hayatına da taktım yukarda bahsettiğim gibi . Konuşurken bazen saçmalıyorum soru soruyor ve farklı bir şey anlatıyorum kaygilanip beynim duruyor oradayken eve gidince de kendime aşırı kızıp sinirimi kendimden çıkartıyorum o yüzden artık devam etmek istemiyorum ama zihnimde bitmiycek biliyorum orda çözmek istediğim sorunlarda da bu yüzden pek ilerleme kat edemedim bir de onu da üzmek istemiyorum. Umarım anlamışsınızdır nasıl bir manyağım bende bilmiyorum ne yapmalıyım?