Aile

Rüyalarımda babamı görüyorum

kubracagli31 Temmuz 2024 17:39

Bir kaç gündür 10 yıldır görmediğim babam rüyama giriyor... Boşlukta hissediyorum üzülüyorum. İki oğlum var onlara karşı bile hissizlesebiliyorum. Eşim de farkediyor. Bir kaç gün sonra geçiyor. Annemler kötü ayrildikar. Babam da hakikaten çok kötülük yaptı içimden gelmedi aramalarına dönmek. Oda pes etti ama rüyama girip beni böyle kötü hissettirmesi çok zorluyor beni o yüzden size yazmak istedim... Teşekkür ederim ❤️

Bu soru 4 Ağustos 2024 14:24 tarihinde Klinik Psikolog Pınar Özdemir tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Sevgili danışan,

Rüyanızda babanızı görmeniz ve bu durumun sizi üzmesi, geçmişte yaşadığınız olayların ve duyguların hâlâ etkili olduğunu gösteriyor olabilir. Ayrıca, bu tür rüyaların hislerinizi etkilediğini ve günlük yaşamınızı olumsuz etkilemeye; günlük işlevinizi sürdürmekte zorlanmanız, sosyal ilişkilerinizin zayıflamasına ya da uyku beslenme gibi düzenlerinizin bozulmasına yani bütünüyle yansıdığını aktardınız. Öncelikle, yaşadığınız duyguları anlamak ve kabul etmek başa çıkmak için önemli bir tutumdur. Rüyalar genellikle bilinçaltımızdaki duygusal ve psikolojik süreçlerle ilişkilidir. Geçmişteki olaylar ve bu olaylarla ilgili hisler ya da deneyimlerimizin sonucunda ortaya çıkan olumsuz duygular, düşünceler, bazen rüyalarda yeniden canlanmasına neden olabilir. Geçmişteki sorunları ve kötü anıları çözümlemek, kabullenmek veya affetmek bugünkü hislerinizi iyileştirmeye yardımcı olabilir. Geçmişte yaşadığınız olaylarla direkt yüzleşmek gerekebilir. Geçmişi bir defteri kapalı bir kitap gibi düşünebilirsiniz. Bu kitabın bazı sayfalarını yeniden açmak ve üzerindeki yazıları gözden geçirmek, kitabın tamamını anlamanızı, kafanızdaki soru işaretlerin cevaplanmasını sağlar. Ancak, bazı bölümleri tekrardan okumanız olumsuz deneyimlerinizi olumsuz hislerinizi yeniden ortaya çıkartabilir ve bunlar size acı verici gelebilir. Yüzleşmek tıpkı okyanusa dalmak gibidir. Okyanusta nelerle karşılaşacağını bilmeden dalmak bizi kaygılandırabilir bu yüzden yüzleşmekten kaçınırız, duygularımızı ya da düşüncelerimizi bastırırız. Oysa okyanusa dalmak ilk başta acı verici gelse de kötü hissetirse de tamamen daldığınızda okyanusun dibinde deniz kabuklarının ya da inci tanelerinden oluşan ödüllerin sizi beklediğini göreceksiniz. İşte tıpkı babanızın varlığı ile geçmişteki olumsuz deneyimleriniz ya da anılarınızla yüzleşmeniz size en başta acı verecek, üzecek ama sonrasında yükü üzerinizden atmanızla birlikte rahatlayacak belki daha iyi hissedeceksiniz.

Ailenizle olan ilişkilerinizi yeniden yapılandırmak ve ailenizden sosyal destek almak, kendinizi daha iyi hissetmenize ve baş etmenize yardımcı olabilir. Eşinizle ve çocuklarınızla olan ilişkilerinizi güçlendirmek, duygusal olarak daha sağlam bir temel oluşturduğunuzda ilişkilerle ilgili problem yaşamazsınız.

Ailenizle açık iletişim kurarak, duygusal bağlarınızı güçlendirin. Eşinizle hislerinizi ve endişelerinizi paylaşmak, neden uzak durduğunuzu samimiyetinizle açıklamanız daha güçlü bir sosyal destek ağı oluşturmanıza ve ilişkinizi düzenlemenize yardımcı olabilir.

Sevgili danışan, babanızla ilgili olumsuz deneyimleriniz, olumsuz duygularınızla baş etmek zorlayıcı olabilir. Bu süreçte yalnız olmadığınızı size hatırlatmak isterim. Sürecinizle daha sağlıklı yüzleşebilmek ve başa çıkmak için bir psikoloğa başvurarak psikolojik destek alabilirsiniz.,

Sevgiler.

Klinik Psikolog Pınar Özdemir.

alinti

O kadar yürekten yazmış ki psikolog yanımda olsa kocaman sarılırdım.... Bazen insana sadece yanındayım demek bile yetiyormuş demek ki... İçimi açmam gerek geç olmadan...

Yorumlar

Gizli Kullanıcı

Çok teşekkür ederim hocam. Anksiyetem çok yüksek olduğu dönemlerini kendi başıma sürekli bir mesguliyetbularak azalttigimi düşünüyordum. Fakat ben azaltmamis, üzerini bastirmisim. Bunun apaçık farkındayım. Umarım daha iyi olurum. Gün boyu gulmedigimi farkettim. Oysaki çok gulen bir insanimdir. Böyle olunca kendimi daha suçlu hissediyorum. Çocuklarıma yetememe kaygım oluşuyor direk. Eşime ya da... Acaba eşim narsist mi diye düşünmeye başlıyorum. Oysaki dünyanın en tatlı insanı benim esimdir... En iyi baba en iyi eşi seçtim kenxkme oule bir babadan ayrılıp. Ama kıymet bilmiyormuş hissi uyanıyor bende bu defa atlatmak istiyorum ama ne yapmam gerektiğini bilmiyorum....

pskpinarozdemir

Sevgili danışan, Birçok faktörün etkisiyle sürecinizde baş edemediğinizi hissetmeniz olumsuz duygu ve düşüncelerle boğuluyor gibi hissetmeniz çok anlaşılır bir durum. Hangi durumlarda hangi olumsuz düşünceleri düşünüyorsunuz? Bu düşüncelerinizin benzer yönleri neler? Tetikleyeci faktörler neler? Bunlara odaklanarak olumsuz düşüncelerinizi farkında olabilir ve bunları yeniden yapılandırabilirsiniz. Olumsuz düşüncelerinizi yeniden yapılandırmanız kaygınızın yoğunluğunu azaltabilir tetiklenen davranışlarınızı da aynı oranda değiştirebilir. Sürecinizde sıklıkla direnç gösterme eğilimdesiniz ve ne kadar çok direnç gösterir kaçınırsanız o kadar çok yoğun hissedersiniz. Ek olarak sürecinizde tek başınıza baş etmeniz zorlayıcı olabilir, bir psikolog eşliğinde baş etme becerilerinizi kazanabilir daha sağlıklı yürütebilirsiniz. Sevgiler.

Gizli Kullanıcı

Teşekkür ederim iyi ki varsınız 🌹

Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Doğumdan sonra psikolojik olarak kendimi iyi hissetmiyorum

Çok isteyerek hamile kalmadım eşim ısrarla baba olmak istediğini söyledi. Hamileyken geri donusu olmayan yola girdim ve psikolojik olarak çok üzgündüm. Bebeğime bir hissim yoktu. Sigara icen birisiyim sigarayi bile birakmamistim. Calisma ortamimda arkadaslarim toleransliydi ama basimdaki sefim beni yildirmaya calisiyordu. Hamile demeden ustume yukleniyordu ve oradaki herkes halime aciyordu. Raporumu 37 haftaya kadar uzattim fakat 32de git diye tutturmustu. Neyse ben bir sekil calistim izne ayrildim ve evde durmak bana cok tuhaf geldi çünkü 5 senedir calisiyordum. Doguma girdim ciktim fakat bir anda icimdeki ses bebegi birak git dedi ve hastanede birakip ciktim disari. Esime ayrilmak istediğimi ve cocugu alip gitmesini sifirdan bir hayat istedigimi soyledim. Esim birakmadi ailem ve esim beni kendime getirmeye calisti ama bebegi lohusaligimda hic kabullenemedim annelik hissim olmadi bebegimde beni cok istemiyordu. Sutum 3 gun sonra geldi o ara annemin herkesi arayip sutu yok kizimin dedi sozde cozum ariyormus ama yapma dedikce benden gizli yapmaya devam etti afedersiniz salak yerine koydu. Zaten stres icindeyim ustume geldikce geldiler. Annem calisiyordu izni bitti eve dondu kaynanama soyledi birazda sen dur diye kaynanam calismiyor. Keske gelmeseydi. Her dakika bebek mizildansa bile bu cocugu emzir diyordu. Emdikten sonra kucagimdan çekip hadi sen ev isine bak ben oğlumla durucam diyordu. Bebek ufacik aglasin yine beni cagirsin hadi meme ver derdi. 3 gun filan durdu sen bize gel dedi gittim yine ha bire bebek mememde. Evdeki herkes gule oynaya balkon sefasi yaparken ben o sicaklarda odaya kapanmis bebek emziriyordum. Yatalak hastadan tek farkim memem acikti. O kadar emzirmekten nefret ettim ki insallah sutum kesilirde mamaya gecerim insana donerim dedim. Her yedigime yasak diyorlardi, sevmediğim seyleri bebek icin yiyeceksin diyorlardi sigarayida birakamadim gizli sakli sigaraya devam ettim eger icmesem stresim artiyordu. Herkesin her dedigi gozume batiyordu herkesle kavga eder olmustum ve ısrarla esime ben bebegide senide istemiyorum dedim. Kaynanamda senden anne olmaz cocuk esirgemeye ver benim kizim senden daha iyi bakar o kadar cocugu olduguna rağmen dedi ve o an lohusalik filan degil ciddi anlamda cok sinirlendim. Esime soyleyip eve geçtik dedim ev piste olsa yemekte yapamasakta ben evde kalmak istiyorum. Esim bebegi istemiyorum diye korktu ama bebege evde kesinlikle zarar vermedim. Basbasa kaldikca bebegimle bag oluşmaya basladi ama stresim hic gecmedi. Kaynanamla normalde aram cok iyiydi ama cocuk olduktan sonra ustume gelmeye basladi. Bebegim 3 aylikken israrla memeyi reddetti ac kalma korkusuna mama verdim ve bebegim memeyi tamamen kendisi birakti ne kadar zorlasamda cok agladi istemedi. Bir sure sonra sutum kesildi. Kaynanamda cocuga annen kasten memeden kesti seni degil mi dedi. Kaynanam sürekli beni asagilamaya, anneligimi kucuk gormeye basladi. Sürekli benim dedigimi yapacaksin sen bilmezsin der durur. En son gordugunde bebegim 9 aylikti bebegime tuz neden vermiyorsun diye sordu bende sagligi için zararli dedim. Niye ben verdim dedi en son dayanamadim cocuklarin demek ki ondan boyle dedim. Begenmiyorsan oglumu geri ver dedi, al simdi gotur dedim. Bir de cocuguma surekli annem der benden bahsederken adimi soyler. Bebege ha bire beni kotuler yok . .. (ismim) seni birakmisti yok . .. (ismim) sana meme veremedi gibi. Anneeem . .. (ismim) seni hasta mi etti der mesela. Annem demesinden israrla nefrey ediyorum farketti simdide annecim demeye basladi. Esime soyledim artik bayram seyran olmadikca Kaynanama kesinlikle gitmiyorum telefonumdan sosyal medyamdan hep engelledim. Tum sulalesini engelledim hatta. Bebegimle iletisimimde bir problem yok ama kaynanam cok yaraliyor beni ve onu her gordugumde aklima o gunlerim geliyor. Bebegim icin herseyi ince ince dusunerek yaparim tek basima bakiyorum babasi bile gece uyaniyor diye odasini ayirdi şimdi uyanmiyor ama kocami odadan kovdum zor gunde yoksan uyudugunda da gelme diye bu arada bebegim simdi bir yasinda. Kaynanama inanilmaz kin besliyorum. Gorumcemde sorunlu ama kinim yok o da cok sacmalar ama ben onu tanidim taniyali manyak. Esime olaylar ilk basladiginda soyledim ciddiye almadi sonradan git konus dedim hala aracilik yapmaz benim ustume atar. Ailesine bir sey soyleyemez ama bana rahatlikla soyler. Zaten evle alakali herseyide ben yaparim kocam sadece para kazanan kisim. Bir de ben istifa etmek zorunda kaldim kaynanam bakarim dedi sonrada sen ne bicim annesin cocugun senden nefret eder dedi bahaneye bak. Mesela gezmeyi cok özlemiştim kaynanam bana dedi ki bundan sonra sadece evin kocan bebegin var evden cikamayacaksin hayatin bitti kabul et dedi birazda emzirmekten nefret o yuzden ettim. Neden bilmiyorum ama emziren birisini gorunce ve lohusa gorunce midem bulanip tiksiniyorim ya da kiskaniyor muyum bilmiyorum simdi annem çalışsa da izin gunlerinde oglumu alir kocanla gez der kaynanamda onun pesinde dolanmami ister kendi kizi eve kapanip tek cocuk bakti calismiyor sanirim benimde oyle olmami istiyor benden gizli tv filan izletmeye calisiuor senin sozundegil benim sozum gecer der gibi. Kaynanam ayda bir gormeye basladi bebegim 6 aylik olduktan sonra 3 ayda bir gormeye basladi ama benim icin uzak durmasi daha iyi cunku het yanima geldiginde beni eziyor esimde susuyor. Esimde gelmis git anneme saril arani duzelt diyor dedim anneni allah affetsin. Annesi demek lohusaligim demek. Benim annemler kendilerini yirtarken o anca elestirdi. Annemler bebege maddi manevi destek oluyorlar ama kaynanam hic olmadi utanmasa tek maasli halimizle bizden para isteyecek. Annemler bir de boyle yardim ettigi icin ici cok rahat evde oturuyormus ama diger kizinin cocuklairnida gunde 3 kez arar. Beni arayıp sormasin esim gorussun torunlarinida gotursun ama ben gormeyim. Esimde israrla abarttigimi ve güzel olmami istiyor. Bebegimle ilişkimi 6 aydan sonra düzelttim kaynanam hep kotu anneyim gibi konuştuğu icin bana yardim etmek isteyen herkesi reddediyordum beceriksiz hissediyordum. Daha dusunsem neler cikar.