Psikolojim çok kötü durumda nasıl içinden çıkacağım bilmiyorum
Merhaba,psikolojik olarak çok yıprandığım ve çıkmazda hissettiğim bir yerdeyim.Ne yapsam çözüm olmayacak gibi öyle karmaşık ve kötü bi haldeyim ki.Konuya başlayacak olursam normalde herkesin çok mutlu geçirdiği bir nikah gününde yaşanan kriz ve gelinen halden bahsedeyim.Ve olayın öncesinden tabiki.Nikahımızdan 2 gün öncesinde bir bohça getirme günümüz oldu.Çok güzel hazırlandık misafirlerimizi ağırlamak için.Bohçayı kayınvalidem ve komşusu getirdi.Herkes her şeyi çok beğendi bayıldım lar herkesin övgüleri vardı ortamda.
Eşim beyfendi bu adet gelenek görenek işlerine karşı normalde ve hiç sevmiyor.O günde o ruh halindeydi bana karşı mesafeliydi.
Neyse ertesi gün görüştük bu ruh halini bi parça düzelttik pazartesi günü de nikahımız var.Pazar akşam saat 9 gibi eşim aradı beni öyle köpürmüş öyle sinirlenmiş.Tüm sinirini kustu o anda bana.Sonra ben kötü oldum ve ağladım.Geldi konustuk olay şu bohça açılırken annemin bir arkadaşı biz ne bohçalar açtık dedi ama bu durumu bildiğini anlatmak için.Onlar bunu yapılana laf edildi olarak anlamış ve annesinin rencide edildiğini düşünmüş.Komşusu ve annesi konusurken duymuş.Bana annenle konuş o kişiyi nikahta istemiyorum dedi.Bende annemle bu konuda konuştum.
Annem ayrı sinirlendi.Kimi çağıracağımıza karışamaz dedi.Ertesi gün oldu.Eşim hastaneye gidecekti aradım naptığını sordum kapattık.Nikah saatimize kadar beni aramadı.15 dk kala biz evden çıkacakken aradım beni almayacak mısın diye.Ailenle gelirsin diye düşündüm dedi.Neyse kendimi yine toparlayıp indim gittik.Beni öyle bir uslüp ve ses tonuyla karşıladı ki kendimi zor tuttum ağlamamak için.Nikah yerine geçtik bana dediki ben fotoğraf falan çekinmem.İmzayı attığı gibi sigara içmeye çıkıyorum diye çıktı.Suratı beş karış zaten.Herkes bakıyor noluyor diye.O kadın geldiği için sinirlenmiş ve böyle tepki vermiş.Sonra aileler arasında konuşmaya başladı annem çok sinirli yatıştırılmıyor.Benim yakınlarım da müdahil oldu beni körü görünce.Ben oradan ağlayarak çıktım perişan halde.Herkes bir şey soruyor sevdiğim adam beni yerle bir etmiş.Kimseden bişey duymak istemiyorum öyle kötü bi moddaydım.Gittim bir yakınıma toparlamak için saat 5 gibi oldu aynı gün ilçede çalıştığım için dönecektik.Eşim beyfendi aradı açmadım gideceksen götüreyim yoksa da söyle bileyim dedi.Sen git dedim.Saat akşam 8 gibi oldu aile dostumuz ve babam ile yola çıktık.Getirdiler beni.Yolda aradı 11 gibi.Yoldayım dedim ondan sonra yola çıktı gelmek üzere.Geldi konuştuk tartıştık biraz bir de başkalarıyla geliyorsun dedi sen elimi tutsaydın böyle olmazdıdedim..
Ertesi gün daha ılımlı ve beni üzdüğünün farkında olarak geldi. Sorunu çözmemiz için mesafe koyma izin ver sana yaptığım yanlışın farkındayım dedi.Tüm yaşadıklarıma rağmen tamam dedim bunun yanında şuan herkes bana karşı tutumda yakınlarım ne yapıyorsun niye kolay affediyosun diyor.Ben sevdiğim adama güvenmek istiyorum ama çok korkuyorum.Konu açıldığında ben bir tepki verecek olsam önce benimle böyle yüksek tonda bir konuşma diyor.Sadece niye sen tepki belli edebiliyorsun hakkım var ben yaşadım o kötü anı diyorum.Bu halleri korkutuyor beni.Sevgimden bizden vazgeçmedim vazgeçemedim.Ama bana bir çözüm söyleyin nolur ben bu girdaptan nasıl çıkacağım içimde biriken herşey çok yoruyor beni.
Bu soru 20 Haziran 2025 14:49 tarihinde Psikolog Aysel Kacak tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Sevgili danışanım,
Merhabalar.Yaşadığınız bu sürecin sizin için ne kadar zor, karmaşık ve yorucu olduğunu kelimelerinizden hissettim. İnsan, en özel anlarında, en mutlu olması gereken günlerinde bile bazen beklemediği acılarla ve anlaşılmamışlıklarla karşılaşabiliyor; hele ki söz konusu olan sevdiği biriyse, bu duygular çok daha ağır ve içten yaşanıyor. Siz de, nikahınız gibi önemli ve özel bir anda yaşadığınız bu krizle, kendinizi hem sevdiğiniz adamdan hem de çevrenizden destek alamamış, yalnızlaşmış ve incinmiş hissetmişsiniz. Bu hislerin ne kadar ağır olduğunu çok iyi anlıyorum.
Yaşananların kökeninde, belki ailelerin ve sizin aranızdaki kültürel ve duygusal dinamiklerin, beklentilerin ve sınırların karmaşık bir şekilde iç içe geçmesi var. Eşinizin geleneklere ve o güne dair beklentilere karşı duruşu, kendi ruh hali, sizdeki heyecan ve çevrenizdeki tepkiler birbirine çarpınca ortaya çok yoğun bir yük çıkmış gibi görünüyor. Böyle durumlarda ne yazık ki hem ilişkiniz hem de sizin kendi iç dünyanız bir hayli sarsılıyor. Onun size mesafeli ve kırgın hali, sizin içinizin parçalanmasına, kendinizi değersiz hissetmenize sebep olmuş. Üstelik yanında olması gerekenler arasında bir gerilim, bir kopukluk yaşanması bu duyguları daha da büyütmüş.
Bunun yanı sıra, yakın çevrenizden ve ailenizden gelen tepkiler ve yargılar da sizi daha fazla yormuş ve yalnızlaştırmış. “Niye kolay affediyorsun?”, “Böyle olmamalıydı” gibi sözler, aslında sizin iç dünyanızda var olan korkuları ve güvensizlikleri pekiştirmiş olabilir. Affetmek, sevgiyle bağdaştırılan ama çok da karmaşık ve emek isteyen bir süreç. Güven duygusu ise bir anda oluşan değil, zamanla ve karşılıklı çabayla var olan bir şey. Siz, sevdiğiniz adamla yaşadığınız bu sarsıntıdan sonra hala onun yanında olmayı ve ona güvenmeyi istiyorsunuz, ama korkularınız, tedirginlikleriniz de çok büyük. Bu ikisi arasında kalmak, sizi yıpratıyor, bunu hissediyorum.
Belki şu an yapmanız gereken, öncelikle kendi sınırlarınızı netleştirmek, kendinize karşı daha nazik ve şefkatli olmak olabilir. İçinizde biriktirdiğiniz tüm o ağır hisleri dışa vurmak, anlamak ve onlarla yüzleşmek size iyi gelecektir. Örneğin, kafanızı biraz rahatlatmak için “Bu ilişkide benim için olmazsa olmazlar neler?”, “Hangi davranışlar benim için sınırlarımdır?” gibi soruları kendinize sorabilirsiniz. Bu, size ilişkinizde nasıl bir yol haritası çizmeniz gerektiği konusunda ışık tutabilir.
Ayrıca, karşılıklı iletişimde daha sağlıklı ve saygılı bir dilin ve tutumun kurulması çok önemli. Eşinizin de size söylediği gibi mesafe koymak, düşünmek ve duygularını toparlamak için zaman tanımak, her iki taraf için de bir fırsat olabilir. Ancak bu mesafe, birbirinizi kırmadan, anlayışla ve empatiyle oluşturulmalı ki sonrasında gerçek bir çözüm ve yakınlaşma mümkün olsun.
Yaşadıklarınız çok değerli ve önemli. Çünkü siz hala umut etmekte, sevgiye tutunmakta ve içten bir iyileşme arayışındasınız. Bu yolda atılacak her adımda kendinize karşı sabırlı olmak ve duygularınızı ifade etmek, iyileşme sürecini destekleyecektir.
bu süreçte yakınlarınızdan veya bir uzmandan destek almaktan lütfen çekinmeyin.
Cevabımın faydalı olmasını umuyor, sağlıklı günler diliyorum.
Değerlendirilmesini istediklerinizi yeni bir soru ile sorabilirsiniz.
Sevgilerimle,Psikolog Aysel Kacak
Yorumlar
Gizli Kullanıcı
Bu girdapta boğulmak üzereyim nasıl toparlayacağım bilmiyorum.Umarım düzelir her şey tesekkür ederim çok sağolun
20 Haziran 2025 17:22